"หวังรอคอยทารก"
หลังจากพันรอบต้นไม้ด้วยไฟกะพริบ ฉันผูกโบว์สีชมพูและฟ้าที่กิ่งและตั้งชื่อต้นคริสต์มาสว่า “หวังรอคอยทารก” ฉันและสามีรอคอยลูกผ่านการรับบุตรบุญธรรมมานานกว่า 4 ปี และต้องได้แน่ในคริสต์มาสนี้
ที่สำหรับรอคอย
"รอปลากินเบ็ดหรือรอลมให้ยกว่าวลอย หรือรอให้ถึงเย็นวันศุกร์...ทุกคนก็แค่กำลังรอ” เป็นคำกล่าวของดร.ซูสส์ ผู้เขียนหนังสือสำหรับเด็ก
เรียนรู้ที่จะรู้จักพระเจ้า
ฉันอยากเป็นแม่คนมาตลอดตั้งแต่จำความได้ ฉันฝันถึงการแต่งงานตั้งครรภ์ และอุ้มลูกน้อยเป็นครั้งแรก เมื่อฉันได้แต่งงาน ฉันกับสามีไม่เคยลังเลที่จะขยายครอบครัวของเราเลย แต่ผลทดสอบการตั้งครรภ์ที่เป็นลบในแต่ละครั้ง ทำให้รู้ว่าเรามีปัญหาเรื่องการมีบุตรยาก เราไปพบแพทย์ รับการทดสอบและต้องเสียน้ำตาตลอดหลายเดือน เราเหมือนอยู่ท่ามกลางพายุ ภาวะมีบุตรยากเป็นยาขมที่เราต้องกล้ำกลืน และทำให้ฉันสงสัยถึงความดีและความสัตย์ซื่อของพระเจ้า
ไม่ใช่อย่างที่เห็น
ดอนเป็นสุนัขพันธุ์บอร์เดอร์คอลลี่ที่อาศัยอยู่ในฟาร์มแห่งหนึ่งใน เซาท์แลนาร์กเชอร์ ประเทศสก็อตแลนด์ เช้าวันหนึ่งดอนและทอม เจ้าของของมันออกไปตรวจตราฝูงสัตว์ด้วยกันด้วยรถบรรทุกขนาดเล็ก เมื่อไปถึง ทอมลงจากรถแต่ลืมดึงเบรกมือ รถจึงไหลลงเนินและแล่นตัดถนนสองเลนก่อนจะหยุดลงอย่างปลอดภัยโดยมีดอนนั่งอยู่บนที่นั่งคนขับ มองดูแล้วเหมือนกับสุนัขออกมาขับรถเล่นยามเช้า แต่ความจริงคือสิ่งต่างๆ อาจไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น
เฝ้าคอย
คำสั่งทางทหารที่ว่า “ซอยเท้า” หมายถึง การย่ำเท้ากับที่เป็นการอยู่กับที่ด้วยอาการตื่นตัว เตรียมพร้อมและคอยฟังคำสั่งที่จะตามมา
แผนของพระเจ้าหรือของเรา
สมัยที่สามีของฉันอายุ 18 ปี เขาทำธุรกิจล้างรถโดยเช่าโรงรถ จ้างคนงาน และพิมพ์ใบปลิวโฆษณา ธุรกิจรุ่งเรือง และเขาตั้งใจจะขายกิจการเพื่อนำกำไรไปจ่ายค่าเล่าเรียนมหาวิทยาลัย ดังนั้นเมื่อมีคนสนใจจะซื้อธุรกิจนี้ เขาจึงกระตือรือร้นมาก แต่เมื่อจะตกลงซื้อขายกัน กลับต้องล้มเหลวในนาทีสุดท้าย จากนั้นอีกหลายเดือนกว่าเขาจะขายกิจการได้อย่างที่ตั้งใจ
