สิ่งที่พระวิญญาณเท่านั้นทรงทำได้

ระหว่างการพูดคุยถึงหนังสือเรื่องพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่เขียนโดย เจอร์เก้น โมลต์มานน์ นักศาสนศาสตร์ชาวเยอรมันวัยเก้าสิบสี่ปี ผู้สัมภาษณ์ถามเขาว่า “คุณกระตุ้นพระวิญญาณบริสุทธิ์อย่างไร กินยาเม็ดหรือ หรือบริษัทผลิตยา [ส่งพระวิญญาณ] มาใช่ไหม” โมลต์มานน์เลิกคิ้วที่ดกหนาขึ้น เขาส่ายศีรษะ ยิ้มกว้างและตอบด้วยสำเนียงอังกฤษว่า “ผมจะทำอะไรได้ อย่าทำอะไรเลย จงรอคอยพระวิญญาณ แล้วพระวิญญาณจะเสด็จมา”

โมลต์มานน์เน้นให้เห็นถึงความเชื่อผิดๆของเรา ที่เชื่อว่ากำลังและความเชี่ยวชาญของเราทำให้สิ่งต่างๆเกิดขึ้น พระธรรมกิจการเปิดเผยว่าพระเจ้าทรงทำให้สิ่งต่างๆเกิดขึ้น ในยุคการเริ่มต้นของคริสตจักร กลยุทธ์หรือความเป็นผู้นำอันน่าประทับใจของมนุษย์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆเลย ตรงกันข้ามพระวิญญาณเสด็จมา “เหมือนเสียงพายุกล้า” สั่นก้องทั่วตึกที่สาวกผู้หวาดกลัว หมดหนทาง และงุนงงนั่งอยู่ (2:2) ต่อมาพระวิญญาณได้ทำลายความเหนือกว่าทางชาติพันธุ์ทั้งหมด ด้วยการรวบรวมผู้คนที่แตกต่างกันมาร่วมกันเป็นชุมชนใหม่ เหล่าสาวกตกตะลึงเช่นเดียวกับทุกคนที่ได้เห็นสิ่งที่พระเจ้ากำลังทำภายในตัวพวกเขา พวกเขาไม่ได้ทำให้อะไรเกิดขึ้น แต่พวกเขาตั้งต้นพูด “ตามที่พระวิญญาณทรงโปรดให้พูด” (ข้อ 4)

คริสตจักรและการร่วมมือกันของเราในโลกนี้ไม่ได้ถูกกำหนดจากสิ่งที่เราทำได้ เราต้องพึ่งพาในสิ่งที่พระวิญญาณเท่านั้นทรงทำได้ สิ่งนี้ทำให้เราทั้งกล้าหาญและสงบนิ่ง ดังนั้นในวันนี้เมื่อเราเฉลิมฉลองเทศกาลเพ็นเทคอสต์ขอให้เรารอคอยและตอบสนองต่อพระวิญญาณ

สิ่งเล็กน้อยแต่ยิ่งใหญ่

ฉันจะได้ไปแข่งในโอลิมปิกไหม นักว่ายน้ำของวิทยาลัยกังวลว่าความเร็วของเธอจะช้าเกินไป แต่เมื่อศาสตราจารย์วิชาคณิตศาสตร์ เคน โอโนะศึกษาเทคนิคการว่ายน้ำของเธอ เขาเห็นวิธีที่เธอจะทำเวลาดีขึ้นได้ถึงหกวินาทีเต็มซึ่งสร้างความแตกต่างมากในการแข่งขันระดับนั้น เขาติดเซ็นเซอร์ไว้ที่หลังของนักว่ายน้ำแต่ไม่ได้เพื่อระบุการเปลี่ยนแปลงใหญ่ที่ช่วยให้เธอทำเวลาได้ดีขึ้นในทางกลับกันโอโนะระบุมาตรการแก้ไขเล็กๆน้อยๆที่หากนำไปใช้ อาจทำให้นักว่ายน้ำมีประสิทธิภาพมากขึ้นในน้ำ ทำให้เกิดความแตกต่างที่จะชนะได้

การแก้ไขเล็กๆน้อยๆฝ่ายวิญญาณสร้างความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ได้เช่นกัน ผู้เผยพระวจนะเศคาริยาห์สอนหลักการคล้ายกันนี้ให้กับชาวยิวผู้อ่อนล้าที่หลงเหลืออยู่ และกำลังสร้างพระนิเวศน์ของพระเจ้าขึ้นใหม่พร้อมกับเศรุบบาเบล ภายหลังจากที่พวกเขาถูกเนรเทศ แต่พระเจ้าจอมโยธาตรัสกับเศรุบบาเบลว่า “มิใช่ด้วยกำลัง มิใช่ด้วยฤทธานุภาพ แต่ด้วยพระวิญญาณของเรา” (ศคย.4:6)

