ภารกิจที่ยังไม่เสร็จ
ในวัย 99 ปี ลีโอ พลาส ได้รับปริญญาบัตรจากมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นโอเรกอน เขาหยุดเรียนด้านการสอนกลางคันในช่วงทศวรรษที่ 1930 เพราะต้องออกมาหาเลี้ยงชีพในอุตสาหกรรมตัดไม้ เจ็ดสิบเก้าปีต่อมา เขากลับมาเรียนอีกสามหน่วยกิตที่ขาดอยู่เพื่อให้จบการศึกษาเป็นการสะสางภารกิจสำคัญในชีวิตที่ยังทำไม่เสร็จ
เอร็ดอร่อยทุกคำ
มาร์ตี้ ภรรยาของผม มักบอกผมเสมอว่า “โจ คุณกินเร็วเกินไปแล้ว! ค่อยๆกินและมีความสุขกับอาหารของคุณสิ” ผมมักจะกินเสร็จเร็วกว่าเธอมาก เพราะเธอจะใช้เวลาดื่มด่ำกับอาหารทุกคำ
จดหมายจาก ซี. เอส. ลูอิส
ในเดือนกันยายน 1961 ฮาร์วีย์ คาร์ลเซน นักเรียนมัธยมในเมืองบรูคลิน รัฐนิวยอร์กได้เขียนจดหมายถึง ซี. เอส. ลูอิส ที่ประเทศอังกฤษ ฮาร์วีย์ อ่านหนังสือของลูอิส เรื่องจดหมายของสกรูเทป (The Screwtape Letters) และถามผู้เขียนว่า “ตอนคุณเขียนหนังสือเล่มนี้ซาตานสร้างปัญหาให้คุณหรือเปล่าครับ ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณจัดการกับมันยังไงครับ”
การเชื่อฟังคือการนมัสการ
ครั้งที่ผมร่วมเดินทางไปกับคณะนักร้องประสานเสียงโรงเรียนมัธยมคริสเตียน ผมรู้สึกประทับใจที่เห็นบรรดาเด็กนักเรียนสรรเสริญพระเจ้าและนำการนมัสการในคริสตจักรที่เราไปเยี่ยม แต่สิ่งที่ได้เห็นนอกคริสตจักรนั้นดียิ่งกว่าวันหนึ่งกลุ่มของเราได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่มีเงินจ่ายค่าน้ำมันรถ เด็กนักเรียนเหล่านี้ต่างได้รับการดลใจจากพระเจ้าให้รวบรวมเงิน และได้มอบให้แก่หญิงคนนั้นจนพอจ่ายค่าน้ำมันอีกหลายครั้ง
ฉันมาจากไหน
วันหนึ่งโทบิอัส เพื่อนเชื้อสายแอฟริกันอเมริกันวัย 7 ขวบของฉัน ถามคำถามชวนคิดว่า “คนผิวดำมาจากไหนครับ ในเมื่ออาดัมกับเอวาเป็นคนผิวขาว” เมื่อฉันบอกเขาว่า เราไม่รู้ว่าทั้งสองคนผิว “สี” อะไร และถามเขาว่าทำไมจึงคิดว่าพวกเขาผิวขาว เขาบอกว่า เขามักจะเห็นในหนังสือที่เล่าเรื่องราวพระคัมภีร์ที่คริสตจักร และห้องสมุด หัวใจของฉันหล่นวูบฉันสงสัยว่าเหตุนี้ทำให้เขาคิดว่าตัวเองด้อยกว่าหรือพระเจ้าไม่ได้ทรงสร้างเขาด้วยหรือไม่
ปกป้องหัวใจ
