ฉันกำลังอ่านหนังสือเล่มหนึ่งอย่างจดจ่อ เพื่อนของฉันก้มลงมาดูแล้วถอยกรูด เธอพูดว่า “ชื่อเรื่องอึมครึมจริง”

ฉันกำลังอ่านเรื่อง “โลงศพแก้ว” ในเทพนิยายของกริมม์ และคำว่าโลงศพ ก็รบกวนใจเธอ พวกเราส่วนมากไม่ชอบถูกเตือนให้ระลึกถึงความตาย แต่ความจริงคือในคน 1,000 คน ก็จะต้องตาย 1,000 คน

ความตายเป็นสิ่งที่บีบคั้นอารมณ์ ในงานศพของสหายผู้เป็นที่รัก พระเยซูทรงแสดงอารมณ์ชัดเจน เมื่อพระองค์ทรงเห็นมารีย์ ที่เพิ่งเสียน้องชายไป “พระองค์ก็ทรงสะเทือนพระทัยและทรงเป็นทุกข์” (ยอห์น 11:33) บางฉบับแปลว่า“พระองค์ทรงท่วมท้นด้วยพระพิโรธ” (NLT)

พระเยซูทรงเป็นทุกข์ถึงกับพิโรธ เป็นไปได้ว่า เพราะทรงขุ่นเคืองในความบาปและผลของบาป พระเจ้ามิได้ทรงสร้างโลกให้เต็มไปด้วยความเจ็บป่วย ความทุกข์ และความตาย แต่บาปได้เข้ามาในโลก และทำลายแผนการอันงดงามของพระเจ้า

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประทับอยู่เคียงข้างยามเราโศกเศร้า ทรงร้องไห้ไปกับเรายามทุกข์ (ยอห์น 11:35) ทั้งยังทรงพิชิตความบาปและความตาย โดยการสิ้นพระชนม์แทนเรา และทรงฟื้นขึ้นจากความตาย (1 โครินธ์ 15:56-57) พระเยซูทรงสัญญาว่า “ผู้ที่วางใจในเรานั้น ถึงแม้ว่าเขาตายแล้วก็ยังจะมีชีวิตอีก” (ยอห์น 11:25) เราเหล่าผู้เชื่อจึงชื่นชมยินดีในการสามัคคีธรรมกับองค์พระผู้ช่วยให้รอดในขณะนี้ และรอคอยที่จะใช้ชีวิตนิรันดร์กับพระองค์ในที่ซึ่งไม่มีน้ำตา ความเจ็บปวด โรคภัยไข้เจ็บ หรือความตาย