ไม่มีสิ่งใดไร้ประโยชน์

ในปีที่สามที่ฉันต้องต่อสู้กับความท้อใจและซึมเศร้าเพราะเคลื่อนไหวได้จำกัดและความเจ็บปวดเรื้อรัง ฉันบอกกับเพื่อนว่า “ร่างกายของฉันกำลังจะพัง ฉันรู้สึกไม่มีค่าพอที่จะทำอะไรให้พระเจ้าหรือให้ใครได้”

ท่าทีในจิตใจ

เมื่อสามีของฉันเล่นฮาโมนิกาให้กับทีมนมัสการของคริสตจักร ฉันสังเกตว่าบางครั้งเขาจะหลับตาเมื่อเล่นเพลง เขาบอกว่ามันช่วยให้มีสมาธิและขจัดสิ่งรบกวนเพื่อจะเล่นได้ดีที่สุด มีเพียงฮาโมนิกา ดนตรีและเขา สรรเสริญพระเจ้าร่วมกัน

หาวาลโด

วาลโดเป็นตัวการ์ตูนใน “วาลโดอยู่ไหน” หนังสือเด็กที่ขายดีตลอดกาล วาลโดซ่อนตัวอยู่ในภาพวาดฝูงชน ให้เด็กๆ มองหาว่าเขาซ่อนอยู่ที่ไหน พ่อแม่ทั่วโลกชอบวินาทีที่ใบหน้าเด็กๆ แย้มยิ้มบ่งบอกว่าพบแล้วและยินดีเมื่อลูกชวนให้ช่วยกันหาด้วย

เหตุให้ร้องเพลง

การร้องเพลงทำให้สมองเปลี่ยน! เมื่อเราร้องเพลงร่างกายจะปล่อยฮอร์โมนที่ช่วยคลายความเครียดและกังวล มีงานวิจัยบอกว่าเมื่อร้องเพลงร่วมกันเป็นกลุ่ม จังหวะการเต้นของหัวใจทุกคนจะสัมพันธ์กัน

แหวนและพระคุณ

ทุกครั้งที่มองดูมือตัวเอง ฉันรู้สึกถูกตอกย้ำว่าฉันทำแหวนหมั้นและแหวนแต่งงานหาย ฉันทำหลายอย่างพร้อมกันตอนจัดกระเป๋าไปเที่ยว จนป่านนี้ยังไม่รู้ว่าไปลืมไว้ที่ไหน

ฉันไม่กล้าบอกสามีเรื่องความสะเพร่าครั้งนี้ กังวลว่าจะทำให้เขาไม่สบายใจ แต่เขาตอบสนองด้วยความเมตตาและห่วงใยฉันมากยิ่งกว่าห่วงแหวน กระนั้นก็ยังมีบางเวลาที่ฉันอยากทำอะไรเพื่อให้สมกับความใจดีของเขา! ส่วนเขานั้นตรงกันข้าม เขาไม่เคยถือโทษฉันเลย

หลายต่อหลายครั้งเราจดจำความบาปของเราและรู้สึกว่าจะต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อขอการอภัยจากพระเจ้า แต่พระเจ้าตรัสว่าเรารอดโดยพระคุณ ไม่ใช่เพราะสิ่งที่เราทำ (อฟ.2:8-9) พระเจ้าทรงสัญญากับชนอิสราเอลเมื่อตรัสถึงพันธสัญญาใหม่ว่า “เราจะให้อภัยบาปชั่วของเขา และจะไม่จดจำบาปของเขาทั้งหลายอีกต่อไป” (ยรม.31:34) เรามีพระเจ้าผู้ทรงให้อภัยและไม่รื้อฟื้นสิ่งผิดที่เราทำ

เราอาจยังรู้สึกเสียใจกับอดีต แต่เราต้องวางใจในพระสัญญาและเชื่อว่าพระคุณและการอภัยของพระองค์เป็นความจริงผ่านทางความเชื่อในพระเยซูคริสต์ ข่าวนี้ควรทำให้เราขอบพระคุณและมีความมั่นใจในความเชื่อเมื่อพระเจ้าทรงให้อภัย พระองค์ไม่ทรงจดจำอีก

พระเจ้าเรียก

เช้าวันหนึ่งลูกสาวผมเอาโทรศัพท์มือถือให้ลูกชายวัย 11 เดือน เล่นแก้เบื่อ ไม่ถึงนาทีโทรศัพท์ผมดังขึ้น และผมได้ยินเสียงเขาเมื่อรับสาย เขาไปกดถูกปุ่ม “โทรด่วน” ที่เป็นเบอร์ผม และสิ่งที่เกิดขึ้นคือ “บทสนทนา” ที่ผมจะจำไปอีกนาน หลานชายผมพูดได้เพียงไม่กี่คำ แต่เขาจำเสียงผมได้และตอบ ผมจึงคุยกับเขาและบอกว่ารักเขามาก

ท้าทายตัวเองสิบห้านาที

ดร.ชาร์ลส์ ดับเบิลยู. อีเลียต อธิการบดีมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดหลายสมัย เชื่อว่าคนธรรมดาที่อ่านวรรณกรรมเอกของโลกเป็นประจำแม้จะวันละไม่กี่นาทีจะได้วิชาความรู้อันมีค่า ในปี 1910 เขาได้รวบรวมบทอ่านที่เลือกจากหนังสือประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์ปรัชญาและศิลปะเข้าเป็นหนังสือชุด 50 เล่มชื่อว่า ฮาร์วาร์ด คลาสสิคส์ แต่ละชุดมีคำแนะนำจากดร.อีเลียตชื่อว่า “วันละสิบห้านาที” ซึ่งมีตอนที่แนะนำให้อ่านวันละ 8-10 หน้าตลอดทั้งปี

เราต้องการอะไร

"ปู่อยู่มาตั้งแต่มีม้ากับเกวียนจนคนไปเดินบนดวงจันทร์” ชายชราคนหนึ่งเล่าให้หลานสาวฟัง ซึ่งเธอเล่าต่อให้ผมฟังไม่นานมานี้ “ปู่ไม่เคยคิดว่าเวลาจะสั้นขนาดนี้” เขารำพึง

สันติสุขอันสมบูรณ์

เพื่อนคนหนึ่งเล่าให้ฟังว่าเธอแสวงหาสันติสุขและความพึงพอใจมาหลายปี เธอกับสามีมีธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ เธอจึงมีเงินซื้อบ้านหลังใหญ่ เสื้อผ้าสวยๆ และเครื่องประดับราคาแพง แต่ของเหล่านี้ไม่ตอบสนองความปรารถนาสันติสุขในจิตใจของเธอ การมีเพื่อนเป็นคนใหญ่คนโตก็เช่นกัน แต่แล้ววันหนึ่ง ตอนที่เธอรู้สึกเศร้าและสิ้นหวัง เพื่อนคนหนึ่งก็เล่าข่าวประเสริฐของพระเยซูให้เธอฟัง เธอได้พบองค์สันติราช และความเข้าใจเรื่องสันติสุขและความพึงพอใจแท้ของเธอก็เปลี่ยนไปตลอดกาล