ผมสอนชั้นเรียนศึกษาพระคัมภีร์ผู้ใหญ่ในคริสตจักรท้องถิ่นเป็นเวลาหลายปี และต้องใช้ความระมัดระวังเป็นอย่างมากในการใคร่ครวญพระวจนะอย่างละเอียดก่อนตอบคำถามในชั้นเรียน ต่อมา ระหว่างที่ผมเรียนเทอมแรกในโรงเรียนพระคริสตธรรม เมื่ออายุ 40 ปี ผมถึงได้รู้ว่า ผมเคยให้คำตอบที่ไม่ถูกต้องกับผู้หญิงคนหนึ่งในชั้นเรียนพระคัมภีร์ที่ผมสอน ผมแน่ใจว่าคำตอบของผมทำให้เธอต้องโศกเศร้ามานานกว่า 2 ปี ตั้งแต่ครั้งที่ผมพบเธอ และผมก็ร้อนใจที่จะแก้ไขเรื่องนี้ เพื่อเห็นแก่เธอ
เป็นผู้นำที่อยู่ข้างหน้า
หนังสือเรื่องเพื่อนตาย สหายศึก (Band of Brothers) ของสตีเฟน แอมโบรส เล่าถึงกองร้อยอีซี่ แห่งกองทัพสหรัฐ ตั้งแต่การฝึกที่จอร์เจียไปจนถึงการบุกนอร์มังดี ในวันดีเดย์ (6 มิถุนายน 1944) กระทั่งสงครามโลกครั้งที่สองยุติลงในยุโรป กองร้อยอีซี่อยู่ภายใต้การนำของริชาร์ด วินเทอร์ส นายทหารที่ยอดเยี่ยมเขาเป็นผู้นำที่อยู่ข้างหน้า เมื่ออยู่ในสนามรบวินเทอร์สมักพูดว่า “ตามผมมา!” นายทหารคนอื่นอาจพยายามอยู่ในที่ปลอดภัยด้านหลัง แต่ถ้าลูกน้องของวินเทอร์สจะต้องออกรบ วินเทอร์สจะนำพวกเขาไป
มากกว่าข้อมูล
ทำอย่างไรจึงจะเปลี่ยนพฤติกรรมได้ ในหนังสือเรื่องสัตว์สังคม (The Social Animal) ของเดวิด บรู๊คส์บอกไว้ว่า ผู้เชี่ยวชาญบางท่านกล่าวว่า คนเราจำเป็นต้องได้รับการสอนถึงผลเสียในระยะยาวของพฤติกรรมที่ไม่ดีตัวอย่างเช่น เขาเขียนว่า “การสูบบุหรี่ทำให้เป็นมะเร็ง การล่วงประเวณีทำลายครอบครัวและการโกหกทำลายความไว้วางใจ สมมติฐาน คือ หากคุณเตือนผู้คนว่าเขากำลังทำสิ่งโง่เขลาพวกเขาจะได้รับการจูงใจให้เลิกพฤติกรรมนั้นแท้จริงแล้วเหตุผลและความตั้งใจ เป็นปัจจัยสำคัญในการตัดสินใจในเรื่องศีลธรรม และในการควบคุมตนเอง แต่ก็ไม่มีข้อพิสูจน์ว่าเหตุผลหรือความตั้งใจมีน้ำหนักกว่ากัน” ข้อมูลเพียงอย่างเดียวไม่มีอำนาจพอที่จะเปลี่ยนพฤติกรรม
มุ่งต่อไป
ในการประชุมของกลุ่มบุรุษคริสเตียน ผมได้คุยกับเพื่อนที่คบหากันมานาน ซึ่งคอยหนุนใจและให้คำปรึกษาผมมาตลอดหลายปี เขาพาชายหนุ่มจากประเทศจีน ซึ่งเป็นผู้เชื่อใหม่มาด้วยสองคน ทั้งคู่รู้สึกซาบซึ้งในมิตรภาพอันสัตย์ซื่อ และความช่วยเหลือฝ่ายวิญญาณจากชายผู้นี้คลีดด์เพื่อนของผมอายุเกือบ 80 ปีแล้ว เขาพูดอย่างกระตือรือร้นว่า “ผมไม่เคยตื่นเต้นที่ได้รู้จักและรักพระคริสต์มากเท่ากับที่เป็นในวันนี้”
