เมื่อแอชลีย์ ลิว นักวิ่งมาราธอนชาวสิงคโปร์ วิ่งนำกลุ่มผู้เข้าแข่งขันในการแข่งขันกีฬาซีเกมส์ เขารู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขารู้ในทันทีว่านักวิ่งหลายคนที่วิ่งนำเลี้ยวผิดทาง และตอนนี้วิ่งตามอยู่ข้างหลัง แอชลีย์จะฉวยโอกาสจากความผิดพลาดนี้ก็ได้ แต่สำนึกของความเป็นนักกีฬาบอกเขาว่าไม่ใช่ชัยชนะที่แท้ เขาอยากเป็นผู้ชนะเพราะว่าเขาวิ่งเร็วกว่า ไม่ใช่เพราะคนที่วิ่งนำทำผิดพลาด เขาจึงตัดสินใจลดความเร็วลงเพื่อให้นักวิ่งเหล่านั้นตามทัน

ท้ายที่สุดแอชลีย์ไม่ใช่ผู้ชนะและพลาดเหรียญรางวัล แต่เขาชนะใจชาวสิงคโปร์ และได้รับรางวัลนานาชาติจากการแข่งอย่างขาวสะอาด ซึ่งสำแดงถึงความเชื่อคริสเตียน และทำให้มีคนถามว่า “ทำไมเขาถึงตัดสินใจแบบนี้”

การกระทำของแอชลีย์ท้าทายฉันให้สำแดงความเชื่อโดยการกระทำการกระทำเล็กน้อยที่แสดงถึงความเอาใจใส่ ความเมตตา หรือการให้อภัยก็ถวายเกียรติแด่พระเจ้าได้ ดังที่เปาโลกล่าวว่า “จงสุจริต มีใจสูง และใช้คำพูดอันมีหลัก ซึ่งไม่มีผู้ใดจะตำหนิได้” (ทต.2:7-8)

การกระทำดีต่อผู้อื่นแสดงให้โลกเห็นว่า เราดำเนินชีวิตที่แตกต่างได้เพราะพระวิญญาณบริสุทธิ์กระทำกิจในเรา พระวิญญาณจะประทานพระคุณให้เราปฏิเสธความอธรรมและโลกียตัณหา และดำเนินชีวิตด้วยความสัตย์ซื่อสุจริตซึ่งจะนำคนมาหาพระเจ้า (ข้อ 11-12)