เป็นที่จดจำว่าอย่างไร

แผ่นหินที่ระลึกตั้งอยู่ในที่ซึ่งเคยเป็นค่ายเชลยศึกชาวญี่ปุ่นในประเทศจีน เพื่อระลึกถึงชายคนหนึ่งที่เสียชีวิตไปในปี 1945 มีข้อความเขียนว่า “เอริค ลิดเดล เกิดปี 1902 ที่เมืองเทียนจิน บิดามารดาเป็นชาวสก็อตแลนด์ เขาประสบความสำเร็จสูงสุดในอาชีพนักวิ่ง ด้วยการคว้าเหรียญทองจากการวิ่ง 400 เมตรในการแข่งขันโอลิมปิกปี 1924 เขากลับมาอยู่เมืองเทียนจิน ประเทศจีนอีกครั้งเพื่อเป็นครู เขาอุทิศทั้งชีวิตเพื่อหนุนใจคนหนุ่มสาวให้อุทิศตัวมากที่สุด เพื่อความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นของเพื่อนมนุษย์

หยาดฝนชื่นใจ

ฉันต้องการหยุดพักจึงออกไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะใกล้ๆ ขณะที่เดินอยู่ก็สะดุดตากับต้นอ่อนสีเขียวเล็กๆ ที่งอกขึ้นมาจากดินโคลน ซึ่งในอีกไม่กี่อาทิตย์ก็จะเติบโตเป็นดอกแดฟโฟดีลที่สวยงาม บ่งบอกว่าความอบอุ่นของฤดูใบไม้ผลิกำลังมา ฤดูหนาวผ่านพ้นไปอีกปีหนึ่งแล้ว

ขณะที่อ่านพระธรรมโฮเชยา เราอาจรู้สึกเหมือนกับฤดูหนาวยาวนานไม่สิ้นสุด เพราะพระเจ้าทรงมอบหมายหน้าที่ที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงให้โฮเชยา คือการแต่งงานกับหญิงเจ้าชู้ ซึ่งเป็นภาพที่สื่อให้เห็นถึงความรักที่พระผู้สร้างมีต่อคนอิสราเอล (ฮชย.1:2-3) โกเมอร์ภรรยาของโฮเชยาผิดคำมั่นสัญญาของการแต่งงาน แต่โฮเชยาก็ยังต้อนรับนางกลับมา และปรารถนาให้นางรักและทุ่มเทต่อท่านเพียงผู้เดียว (ฮชย.3:1-3)เช่นกัน พระเจ้าก็ปรารถนาให้เรารักพระองค์ด้วยกำลัง และความมุ่งมั่นที่ไม่จางหายไปเหมือนหมอกยามเช้า

แล้วเราจะมีปฏิสัมพันธ์กับพระเจ้าอย่างไร เราแสวงหาพระองค์เฉพาะในเวลาที่เจอเรื่องทุกข์ใจหรือ หรือแสวงหาคำตอบในเวลาที่เราโศกเศร้า แต่พอถึงช่วงเวลาแห่งความสุขกลับเมินเฉยต่อพระองค์ เราเหมือนคนอิสราเอลหรือไม่ ที่ใจโลเลไปหารูปเคารพในยุคนี้ ซึ่งรวมไปถึงภารกิจยุ่งเหยิง ความสำเร็จ และการมีอิทธิพลเหนือผู้อื่น

ขอให้เราถวายตัวอีกครั้งกับพระเจ้า ผู้ทรงรักเราอย่างแน่แท้เหมือนดอกไม้ที่ผลิบานในฤดูใบไม้ผลิ

วิ่งและหยุดพัก

พาดหัวบทความบทหนึ่งสะดุดตาผม “วันพักผ่อนสำคัญต่อนักวิ่ง” ทอมมี่ แมนนิ่ง อดีตสมาชิกของทีมวิ่งขึ้นเขา ย้ำหลักการซึ่งนักกีฬาที่ทุ่มเทบางครั้งละเลย ที่ว่าร่างกายต้องการเวลาหยุดพัก และฟื้นฟูสภาพหลังการออกกำลังกาย แมนนิ่งเขียนไว้ว่า “ในทางสรีรวิทยา ผลลัพธ์ของการฝึกฝนอันจะเกิดขึ้นกับร่างกาย จะเกิดขึ้นในช่วงที่ร่างกายพักผ่อนเท่านั้น” หมายความว่า การหยุดพักสำคัญพอๆ กับการออกกำลัง

