“รอปลากินเบ็ดหรือรอลมให้ยกว่าวลอย หรือรอให้ถึงเย็นวันศุกร์…ทุกคนก็แค่กำลังรอ” เป็นคำกล่าวของดร.ซูสส์ ผู้เขียนหนังสือสำหรับเด็ก

หลายสิ่งในชีวิตเกี่ยวข้องกับการรอคอย แต่พระเจ้าทรงไม่เคยรีบร้อน หรือดูเหมือนเป็นเช่นนั้น คำพูดเก่าแก่น่าเชื่อถือแนะนำไว้ว่า “พระเจ้าทรงมีเวลาและความล่าช้าของพระองค์” ดังนั้นเราจึงรอคอย

การรอคอยเป็นเรื่องยาก เราบิดหัวแม่มือ กระดิกเท้า กลั้นหาว ถอนหายใจยาว และหงุดหงิดขุ่นเคืองใจ ทำไมผมต้องอยู่กับคนน่าอึดอัดคนนี้ งานน่าเบื่อนี้ พฤติกรรมน่าอายนี้ ปัญหาสุขภาพที่จะไม่มีวันหายนี้ ทำไมพระเจ้าไม่ทรงทำอะไรสักอย่าง

พระเจ้าตรัสตอบว่า “จงรอคอยและดูสิ่งที่เราจะทำ”

การรอคอยคือครูผู้หนึ่งที่ดีที่สุดของชีวิต เมื่อรอคอย เราได้เรียนรู้คุณธรรมเรื่อง…การรอคอยคือรอขณะที่พระเจ้าทรงทำงานในเราและเพื่อเรา เรายังได้พัฒนาความอดทน การรู้จักวางใจในความรักและความดีของพระเจ้า แม้สิ่งต่างๆ จะไม่เป็นไปอย่างที่เราต้องการ (สดด.70:5)

แต่การรอคอยไม่ใช่การกัดฟันกล้ำกลืนที่น่าเบื่อ เราสามารถ “ปีติยินดีใน [พระองค์]” ขณะที่เรารอคอย (ข้อ 4) เรารอคอยด้วยความหวัง รู้ว่าพระเจ้าจะทรงช่วยเราทันเวลา ในโลกนี้หรือในชีวิตภายหน้า พระเจ้าทรงไม่เคยรีบร้อน แต่พระองค์ทรงทันเวลาเสมอ