ร้องเพลงกับคุณยายไวโอเล็ต
หญิงชราคนหนึ่งชื่อไวโอเล็ตนั่งอยู่บนเตียงที่โรงพยาบาลในจาไมก้า เธอยิ้มต้อนรับกลุ่มวัยรุ่นที่แวะมาเยี่ยม แม้อากาศวันนั้นจะร้อนเหนอะหนะ แต่คุณยายก็ไม่บ่นและยังร้องเพลงอย่างเบิกบานว่า “ฉันกำลังวิ่ง กระโดด โลดเต้น สรรเสริญพระเจ้า!” ขณะที่ร้อง คุณยายก็แกว่งแขนไปมาราวกับกำลังวิ่งอยู่ คนที่อยู่รายรอบน้ำตาไหล เพราะคุณยายไวโอเล็ตไม่มีขา คุณยายบอกว่าที่เธอร้องเพลงนี้ก็เพราะ “พระเยซูรักฉัน พอขึ้นไปบนสวรรค์ ฉันจะมีขาไว้วิ่งได้”
อยู่บ้านกับพระเยซู
"ไม่มีที่ไหนเหมือนบ้าน” คำกล่าวนี้สะท้อนความปรารถนาลึกๆ ในจิตใจที่อยากมีสถานที่ของตัวเองเพื่อพักผ่อน อยู่อาศัยและเป็นเจ้าของ พระเยซูตรัสเรื่องความปรารถนานี้หลังจากพระองค์เสวยพระกระยาหารมื้อสุดท้ายร่วมกับเหล่าสหาย พระองค์ตรัสถึงการสิ้นพระชนม์และการคืนพระชนม์ที่ใกล้เข้ามา ทรงสัญญาว่าแม้พระองค์จากไป แต่จะทรงกลับมารับพวกเขา พระองค์จะทรงจัดเตรียมที่ไว้สำหรับพวกเขา เป็นที่พักอาศัย เป็นบ้าน
พระองค์ทรงเตรียมที่ไว้สำหรับพวกเขาและพวกเราผ่านทางการปฏิบัติตามกฎของพระเจ้าด้วยการสิ้นพระชนม์บนกางเขน ในฐานะมนุษย์ที่ปราศจากบาป พระองค์ให้ความมั่นใจกับเหล่าสาวกว่า หากพระองค์ทรงฟันฝ่าเพื่อจัดเตรียมบ้านให้พวกเขาถึงเพียงนี้ พระองค์ย่อมต้องกลับมารับและไม่ทิ้งพวกเขาไว้แน่นอน พวกเขาไม่ต้องกลัวหรือกังวลเรื่องใดในชีวิตไม่ว่าในโลกนี้หรือในสวรรค์
เราเองก็รับการปลอบประโลมและความมั่นใจจากพระดำรัสของพระเยซูได้ เพราะเราเชื่อและวางใจว่าพระองค์ทรงเตรียมบ้านสำหรับเราพระองค์ทรงประทับอยู่ในเรา (ดู ยอห์น 14:23 ) และพระองค์ทรงล่วงหน้าไปเพื่อจัดเตรียมบ้านบนสวรรค์ให้กับเรา ไม่ว่าเราจะอยู่ในบ้านแบบใด เราก็เป็นของพระเยซู ผู้ทรงดำรงอยู่ด้วยความรักและโอบล้อมเราด้วยสันติสุขของพระองค์ ไม่มีที่ไหนเหมือนบ้านเมื่อเราอยู่กับพระเยซู
ผู้ทูลขอ
แคลเรนซ์ เอิร์ล กีเดียนเขียนจดหมายจากเรือนจำรัฐฟลอริดาในเดือนมิถุนายน 1962 ขอให้ศาลสูงสหรัฐทบทวนการตัดสินคดีอาชญากรรมที่เขากล่าวว่าเขาไม่ได้กระทำ เขาเสริมด้วยว่าเขาไม่มีปัญญาจ้างทนาย
เก่าแต่ใหม่
ในปี 2014 เกิดหลุมยุบใต้พิพิธภัณฑ์รถคอร์เวตต์แห่งชาติในเคนตักกี ทำให้รถสปอร์ตโบราณเชฟโรเลต คอร์เวตต์ตกลงไป 8 คัน สร้างความเสียหายรุนแรงแก่ตัวรถ บางคันไม่สามารถซ่อมได้อีก
หลับไปครู่หนึ่ง
เฮนรี่ เดอร์บันวิลล์ ศิษยาภิบาลชาวสก็อตจากคนละยุคสมัย เล่าเรื่องราวของหญิงชราที่อยู่ภายในเขตที่เขาดูแล เธออาศัยอยู่ในชนบทห่างไกลของประเทศสก็อตแลนด์ และอยากไปเห็นเมืองเอดินเบิร์กมาก แต่เธอไม่กล้าเดินทางเพราะรถไฟต้องวิ่งผ่านอุโมงค์ยาวและมืด
