สิ่งใหม่ทั้งนั้น
ผมสนใจสุสานรถ ผมชอบทำงานเกี่ยวกับรถ จึงมักเดินไปที่สุสานรถใกล้บ้าน ซึ่งเงียบสงบลมเย็นสบาย เต็มไปด้วยซากรถที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นสมบัติล้ำค่าของใครสักคน บางครั้งผมก็สะดุดตากับรถสักคัน และคิดสงสัยว่าตลอด “ช่วงชีวิต” มันผจญภัยอะไรมาบ้างราวกับประตูสู่อดีต รถแต่ละคันมีเรื่องราวเล่าขานถึงความทะเยอทะยานของมนุษย์ที่อยากได้รุ่นใหม่ล่าสุดกับกาลเวลาที่ผันผ่านซึ่งไม่อาจหลีกเลี่ยง
คำสัญญาเรื่องบ้านอันสงบ
65 ล้านคน เป็นจำนวนผู้อพยพทั่วโลก ในปัจจุบันพวกเขาต้องจากบ้านของตนเพราะความขัดแย้งและการข่มเหง นั่นเป็นจำนวนที่มากอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน สหประชาชาติเรียกร้องให้ผู้นำร่วมมือกันรับผู้อพยพเหล่านี้ เพื่อที่เด็กทุกคนจะมีโอกาสเรียนหนังสือ ผู้ใหญ่จะมีงานทำ และทุกครอบครัวจะมีบ้าน
เราต้องการอะไร
"ปู่อยู่มาตั้งแต่มีม้ากับเกวียนจนคนไปเดินบนดวงจันทร์” ชายชราคนหนึ่งเล่าให้หลานสาวฟัง ซึ่งเธอเล่าต่อให้ผมฟังไม่นานมานี้ “ปู่ไม่เคยคิดว่าเวลาจะสั้นขนาดนี้” เขารำพึง
ผู้ช่วยให้รอดไร้กาลเวลา
ตอนที่เจอราลีน ทัลลีย์เสียชีวิตในเดือนมิถุนายน 2015 เธอเป็นคนที่มีชีวิตยืนยาวที่สุดในโลก คือ 116 ปี ในปี 1995 กรุงเยรูซาเล็มฉลองครบรอบ 3,000 ปี อายุ 116 ปี ถือว่าแก่สำหรับคนเรา และ 3,000 ปี ถือว่าแก่สำหรับเมือง แต่ต้นไม้บางต้นอายุมากกว่านั้นอีก ต้นสนต้นหนึ่งในเทือกเขาไวท์เมาน์เทนส์แคลิฟอร์เนียมีอายุมากกว่า 4,800 ปี คือก่อนอับราฮัมตั้ง 800 ปี!
พระเยซูทรงกันแสง
ฉันกำลังอ่านหนังสือเล่มหนึ่งอย่างจดจ่อ เพื่อนของฉันก้มลงมาดูแล้วถอยกรูด เธอพูดว่า “ชื่อเรื่องอึมครึมจริง”
แมลงวันเตือนใจ
ตอนที่ฉันเพิ่งเริ่มทำงานในสำนักงานเล็กๆ ที่ฉันเช่าอยู่ตอนนี้ สิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่มีเพียงแมลงวันเซื่องๆ ไม่กี่ตัว แมลงวันบางตัวตายตกอยู่ตามพื้นและขอบหน้าต่าง ฉันเอาพวกมันไปทิ้งจนหมด เหลือไว้หนึ่งตัวตรงที่ที่มองเห็นได้ง่าย
โปรดติดตามตอนต่อไป...
ผมโตขึ้นมาในช่วงทศวรรษ 1950 ในวันเสาร์ผมมักจะไปดูภาพยนตร์รอบบ่าย ในบรรดาการ์ตูนและหนังยาว จะมีหนังชุดผจญภัยที่ในตอนจบตัวแสดงนำจะต้องเจอกับเหตุการณ์คับขันที่ดูเหมือนไม่มีทางแก้ไข แล้วตอนนั้นก็จะจบลงพร้อมกับคำว่า “โปรดติดตามตอนต่อไป...”
อยู่กับพระองค์ตลอดกาล
ในปี 1859 ท่ามกลางความระส่ำระสายก่อนเกิดสงครามกลางเมืองในสหรัฐอเมริกา อับราฮัม ลินคอล์น ได้พูดต่อหน้าสมาพันธ์เกษตรกรในเมืองมิลวอกกี้ รัฐวิสคอนซิน ในครั้งนั้นท่านเล่าเรื่องพระราชาสมัยโบราณองค์หนึ่งที่พยายามหาประโยคที่ “เป็นจริงและเหมาะสมกับทุกเวลาทุกโอกาส” บรรดานักปราชญ์ที่ได้รับคำสั่งอันน่าปวดหัวนี้ได้ถวายคำตอบเป็นประโยคที่ว่า “เรื่องนี้ก็จะผ่านไปเช่นกัน”
ในพระหัตถ์
เวลาที่เราข้ามถนนพร้อมเด็กๆ เราจะยื่นมือให้เด็กๆ แล้วบอกว่า “จับแน่นๆ นะ” เด็กๆ ก็จะจับมือเราไว้แน่น แต่ไม่มีทางที่เราจะให้เด็กจับมือเราแต่ฝ่ายเดียว มือของเราต่างหากที่จับและยึดพวกเขาไว้ให้ปลอดภัย ด้วยเหตุนี้ เปาโลจึงยืนยันว่า “พระเยซูคริสต์ได้ทรงฉวยข้าพเจ้าไว้เป็นของพระองค์แล้ว” (ฟิลิปปี 3:12) หรือพูดอย่างชัดเจนว่า “พระคริสต์จับข้าพเจ้าไว้แล้ว!”
