ที่ประเทศกาน่า ผู้คนมักติดใบประกาศการเสียชีวิตไว้ตามป้ายหรือกำแพงและมีคำพาดหัวอย่างเช่น จากไปก่อนวัยอันควร งานเลี้ยงที่ต้องเลิกรา หรือ น่าใจหาย! ใบประกาศเหล่านี้แจ้งข่าวการจากไปของบุคคลอันเป็นที่รักและกำหนดการพิธีศพ แต่ผมเห็นใบหนึ่งเขียนว่า สู่การเปลี่ยนแปลง ซึ่งเป็นการชี้ไปที่ชีวิตหลังความตาย

เมื่อญาติสนิทหรือเพื่อนเสียชีวิต เราก็เสียใจไม่ต่างกับมารีย์และมารธาที่สูญเสียลาซารัสน้องชาย (ยอห์น 11:17-27) เราคิดถึงผู้ที่จากไปและใจสลายจนร้องไห้ดังที่พระเยซูร้องไห้ให้กับเพื่อนที่จากไป (ยอห์น 11:35)

แต่ท่ามกลางเหตุการณ์อันแสนเศร้านี้ พระเยซูตรัสคำที่น่าชื่นใจถึงชีวิตหลังความตายไว้ว่า “เราเป็นเหตุให้คนทั้งปวงเป็นขึ้นและมีชีวิต ผู้ที่วางใจในเรานั้น ถึงแม้ว่าเขาตายแล้วก็ยังจะมีชีวิตอีก” (ยอห์น 11:25)

ดังนั้นตามพระคำข้อนี้ เราจึงกล่าวคำอำลาเพียงชั่วคราวแก่ผู้เชื่อที่จากไป เปาโลย้ำว่าเขาจะได้ “อยู่กับองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นนิตย์” (1 เธสะโลนิกา 4:17) การจากลาเป็นเรื่องไม่น่ายินดีก็จริง แต่เราก็มั่นใจได้ว่าคนเหล่านั้นอยู่ในพระหัตถ์อันปลอดภัยขององค์พระผู้เป็นเจ้า

สู่การเปลี่ยนแปลง แสดงให้เห็นว่าเราเพียงกำลังเปลี่ยนจากสถานการณ์หนึ่งไปยังอีกสถานการณ์หนึ่ง ถึงแม้ชีวิตบนโลกจะจบลงแล้วแต่เราจะมีชีวิตหลังความตายที่ดำรงอยู่ตลอดไปและดีกว่าเดิมกับพระเยซู “เหตุฉะนั้นจงปลอบใจกันด้วยถ้อยคำเหล่านี้เถิด” (1 เธสะโลนิกา 4:18)