“ฉันไม่คิดว่าพระเจ้าดี” เพื่อนคนหนึ่งบอก เธอเฝ้าอธิษฐานถึงปัญหาหนึ่งมาหลายปี แต่ไม่มีอะไรดีขึ้น ความโกรธและขมขื่นที่พระเจ้าทรงนิ่งเงียบเพิ่มพูนขึ้น ฉันรู้จักเธอดีจึงสัมผัสได้ว่าลึกๆ แล้วเธอเชื่อว่าพระเจ้าดี เธอปวดร้าวจิตใจมานานและดูเหมือนพระเจ้าไม่สนใจ ทำให้เธอสงสัย เธอจึงเลือกที่จะโกรธซึ่งง่ายกว่าการแบกรับความเศร้านั้นไว้

การสงสัยในความดีของพระเจ้ามีมาตั้งแต่สมัยอาดัมและเอวา (ปฐมกาล 3) งูร้ายทำให้เอวาคิดสงสัยโดยบอกว่าพระเจ้าทรงห้ามกินผลไม้นั้น เพราะ “พระเจ้าทรงทราบอยู่ว่า เจ้ากินผลไม้นั้นวันใด ตาของเจ้าจะสว่างขึ้นในวันนั้น แล้วเจ้าจะเป็นเหมือนพระเจ้า คือสำนึกในความดีและความชั่ว” (ปฐมกาล 3:5) อาดัมและเอวาเริ่มเย่อหยิ่งและคิดว่าพวกเขาควรเป็นคนกำหนดว่าสิ่งใดดีต่อพวกเขา ไม่ใช่พระเจ้า

หลายปีหลังจากสูญเสียลูกสาวไป เจมส์ ไบรอัน สมิธ ยังคงยืนยันถึงความดีของพระเจ้าได้ ในหนังสือพระเจ้าผู้ประเสริฐและงดงาม เขาเขียนว่า“ความดีของพระเจ้าไม่ใช่สิ่งที่ผมจะมาตัดสิน ผมเป็นมนุษย์ที่มีความเข้าใจจำกัด” สมิธพูดได้น่าทึ่งเช่นนี้ ไม่ใช่เพราะเขาไร้เดียงสาไม่รู้อะไร แต่เป็นผลจากเวลาหลายปีที่เขาเผชิญความทุกข์ใจและแสวงหาพระทัยพระเจ้า

ในเวลาแห่งความท้อแท้ ให้เราฟังและช่วยกันและกัน ให้เห็นความจริงที่ว่าพระเจ้าทรงแสนดี