พระองค์มาเพื่อคุณ
นวนิยายเรื่อง ความทุกข์ (The Trial) และ ปราสาท (The Castle) ของฟรานซ์ คาฟคา (1883-1924) เล่าเรื่องการเป็นอยู่ที่ลดความเป็นมนุษย์ เปลี่ยนคนให้เป็นเพียงใบหน้าว่างเปล่าไม่มีตัวตนหรือคุณค่าใด คาฟคากล่าวว่า “สายพานชีวิตลำเลียงคุณไปไม่มีใครรู้ว่าที่ใด เราเป็นวัตถุมากกว่าสิ่งมีชีวิต”
เพียงแค่เอ่ยพระนาม
เมื่อนักร้องเริ่มร้องเพลงในช่วงนมัสการ ที่ประชุมตั้งใจฟัง เสียงทุ้มนุ่มขับขานเพลงเก่าประทับใจของกอร์ดอน เจนเซ่น ชื่อเพลงกล่าวถึงความจริงที่ยิ่งแตะใจ เมื่อเรามีอายุมากขึ้น “พระองค์ทรงอยู่ใกล้แค่เพียงเอ่ยพระนาม”
สวนสัตว์ของพ่อ
จูน วิลเลียมส์อายุแค่ 4 ขวบ ตอนที่พ่อของเธอซื้อที่ดิน 7 เอเคอร์เพื่อสร้างสวนสัตว์ที่ไม่มีรั้วหรือกรง เมื่อโตขึ้น เธอจำได้ว่าพ่อของเธอสร้างสรรค์เพียงไรในการทำให้สัตว์ป่าไม่รู้สึกอึดอัดในพื้นที่จำกัด ทุกวันนี้สวนสัตว์เชสเตอร์เป็นสถานที่ท่องเที่ยวเกี่ยวกับสัตว์ป่าที่มีชื่อเสียงโด่งดัง มีสัตว์กว่า 11,000 ตัวบนเนื้อที่ 110 เอเคอร์ และยังสืบทอดความห่วงใยที่พ่อของเธอมีต่อความเป็นอยู่ การศึกษาและการอนุรักษ์สัตว์อีกด้วย
ก่อนมีโทรศัพท์
ในฐานะที่เป็นแม่ที่มีลูกเล็ก บางครั้งฉันก็มักตื่นตระหนก ปฏิกิริยาแรกของฉันคือโทรศัพท์หาแม่และถามว่าจะทำอย่างไรกับอาการแพ้ของลูกชายหรืออาการไอของลูกสาว
นี่อะไรหนอ
แม่ของฉันสอนรวีวารศึกษามาหลายสิบปี อาทิตย์นี้ท่านจะอธิบายวิธีที่พระเจ้าทรงประทานอาหารให้ชาวอิสราเอลในถิ่นทุรกันดาร เพื่อให้สมจริง ท่านจึงทำสิ่งแทน “มานา” ให้เด็กในชั้นเรียน โดยตัดขนมปังเป็นชิ้นเล็กๆ และราดน้ำผึ้ง สูตรของแม่มีแรงบันดาลใจจากพระคัมภีร์ที่บอกว่า มานา “มีรสเหมือนขนมแผ่นประสมน้ำผึ้ง” (อพยพ 16:31)
คำถามยังคงอยู่
31 ตุลาคม 2014 ยานอวกาศเกิดขัดข้องระหว่างทดลองบินและตกในทะเลทรายโมเจฟ นักบินผู้ช่วยเสียชีวิต แต่นักบินรอดมาได้ พนักงานสืบสวนระบุสิ่งที่เกิดขึ้นได้ในไม่ช้า แต่ไม่อาจระบุสาเหตุได้ หัวข้อข่าวเรื่องนี้ในหนังสือพิมพ์ขึ้นต้นว่า “คำถามยังคงอยู่”
คำพูดที่ไม่ระวัง
หลังๆ มานี้ ลูกสาวของฉันสุขภาพไม่ค่อยดี สามีของเธอคอยดูแลและให้กำลังใจอย่างดี “ลูกมีสมบัติล้ำค่าอยู่นะนี่” ฉันบอก เธอยิ้มตอบว่า “ตอนเจอกันครั้งแรกแม่ไม่เห็นคิดอย่างนั้น”
ถวายพระเกียรติพระเจ้า
การนมัสการยังไม่จบ และเช้าวันนั้นเรามีแขกที่มาเยี่ยมเราเป็นครั้งแรก นักเทศน์เทศนาไปได้เพียงครึ่งเดียว ผมก็สังเกตเห็นแขกคนหนึ่งเดินออก ผมสงสัยและเป็นห่วงจึงเดินออกไปคุยกับเธอ
บทเรียนสำหรับเด็ก
ตอนที่ลูกสาวเล่าปัญหาที่เจอในห้องอาหารโรงเรียนให้ฟัง ฉันคิดทันทีว่าจะแก้ปัญหาให้ลูกได้อย่างไร แต่แล้วก็มีความคิดอีกอย่างคือ บางทีพระเจ้าอาจอนุญาตให้เกิดปัญหาขึ้น เพื่อลูกจะได้เห็นการงานของพระองค์และรู้จักพระองค์มากขึ้น แทนที่จะรีบวิ่งไปช่วย ฉันตัดสินใจอธิษฐานกับลูก ปัญหาคลี่คลายได้โดยฉันไม่ต้องช่วยเลย
