สมัยที่สามีของฉันอายุ 18 ปี เขาทำธุรกิจล้างรถโดยเช่าโรงรถ จ้างคนงาน และพิมพ์ใบปลิวโฆษณา ธุรกิจรุ่งเรือง และเขาตั้งใจจะขายกิจการเพื่อนำกำไรไปจ่ายค่าเล่าเรียนมหาวิทยาลัย ดังนั้นเมื่อมีคนสนใจจะซื้อธุรกิจนี้ เขาจึงกระตือรือร้นมาก แต่เมื่อจะตกลงซื้อขายกัน กลับต้องล้มเหลวในนาทีสุดท้าย จากนั้นอีกหลายเดือนกว่าเขาจะขายกิจการได้อย่างที่ตั้งใจ

เป็นธรรมดาที่เราจะรู้สึกผิดหวัง เมื่อเวลาและแผนการของพระเจ้าไม่ตรงใจเรา ตอนที่ดาวิดตั้งใจจะสร้างพระวิหาร ท่านมีแรงจูงใจที่ถูกต้อง มีความเป็นผู้นำ มีทรัพยากรเพียบพร้อม แต่พระเจ้ากลับบอกว่าท่านไม่อาจดำเนินแผนการนี้ได้เพราะท่านได้ฆ่าคนไปมากมายในสงคราม (1 พงศาวดาร 22:8)

ดาวิดอาจจะโกรธหัวเสียหรือดันทุรังทำตามใจตน แต่ท่านกลับตอบพระเจ้าอย่างถ่อมใจว่า “ข้าพระองค์เป็นผู้ใดเล่า…ที่พระองค์ทรงนำข้าพระองค์มาไกลจนถึงแค่นี้” (1 พงศาวดาร 17:16) ดาวิดยังคงสรรเสริญพระเจ้าและยืนยันถึงความทุ่มเทต่อพระองค์ ท่านให้คุณค่าความสัมพันธ์กับพระเจ้ามากกว่าความทะเยอทะยานของตัวเอง

อะไรสำคัญกว่ากัน การทำตามความฝัน หรือความรักต่อพระเจ้า