ทางที่ง่าย
เส้นทางชีวิตมักยากลำบาก หากเราคาดหวังว่าพระเจ้าจะประทานทางราบเรียบให้ทุกครั้งเมื่อหนทางยากลำบาก เราอาจอยากหันหลังให้พระองค์
ย่างเท้าอันมั่นคง
เส้นทางเดินประวัติศาสตร์เลียบแม่น้ำในสะวันนาห์ รัฐจอร์เจียปูด้วยก้อนหินที่ไม่เข้ากัน หลายศตวรรษก่อน หินเหล่านี้ใช้ถ่วงเรือขณะแล่นข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก เมื่อถ่ายสินค้าลงที่จอร์เจียแล้วก็ไม่จำเป็นต้องใช้หินอีก จึงมีคนนำมาปูถนนใกล้กับท่าเรือ หินเหล่านี้ได้ทำหน้าที่หลักของมันแล้ว คือ รักษาสมดุลให้แก่เรือที่แล่นผ่านน่านน้ำอันตราย
แตกสลายเพื่อสร้างขึ้นใหม่
ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง พ่อของผมรับใช้ชาติในกองทัพสหรัฐ แถบแปซิฟิคใต้ ในช่วงนั้นพ่อปฏิเสธแนวคิดทุกอย่างเกี่ยวกับศาสนา ท่านบอกว่า “พ่อไม่ต้องการไม้ค้ำยัน” แต่แล้ววันหนึ่งความคิดของพ่อเรื่องฝ่ายวิญญาณเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ตอนนั้นแม่กำลังจะคลอดลูกคนที่สาม ผมและน้องชายเข้านอนด้วยความตื่นเต้นที่อีกไม่นานจะได้เห็นหน้าน้องคนใหม่ เช้าวันต่อมาผมตื่นขึ้น ถามพ่ออย่างกระตือรือร้นว่า “ผู้หญิงหรือผู้ชาย” พ่อตอบว่า “ผู้หญิง แต่น้องตายตั้งแต่เกิด” พวกเราร้องไห้กับการสูญเสียนั้นด้วยกัน
อย่ากังวล
การโดยสารเครื่องบินอันแสนสบายกำลังจะไม่ราบรื่น นักบินประกาศขัดจังหวะการบริการเครื่องดื่ม และขอให้ผู้โดยสารรัดเข็มขัดนิรภัย ไม่นานนักเครื่องบินก็เริ่มโคลงเคลงเหมือนเรือที่ถูกพายุซัดไปมาในมหาสมุทร ในขณะที่ผู้โดยสารคนอื่นกำลังพยายามรับมือกับความสับสนอลหม่านนั้น เด็กหญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งกลับนั่งอ่านหนังสือไปตลอดทาง หลังจากเครื่องลงแล้ว มีคนถามว่าทำไมเธอจึงสงบได้ขนาดนั้น เธอตอบว่า “คุณพ่อของหนูขับเครื่องบินลำนี้ และพ่อกำลังจะพาหนูกลับบ้านค่ะ”
พระเจ้าทรงดีหรือ
"ฉันไม่คิดว่าพระเจ้าดี” เพื่อนคนหนึ่งบอก เธอเฝ้าอธิษฐานถึงปัญหาหนึ่งมาหลายปี แต่ไม่มีอะไรดีขึ้น ความโกรธและขมขื่นที่พระเจ้าทรงนิ่งเงียบเพิ่มพูนขึ้น ฉันรู้จักเธอดีจึงสัมผัสได้ว่าลึกๆ แล้วเธอเชื่อว่าพระเจ้าดี เธอปวดร้าวจิตใจมานานและดูเหมือนพระเจ้าไม่สนใจ ทำให้เธอสงสัย เธอจึงเลือกที่จะโกรธซึ่งง่ายกว่าการแบกรับความเศร้านั้นไว้
ช่วยเหลือผู้ทนทุกข์
ฉากหนึ่งจากวรรณกรรมซึ่งฉันชื่นชอบ คือ ตอนที่ป้าผู้ฉุนเฉียวเผชิญหน้ากับพ่อเลี้ยงใจร้ายที่ทำร้ายเดวิด คอปเปอร์ฟิลด์ หลานของเธอฉากนี้ปรากฏในนวนิยายของชาร์ลส์ ดิกคินส์ ซึ่งมีชื่อเรื่องเดียวกับตัวละครหลัก
อย่าท้อ!
zมชอบดูนกที่กำลังเล่นกัน ผมจึงสร้างบ้านนกไว้ที่สวนหลังบ้านให้นกมาทำรัง นานหลายเดือนที่ผมเฝ้าดูพวกมันกินอาหารและโผบินไปมา จนกระทั่งมีเหยี่ยวมารุกรานบ้านนกของผม
อย่าล้มเลิก!
ในปี 1952 ฟลอเรนซ์ แชดวิกพยายามว่ายน้้ำระยะทาง 40 กม.จากชายฝั่งแคลิฟอร์เนียไปยังเกาะคาตาลินา 15 ชั่วโมงต่อมา หมอกหนาเริ่มบดบังทัศนวิสัย เธอเริ่มหลงทิศและยอมแพ้ แชดวิกมารู้ทีหลังและเจ็บใจที่เธอยอมแพ้ก่อนถึงที่หมายเพียง 1.6 กม.
ส่งต่อให้พระเจ้า
ก่อนจะมีโทรศัพท์ อีเมล์และโทรศัพท์มือถือ โทรเลขเป็นการสื่อสารที่รวดเร็วที่สุด แต่มีเฉพาะข่าวสำคัญเท่านั้นที่จะถูกส่งทางโทรเลข และมักเป็นข่าวร้าย จึงมีคำพูดที่ว่า “หนุ่มโทรเลขมาพร้อมข่าวร้ายเสมอ”