อยากกลับบ้าน
ภรรยาเดินเข้ามาเห็นผมกำลังยื่นหน้าเข้าไปในตู้นาฬิกาโบราณ “ทำอะไรอยู่” เธอถาม ผมตอบอายๆ พร้อมปิดประตูตู้ว่า “นาฬิกานี้กลิ่นเหมือนบ้านพ่อแม่ผมเลย คุณอาจจะพูดว่าเหมือนผมได้กลับไปบ้านครู่หนึ่งก็ได้”
กลิ่นมีพลังปลุกความทรงจำเก่าๆ ได้ เราย้ายนาฬิกาเรือนนั้นข้ามประเทศจากบ้านพ่อแม่ผมมาเกือบยี่สิบปีแล้ว แต่กลิ่นไม้ข้างในยังคงทำให้ผมหวนกลับไปในวัยเด็ก
ผู้เขียนพระธรรมฮีบรูพูดถึงคนที่ปรารถนาจะกลับบ้านในอีกแบบหนึ่ง แทนที่จะมองย้อนกลับไป พวกเขามองไปข้างหน้ายังบ้านในสวรรค์ด้วยความเชื่อ แม้สิ่งที่พวกเขาหวัง ดูจะอยู่ไกลแสนไกล แต่พวกเขาก็วางใจว่าพระเจ้าผู้ทรงสัตย์ซื่อจะทรงรักษาพระสัญญาที่จะนำพวกเขาไปยังที่ซึ่งจะได้อยู่กับพระองค์ตลอดไป (ฮบ.11:13-16)
ฟีลิปปี 3:20 เตือนเราว่า “บ้านเมืองของเรานั้นอยู่ที่สวรรค์” และเราต้อง “รอคอยผู้ช่วยให้รอด ซึ่งจะเสด็จมาจากสวรรค์คือพระเยซูคริสตเจ้า” การตั้งตารอคอยพระเยซูและรับทุกสิ่งที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้ผ่านทางพระองค์ จะช่วยให้เราจดจ่อถูกที่ ไม่ว่าอดีตหรือปัจจุบันก็ไม่สามารถเทียบได้กับสิ่งที่รอเราอยู่ข้างหน้า
ไปจัดเตรียม
ขณะที่เรามองดูร่างของพ่อสามีในพิธีบรรจุศพ ลูกชายคนหนึ่งสอดค้อนของพ่อไว้ในมือของท่าน หลายปีต่อมาเมื่อแม่สามีของฉันเสียชีวิต ลูกคนหนึ่งก็สอดไม้นิตติ้งคู่หนึ่งไว้ใต้นิ้วของท่าน การกระทำอันใส่ใจนี้นำการปลอบประโลมมาสู่เรา เมื่อเราหวนรำลึกว่าทั้งสองท่านใช้อุปกรณ์เหล่านี้บ่อยแค่ไหนขณะยังมีชีวิตอยู่
ประเสริฐกว่ามากนัก
เสียงเตือนภัยดังมาจากนอกบ้าน เด็กน้อยถามแม่ว่ามันคืออะไร แม่อธิบายว่ามันเป็นเสียงเตือนว่าจะมีพายุอันตราย ถ้าใครไม่เข้าไปในที่กำบังอาจต้องตายเพราะพายุทอร์นาโด เด็กชายตอบว่า “แม่ครับ แล้วมันไม่ดีตรงไหน ถ้าเราตาย เราก็จะได้เจอพระเยซูไม่ใช่เหรอครับ?
ที่ประทับของพระเจ้า
เจมส์ โอกเลโธรป (1696-1785) เป็นนายพลและสมาชิกรัฐสภาชาวอังกฤษ ผู้มีวิสัยทัศน์ในการสร้างเมืองที่ยิ่งใหญ่ เมื่อได้รับมอบหมายให้ไปจัดตั้งรัฐจอร์เจียในอเมริกาเหนือ เขาได้วางผังเมืองซาวันนาห์ โดยออกแบบพื้นที่จัตุรัสกลางเมืองไว้เป็นส่วนๆ แต่ละส่วนประกอบด้วยพื้นที่สีเขียว คริสตจักรและร้านค้า ที่เหลือเป็นบ้านพักอาศัย วิสัยทัศน์ของเขาเป็นที่ประจักษ์ในทุกวันนี้ด้วยเมืองที่สวยงามมีผังเมืองที่เป็นระเบียบ ถือเป็นอัญมณีของอเมริกันชนทางตอนใต้
