ทำสิ่งที่พระเจ้าเห็นชอบ

"ช่างก่อสร้างโคบาล” เป็นคำที่เจ้าของบ้านชาวอังกฤษหลายคน ใช้เรียกผู้รับเหมาที่ทำงานก่อสร้างไร้คุณภาพ คำนี้มักมาพร้อมกับความรู้สึกกลัวหรือผิดหวังเพราะเคยมีประสบการณ์อันเลวร้าย

แน่นอนว่าในสมัยพระคัมภีร์ก็มีช่างไม้ ช่างก่อ และช่างสกัดหินที่คดโกง แต่ในเรื่องราวการซ่อมแซมพระวิหารของกษัตริย์โยอาช มีข้อความที่กล่าวถึงความสัตย์ซื่อของผู้คนที่ควบคุมและปฏิบัติงาน (2 พงศ์กษัตริย์ 12:15)

แต่กษัตริย์โยอาช “ทรงกระทำสิ่งที่ชอบในสายพระเนตรพระเจ้า” (2 พงศ์กษัตริย์ 12:2) เฉพาะช่วงที่ปุโรหิตเยโฮยาดาเป็นที่ปรึกษา ใน 2 พงศาวดาร 24:17-27 แต่หลังจากที่เยโฮยาดาสิ้นชีวิต โยอาชก็หันไปจากองค์พระผู้เป็นเจ้า และถูกชักจูงให้นมัสการพระอื่น

เรื่องราวหลากหลายของกษัตริย์ ผู้มีชีวิตเกิดผลเฉพาะเมื่ออยู่ภายใต้การแนะนำฝ่ายวิญญาณของปุโรหิตที่ชอบธรรม ทำให้ฉันต้องหยุดคิด เรื่องราวของเราเป็นอย่างไร เราจะยังคงเติบโตและพัฒนาความเชื่อตลอดชีวิตและเกิดผลดีหรือไม่ หรือเราจะถูกโลกล่อลวง และหันไปหารูปเคารพในยุคปัจจุบันคือ ความสะดวกสบาย วัตถุนิยม และการยกย่องตนเอง

กลิ่นหอมของพระคริสต์

ในบรรดาประสาทสัมผัสทั้งห้า ข้อใดทำให้คุณย้อนนึกถึงความทรงจำได้ชัดเจนที่สุด สำหรับฉันคือการได้กลิ่น กลิ่นน้ำมันทาผิวสำหรับอาบแดดบางชนิด ทำให้ฉันนึกถึงชายหาดที่ฝรั่งเศสทันที กลิ่นอาหารไก่ทำให้ฉันนึกถึงสมัยเด็กเมื่อไปเยี่ยมคุณยายกลิ่นต้นสนบอกถึง “คริสตมาส” และกลิ่นโลชั่นหลังโกนหนวดบางชนิดทำให้ฉันนึกถึงลูกชายตอนเป็นวัยรุ่น

ความรักวิเศษ

หตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์ครั้งสุดท้ายในพันธสัญญาเดิม บันทึกไว้ในเอสราและเนหะมีย์ เมื่อพระเจ้าอนุญาตให้ประชากรอิสราเอลกลับจากการถูกเนรเทศ และกลับมาตั้งรกรากในเยรูซาเล็ม มีการสร้างพระวิหารขึ้นใหม่ และซ่อมแซมกำแพง

พายุที่ขอบฟ้า

จอช ลูกชายของเรา เป็นชาวประมงจับปลาแซลมอนเชิงพาณิชย์ที่โคดิแอค รัฐอลาสกา เขาเคยส่งรูปที่เขาถ่ายมาให้ผม เป็นรูปเรือลำเล็กซึ่งกำลังแล่นผ่านช่องแคบอยู่ข้างหน้าเรือของเขาไม่กี่ร้อยเมตร เมฆซึ่งส่อเค้าพายุปรากฏอยู่ตรงขอบฟ้า แต่สายรุ้งซึ่งเป็นสัญลักษณ์ว่าพระเจ้าทรงจัดเตรียมและดูแลด้วยความรัก กลับทอดตัวจากฝั่งหนึ่งของช่องแคบไปอีกฝั่งหนึ่ง ล้อมเรือลำน้อยไว้

