ผมเติบโตในประเทศจาไมก้า พ่อแม่เลี้ยงผมกับพี่สาวให้เป็น “คนดี” ในบ้านของเรา คำว่า ดี หมายถึง เชื่อฟังพ่อแม่ พูดความจริง ประสบความสำเร็จในการเรียนและการงาน และไปโบสถ์… อย่างน้อยก็ในวันอีสเตอร์กับคริสต์มาส ผมคิดว่าผู้คนมากมายคงให้นิยามของการเป็นคนดีคล้ายกัน ไม่ว่าจะในวัฒนธรรมไหน ที่จริงในฟีลิปปี 3 เปาโลก็ใช้คำนิยามความดีตามวัฒนธรรมของท่านเพื่อให้เราเห็นชัดเจนขึ้น

เปาโลเป็นยิวในยุคแรกที่ทุ่มเทและทำตามกฎบัญญัติในวัฒนธรรมของท่าน ท่านเกิดในครอบครัวที่ “ดี” มีการศึกษาที่ “ดี” และเชื่อในศาสนาที่ “ดี” ท่านเป็นคนแถวหน้าของความเป็นคนดีตามแบบฉบับของชาวยิวโดยแท้ ในข้อ 4 เปาโลเขียนว่า ท่านสามารถโอ้อวดความดีทุกอย่างได้ถ้าท่านอยากทำ แต่ไม่ว่าท่านจะมีดีแค่ไหน ท่านบอกผู้อ่าน (ทั้งเราด้วย) ว่า มีบางอย่างมากกว่าการเป็นคนดี ท่านรู้ดีว่าการเป็นคนดี ซึ่งแม้จะดีแต่ก็ไม่เหมือนกับการเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า

เปาโลเขียนไว้ในข้อ 7-8 ว่าการเป็นที่พอพระทัยพระเจ้านั้นเกี่ยวข้องกับความรู้ถึงพระเยซูคริสต์ เปาโลพิจารณาว่าความดีของท่านเองเป็นแค่ “หยากเยื่อ” เมื่อเทียบกับ “ความประเสริฐแห่งการรู้ถึงพระเยซูคริสต์”