“พระเจ้าส่งคุณมาหาฉันคืนนี้”

นี่เป็นคำพูดของผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่หน้าผม เมื่อเรากำลังจะบินไปชิคาโก เธอนั่งติดทางเดินตรงข้ามกับผม เธอบอกผมว่าเธอกำลังเดินทางกลับบ้านหลังจากบินไปกลับหลายเที่ยวในวันเดียวกัน ผมถามว่า “คุณจะว่าอะไรไหม ถ้าผมถามว่าทำไมคุณจึงต้องบินไปกลับอย่างเร็วขนาดนี้” เธอหลบตาแล้วตอบว่า “ฉันเพิ่งไปส่งลูกสาวเข้าสถานบำบัดยาเสพติด”

หลังจากนั้นผมก็ได้เล่าเรื่องลูกชายที่ติดเฮโรอีน และพระเยซูได้ปลดปล่อยเขา เมื่อเธอได้ฟังเธอยิ้มทั้งน้ำตา หลังจากที่เครื่องลงจอดเราได้อธิษฐานด้วยกัน ขอให้พระเจ้าช่วยหักโซ่ตรวนของลูกสาวเธอ

ค่ำวันนั้น ผมคิดถึงคำกล่าวของเปาโลใน 2 โครินธ์ 1:3-4 “สาธุการแด่พระเจ้า พระบิดาแห่งพระเยซูคริสตเจ้าของเรา พระบิดาผู้ทรงความเมตตา พระเจ้าแห่งความชูใจทุกอย่าง พระองค์ผู้ทรงชูใจเราในการทุกข์ยากทั้งสิ้นของเรา เพื่อเราจะสามารถชูใจคนเหล่านั้น ที่มีความทุกข์ยากอย่างใดอย่างหนึ่งได้ด้วยความชูใจ ซึ่งตัวเราเองได้รับจากพระเจ้า”

ผู้คนรอบตัวเราล้วนต้องการกำลังใจจากการหนุนจิตชูใจที่มีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่ให้ได้ พระองค์อยากให้เราไปหาคนเหล่านั้นด้วยใจเมตตาที่อ่อนโยนเพื่อแบ่งปันความรักที่พระองค์ให้กับเรา ขอให้พระเจ้าส่งเราไปหาคนที่ต้องการการชูใจของพระองค์ในวันนี้!