เพื่อจะเข้าใจ

ผมชอบไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์อย่างหอศิลป์แห่งชาติในลอนดอนและหอศิลป์เทรทยาคอฟในมอสโก ผลงานศิลปะส่วนใหญ่น่าทึ่ง แต่บางชิ้นก็ทำให้ผมสับสน บางภาพเหมือนเอาสีมาสาดแบบสุ่มๆ ผมไม่เข้าใจในสิ่งที่เห็น แม้ศิลปินท่านนั้นจะเป็นสุดยอดฝีมือก็ตาม

ยิ่งใหญ่กว่าความยุ่งเหยิง

ใจความหลักของพระธรรม 2 ซามูเอล น่าจะสรุปได้ว่า “ชีวิตช่างยุ่งเหยิง” ขณะที่ดาวิดเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอล ท่านต้องเผชิญกับอุปสรรคทางการทหาร อุบายทางการเมือง และการทรยศจากเพื่อนและคนในครอบครัว และดาวิดเองก็ทำผิดในเรื่องความสัมพันธ์กับนางบัทเชบา (2 ซามูเอล 22:11-12)

ช่วยเหลือผู้ทนทุกข์

ฉากหนึ่งจากวรรณกรรมซึ่งฉันชื่นชอบ คือ ตอนที่ป้าผู้ฉุนเฉียวเผชิญหน้ากับพ่อเลี้ยงใจร้ายที่ทำร้ายเดวิด คอปเปอร์ฟิลด์ หลานของเธอฉากนี้ปรากฏในนวนิยายของชาร์ลส์ ดิกคินส์ ซึ่งมีชื่อเรื่องเดียวกับตัวละครหลัก

พระวจนะอันยั่งยืน

ในตอนต้นของสงครามโลกครั้งที่สอง การทิ้งระเบิดทางอากาศได้สร้างความเสียหายอย่างรุนแรงแก่กรุงวอร์ซอ ประเทศโปแลนด์ แต่ใจกลางเมืองก็ยังมีอาคารหลังหนึ่งที่ยังคงตั้งตระหง่านแม้จะเสียหาย คือสำนักงานใหญ่ของสมาคมพระคริสตธรรมอังกฤษและต่างชาติในโปแลนด์ บนผนังที่ไม่ถูกทำลาย มีข้อความว่า “ฟ้าและดินจะล่วงไป แต่ถ้อยคำของเราจะสูญหายไปหามิได้เลย” (มัทธิว 24:35)

ถ่ายทอดโดยพระวิญญาณ

เมื่อไม่นานมานี้ หลายเมืองในชนบทของไอร์แลนด์เพิ่งจะเริ่มใช้บ้านเลขที่หรือรหัสไปรษณีย์ ก่อนหน้านี้หากมีคนชื่อ แพททริก เมอร์ฟีส์สามคนในเมืองนั้น คนที่มาอยู่ทีหลังสุดจะได้รับจดหมายหลังจากมันถูกส่งไปยัง สองคนแรกแล้ว “เพื่อนบ้านของผมจะได้รับจดหมายก่อน” แพททริก เมอร์ฟีส์ (ผู้อาศัยคนล่าสุด) กล่าว “พวกเขาจะอ่านมันจนจบ แล้วจึงบอกว่า ‘ไม่น่าจะใช่ของเรา’ ” เพื่อยุติความวุ่นวายเหล่านี้ รัฐบาลไอร์แลนด์จึงกำหนดระบบรหัสไปรษณีย์ขึ้น เพื่อให้จดหมายถูกส่งไปยังที่หมายที่ถูกต้อง