ดังที่เศคาริยาห์ประกาศว่า “ใครบังอาจดูถูกสิ่งเล็กน้อยที่เกิดขึ้นในวันนี้” (ข้อ 10 TNCV) ผู้ที่ถูกเนรเทศกังวลว่าพระนิเวศน์นี้จะไม่เท่าเทียมกับหลังที่สร้างในสมัยกษัตริย์ซาโลมอน แต่เหมือนที่นักว่ายน้ำของโอโนะทำได้ในการแข่งโอลิมปิก โดยพิชิตเหรียญมาได้เมื่อยอมต่อการแก้ไขเล็กๆน้อยๆ ผู้ที่ร่วมสร้างพระนิเวศน์กับเศรุบบาเบลได้เรียนรู้ว่า ความพยายามที่ถูกต้องแม้เพียงเล็กน้อยกับความช่วยเหลือจากพระเจ้า ก็นำมาซึ่งความปีติยินดีแห่งชัยชนะได้ หากการกระทำเล็กๆน้อยๆของเราถวายเกียรติแด่พระองค์ ในพระเจ้าสิ่งเล็กน้อยได้กลายเป็นสิ่งยิ่งใหญ่

พระเยซูเป็นคำตอบ

มีเรื่องเล่าว่าในระหว่างที่อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์เดินสายเพื่อบรรยายทางวิชาการนั้น หลังจากเสร็จสิ้นการบรรยายในอีกที่หนึ่งคนขับรถพูดขึ้นว่า เขาฟังการบรรยายมามากพอจนเขาบรรยายเองได้แล้ว ไอน์สไตน์เสนอว่าพวกเขาจะสลับตำแหน่งกันที่วิทยาลัยถัดไป เนื่องจากไม่มีใครเคยเห็นรูปของท่าน คนขับรถตกลงและบรรยายได้อย่างดี แล้วก็มาถึงช่วงตอบคำถาม คนขับรถตอบผู้ถามที่อวดดีคนหนึ่งว่า “ผมเห็นว่าคุณเป็นศาสตราจารย์ที่หลักแหลมมาก แต่ผมแปลกใจที่คุณถามคำถามง่ายๆที่แม้แต่คนขับรถของผมก็ตอบได้” แล้ว “คนขับรถ” คืออัลเบิร์ต ไอน์สไตน์เองได้เป็นผู้ตอบคำถามนั้น! เรื่องราวที่ถูกจัดฉากขึ้นอย่างสนุกสนานนี้จึงจบลง

สหายผู้กล้าสามคนของดาเนียลอยู่ในตำแหน่งที่ต้องรับผิดชอบอย่างเต็มที่ กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ขู่ว่าจะโยนพวกเขาเข้าไปในเตาไฟที่ลุกอยู่ หากพวกเขาไม่กราบลงนมัสการปฏิมากรของพระองค์ โดยตรัสว่า “ผู้ใดเล่าจะเป็นพระที่จะช่วยกู้ให้เจ้าพ้นจากมือของเราได้” (ดนล.3:15) สหายนั้นยังคงปฏิเสธที่จะกราบนมัสการ ดังนั้นกษัตริย์จึงรับสั่งให้เร่งเตาไฟให้ร้อนขึ้นอีกเจ็ดเท่า แล้วโยนพวกเขาเข้าไป

พวกเขาไม่ได้เข้าไปลำพัง มี “ทูตสวรรค์” องค์หนึ่ง (ข้อ 28) ซึ่งอาจเป็นพระเยซูเองอยู่กับพวกเขาในนั้น ทรงปกป้องพวกเขาจากอันตรายและประทานคำตอบที่ปฏิเสธไม่ได้ต่อคำถามของกษัตริย์ (ข้อ 24-25) เนบูคัดเนสซาร์จึงถวายสาธุการแด่ “พระเจ้าของชัดรัค เมชาค และเอเบดเนโก” และยอมรับว่า “ไม่มีพระองค์อื่นอีกที่จะสามารถช่วยกู้ในทางนี้ได้” (ข้อ 28-29)

บางครั้งเราอาจรู้สึกท่วมท้นจากสิ่งต่างๆจนเกินจะรับไหว แต่พระเยซูประทับอยู่เคียงข้างผู้ที่ปรนนิบัติพระองค์ พระองค์จะทรงอุ้มชูเราไว้