เคเลบป่วยหนัก เด็กน้อยวัยห้าขวบป่วยเป็นโรคทางระบบประสาทซึ่งทำให้เขาเป็นอัมพาตชั่วคราว พ่อแม่เฝ้าอธิษฐานและรอคอย เคเลบดีขึ้นอย่างช้าๆ หลายเดือนต่อมา เมื่อหมออนุญาตให้เคเลบไปโรงเรียน เขาทำได้เพียงเดินช้าๆ อย่างไม่มั่นคง

วันหนึ่งพ่อไปเยี่ยมเขาที่โรงเรียน มองเห็นเขาเดินกะเผลกลงบันไดมาที่สนามเด็กเล่น และเห็นไทเลอร์เพื่อนของเขามาอยู่ข้างๆ ในขณะที่เด็กคนอื่นต่างวิ่งและเล่นกันเสียงดัง ไทเลอร์เดินช้าๆ ไปกับเพื่อนที่ป่วยของเขาตลอดทาง

โยบคงอยากได้เพื่อนอย่างไทเลอร์ แต่ท่านกลับมีเพื่อนสามคนที่ล้วนมั่นใจว่าท่านทำผิด เอลีฟัสถามว่า “ผู้ที่ไร้ความผิดเคยพินาศหรือ” (โยบ 4:7) โยบถูกกล่าวโทษเช่นนี้ จึงร้องอย่างขมขื่นว่า “ท่านทุกคนเป็นผู้เล้าโลมที่กวนใจ” (โยบ 16:2)

ตรงข้ามกับพระเยซู คืนก่อนถูกตรึง พระองค์ทรงปลอบโยนเหล่าสาวก ทรงสัญญาว่าจะประทานพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่จะอยู่กับเขาตลอดไป (ยอห์น 14:16) และให้คำมั่นว่า “เราจะไม่ละทิ้งท่านทั้งหลายไว้ให้เปล่าเปลี่ยว เราจะมาหาท่าน” (ยอห์น 14:18) และก่อนจะเสด็จกลับไปหาพระบิดาพระองค์ตรัสว่า “เราจะอยู่กับเจ้าทั้งหลายเสมอไปจนกว่าจะสิ้นยุค” (มัทธิว 28:20)

พระองค์ผู้ทรงตายเพื่อเราทรงเดินไปกับเรา ทุกย่างก้าวที่เจ็บปวด