เมื่อวันอาทิตย์ ฉันยืนอยู่ข้างธารน้ำไหล ซึ่งลัดเลาะไปตามชุมชนของเราที่อยู่ทางตอนเหนือของลอนดอน ฉันเพลิดเพลินกับลำธารสายนี้ที่ทำให้บรรยากาศในพื้นที่ดูสวยงาม และรู้สึกผ่อนคลายขณะที่มองดูสายน้ำไหลกับเสียงนกร้อง ฉันหยุดเพื่อขอบคุณพระเจ้าที่ทรงช่วยให้จิตวิญญาณฉันได้พักสงบ

พระเจ้าทรงสถาปนาวันสะบาโตขึ้น เป็นวาระแห่งการหยุดพักและฟื้นชื่นขึ้นใหม่สำหรับประชากรของพระองค์ในตะวันออกใกล้ยุคโบราณ เพราะทรงต้องการให้เขาเจริญก้าวหน้า ในพระธรรมอพยพ พระเจ้าทรงบอกให้เขาเพาะปลูก 6 ปี และหยุดพักในปีที่ 7 เช่นเดียวกับการทำงาน 6 วันและพักในวันที่ 7 วิถีชีวิตเช่นนี้ทำให้ชาวอิสราเอลต่างกับชนชาติอื่นๆ เพราะไม่ใช่พวกเขาเท่านั้นที่ได้หยุดพัก แต่คนต่างชาติ ทาสในครัวเรือนก็ได้รับอนุญาตให้ทำตามธรรมเนียมนี้ด้วย

เราสามารถใช้เวลาหยุดพักอย่างคาดหวังและสร้างสรรค์ ฉวยโอกาสที่จะนมัสการ หรือทำสิ่งที่หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณของเรา ซึ่งแตกต่างไปตามที่เราชอบ บางคนอาจเล่นเกม ทำสวน รับประทานข้าวกับเพื่อนและครอบครัว หรืองีบหลับในตอนบ่าย

เราจะค้นพบความงดงามและความบริบูรณ์ของการจัดเวลาสักวัน เพื่อหยุดพักอีกครั้งได้อย่างไร หากชีวิตเราได้เลิกหยุดพักไปเสียแล้ว