หลายปีก่อนในชั้นเรียนเรื่องความปลอดภัยทางน้ำ เราได้เรียนวิธีช่วยเหลือคนจมน้ำที่ขัดขืนการช่วยเหลือ ผู้สอนบอกว่า “เข้าทางด้านหลัง” “เอาแขนข้างหนึ่งโอบหน้าอกและแขนที่เหวี่ยงไปมาของคนนั้น และว่ายไปที่ปลอดภัย ถ้าเข้าทางด้านหน้า เขาอาจคว้าคุณไว้ และดึงให้ทั้งคู่จมน้ำ” ความตระหนกและความกลัวทำให้เราไม่สามารถคิดและทำอย่างมีสติได้

เมื่อพระเจ้าส่งทูตสวรรค์สององค์มาช่วยโลทและครอบครัวจากการทำลายเมืองโสโดมและโกโมราห์ (ปฐมกาล 19:12-13) พวกเขาก็พบการขัดขืน ลูกเขยของโลทคิดว่าเป็นเรื่องล้อเล่น (ปฐมกาล 19:14) เมื่อทูตสวรรค์เร่งให้โลทรีบไป เขากลับลังเล (ปฐมกาล 19:15) ถึงตอนนี้ ทูตทั้งสอง “คว้ามือเขาและภรรยา และบุตรหญิงทั้งสอง” และพาไปที่ปลอดภัยนอกเมือง เพราะพระเจ้าทรงมีเมตตา (ปฐมกาล 19:16)

เมื่อเรามองย้อนไปในชีวิตแห่งความเชื่อของเรา เราได้เห็นความสัตย์ซื่อของพระเจ้าที่อยู่เหนือการลังเลและขัดขืนของเรา เมื่อเราเจอคนที่โกรธเกรี้ยวเพราะความสิ้นหวังและความกลัวฝ่ายวิญญาณ ขอให้เรามีสติปัญญาจากพระเจ้าในการสำแดงความรักของพระองค์ และต่อทุกคนที่ลังเลที่จะรับพระองค์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดด้วย