เดินช้าๆ
เคเลบป่วยหนัก เด็กน้อยวัยห้าขวบป่วยเป็นโรคทางระบบประสาทซึ่งทำให้เขาเป็นอัมพาตชั่วคราว พ่อแม่เฝ้าอธิษฐานและรอคอย เคเลบดีขึ้นอย่างช้าๆ หลายเดือนต่อมา เมื่อหมออนุญาตให้เคเลบไปโรงเรียน เขาทำได้เพียงเดินช้าๆ อย่างไม่มั่นคง
ช่วยเหลือผู้ที่ไม่เต็มใจ
หลายปีก่อนในชั้นเรียนเรื่องความปลอดภัยทางน้ำ เราได้เรียนวิธีช่วยเหลือคนจมน้ำที่ขัดขืนการช่วยเหลือ ผู้สอนบอกว่า “เข้าทางด้านหลัง” “เอาแขนข้างหนึ่งโอบหน้าอกและแขนที่เหวี่ยงไปมาของคนนั้น และว่ายไปที่ปลอดภัย ถ้าเข้าทางด้านหน้า เขาอาจคว้าคุณไว้ และดึงให้ทั้งคู่จมน้ำ” ความตระหนกและความกลัวทำให้เราไม่สามารถคิดและทำอย่างมีสติได้
ผู้เยี่ยมเยียน
เพื่อนคนหนึ่งถามชายที่เพิ่งเกษียณว่า เขาทำอะไรเมื่อไม่ต้องทำงานเต็มเวลาแล้ว “ผมเป็นผู้เยี่ยมเยียน” ชายคนนั้นตอบ “ผมไปเยี่ยมคนในโบสถ์และชุมชน ที่อยู่ในโรงพยาบาลหรือตามศูนย์ช่วยเหลือ ทั้งคนที่อยู่คนเดียว หรือต้องการเพื่อนคุย และอธิษฐานกับพวกเขา และผมก็ชอบที่ได้ทำอย่างนั้น” เพื่อนผมประทับใจกับเป้าหมายที่ชัดเจน และความห่วงใยผู้อื่นของเขา
ตอบคำร้องขอ
เมื่อหลานๆ ยังเล็ก ลูกชายของผม พาพวกเขาไปดูละครเวทีเรื่อง เดอะ ไลอ้อน คิง เมื่อถึงฉากที่ซิมบ้า สิงโตน้อยยืนอยู่บนร่างของพ่อ ที่ถูกลุงผู้ชั่วร้ายฆ่าตาย ซิมบ้าน้อยทั้งโดดเดี่ยวและหวาดกลัว และร้องว่า “ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยด้วย” ในตอนนั้นเอง หลายชายวัย 3 ขวบของผมก็ยืนขึ้นบนที่นั่งของเขา แล้วตะโกนว่า “ทำไมไม่มีใครช่วยเขาล่ะ”
ความมืดไม่อาจกล้ำกราย
ในหนังสือเดอะ ฮอบบิท ของ เจ. อาร์. อาร์โทลเคียน พ่อมดแกนดอลฟ์อธิบายเหตุผลที่เขาเลือกฮอบบิตตัวเล็กๆ อย่างบิลโบให้เข้าร่วมต่อสู้ศัตรูกับพวกคนแคระว่า “ซารูมานเชื่อว่า ต้องใช้อำนาจอันยิ่งใหญ่เท่านั้นที่จะสามารถจัดการกับความชั่วร้ายได้ แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ข้าค้นพบ ข้าพบว่า การทำดีเล็กๆ น้อยๆ ทุกวันของคนธรรมดาๆ ที่ทำให้ความชั่วร้ายไม่มากล้ำกราย เป็นการกระทำเล็กๆ น้อยๆ ด้วยความเมตตา และความรัก”
ไฟและฝน
เมื่อไฟป่าโหมกระหน่ำหุบเขาที่งดงามใกล้กับโคโลราโด สปริงส์ รัฐโคโลราโด มันได้ทำลายที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าทุกประเภทและบ้านเรือนอีกนับร้อย ผู้คนทั่วประเทศต่างร้องทูลต่อพระเจ้า ขอให้พระองค์ประทานฝนมาเพื่อดับไฟเพื่อหยุดการทำลายล้างและให้เจ้าหน้าที่ดับเพลิงได้พัก คำอธิษฐานของบางคนมีเงื่อนไขที่น่าสนใจพ่วงท้ายคือ พวกเขาขอให้พระเจ้าเมตตาและประทานฝนที่ไม่มีฟ้าแลบ เพราะกลัวจะทำให้เกิดไฟไหม้มากขึ้นกว่าเดิม
พระเมตตาไม่สิ้นสุด
ขณะที่ผมเดินเล่นอยู่ในท่าอากาศยานชิคาโกโอแฮร์ ผมก็สะดุดตากับบางอย่าง คือหมวกของคนที่กำลังรีบวิ่งไปตกบนทางเดิน สิ่งที่สะดุดใจผมคือข้อความบนหมวกที่เขียนว่า “ปฏิเสธทุกสิ่ง” ผมสงสัยว่าหมายความว่าอะไรอย่ายอมรับว่าผิด หรือให้ปฏิเสธความสุขสบายและความฟุ้งเฟ้อในชีวิต ผมงุนงงกับความลึกลับของคำง่ายๆนี้ที่ว่า “ปฏิเสธทุกสิ่ง”
