ภาพหนึ่งที่คนจดจำเกี่ยวกับอเมริกาคือ ป้ายคำว่า “ฮอลลีวู้ด” ทางตอนใต้ของรัฐแคลิฟอร์เนีย คนจากทั่วโลกมาที่เมือง “ทินเซิลทาวน์” เพื่อดูรอยประทับมือและเท้าของดาราระดับโลกและอาจได้พบปะคนดัง นักท่องเที่ยวทุกคนสามารถมองเห็นป้ายฮอลลีวู้ดที่ตั้งอยู่เชิงเขาใกล้ๆ ได้ชัดเจน

แต่บนภูเขาฮอลลีวู้ดมีสิ่งที่ไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก แต่เป็นสัญลักษณ์ที่คุ้นตาและมีความหมายนิรันดร์ คือไม้กางเขนสูงเกือบสิบเมตรที่ตั้งหันไปทางตัวเมือง เป็นอนุสรณ์ระลึกถึงลูกสาวมหาเศรษฐีที่ชื่อ คริสตีน เวเธอร์อิล สตีเฟนสัน ผู้ได้ก่อตั้งโรงละครนักแสวงบุญ (ปัจจุบันคือโรงละครจอห์น แอนสัน ฟอร์ด) เพื่อจัดแสดงละครที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับพระเยซู

สัญลักษณ์สองแห่งนี้ สื่อถึงสิ่งที่ขัดแย้งกัน ไม้กางเขนมีความหมายนิรันดร์ แต่ภาพยนตร์ไม่ว่าดีหรือไม่ดี เมื่อมาแล้วก็ไป งานบันเทิงหรือศิลปะจะคงอยู่เพียงชั่วคราว

แต่ไม้กางเขนเตือนให้เราคิดถึงเหตุการณ์สำคัญแห่งชีวิตนิรันดร์ พันธกิจของพระเยซูเป็นเรื่องราวของพระเจ้าผู้เปี่ยมด้วยรักที่พยายามติดตามและเชื้อเชิญให้เรารับเอาการอภัยที่ทรงเสนอให้ การสิ้นพระชนม์ของพระเยซูหยั่งรากลึกในประวัติศาสตร์ การฟื้นคืนพระชนม์พิชิตความตาย และมีผลต่อชีวิตนิรันดร์ของเราทุกคน ความหมายและฤทธิ์อำนาจของไม้กางเขนจะคงอยู่ตลอดไป