เปลวไฟเล็กน้อย

วันอาทิตย์เดือนกันยายน คืนนั้นขณะที่ผู้คนกำลังหลับ เกิดเปลวไฟเล็กน้อยที่ร้านขนมปังของโธมัส ฟาร์ริเนอร์ ในซอยพุดดิ้ง ไม่ช้าเปลวไฟลุกลามไปติดบ้านหลังอื่นๆ จนกลายเป็นอัคคีภัยครั้งใหญ่ที่สุดในกรุงลอนดอนในปี 1666 กว่า 70,000 คนสูญเสียบ้านเพราะเพลิงไหม้ซึ่งกินเนื้อที่ถึงสี่ส่วนห้าของเมือง เป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่จากเปลวไฟเล็กน้อย

ผิดปกติ

วันรุ่งขึ้น หลังจากที่อัลเลนลูกชายของเราเกิด คุณหมอบอกเราว่า “มีบางอย่างผิดปกติครับ” ลูกชายของเราดูภายนอกสมบูรณ์ดี แต่มีความผิดปกติซึ่งอาจถึงตายได้ จึงต้องส่งตัวเขาขึ้นเครื่องบินไปโรงพยาบาลที่อยู่ห่างไป 1,120 กิโลเมตรเพื่อทำการผ่าตัดด่วน

เลือกทีหลัง

ในบางวัฒนธรรม คนที่อายุน้อยกว่าต้องให้ผู้อาวุโสเดินเข้าห้องไปก่อน แต่บางวัฒนธรรม คนสำคัญหรือคนที่มีตำแหน่งสูงสุดจะได้เดินเข้าไปก่อน แต่ไม่ว่าประเพณีของเราจะเป็นอย่างไร มีหลายครั้งที่เป็นเรื่องยากที่จะยอมให้สิทธิ์คนอื่นเลือกก่อนในเรื่องสำคัญๆ โดยเฉพาะเมื่อสิทธิ์นั้นเป็นของเราโดยชอบธรรม

ไหลผ่านนิ้ว

ฉันซุ่มซ่ามปัดแก้วน้ำล้มที่เคาน์เตอร์ร้านอาหารแห่งหนึ่ง หลังจากนั้นเครื่องดื่มที่หกก็ไหลเป็นทางลงบนพื้น ฉันอายมากจึงพยายามเอามือรองน้ำที่ไหลลงมา แต่ความพยายามดูไม่เป็นผล เพราะน้ำไหลออกมาตามช่องระหว่างนิ้วมือ ท้ายที่สุด น้ำในอุ้งมือมีปริมาณเพียงหนึ่งช้อนชากว่าเท่านั้น ในขณะที่ฉันยืนอยู่บนพื้นที่มีน้ำเจิ่งนอง

หลายครั้งชีวิตของฉันก็เป็นเช่นนั้น ฉันพบว่าตัวเองร้อนรนแก้ปัญหา ลงรายละเอียดและควบคุมสถานการณ์ แต่ไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหน มือที่อ่อนแรงของฉันก็ไม่อาจจัดการทุกสิ่งได้ ย่อมมีบางอย่างไหลลอดนิ้วฉันไปและนองอยู่ที่พื้นแทบเท้าฉัน ทำให้ฉันรู้สึกถูกโถมทับ ไม่ว่าจะพยายามกำมือให้แน่นแค่ไหน ก็ไม่อาจทำให้ฉันจัดการกับเรื่องต่างๆ ได้หมด เหมือนน้ำที่ยังไหลผ่านร่องนิ้วออกไป

แต่พระเจ้าทรงทำได้ อิสยาห์กล่าวว่าพระเจ้าทรงตวงน้ำทั้งสิ้นด้วยมือ ทั้งมหาสมุทร แม่น้ำ และฝน ภายในอุ้งพระหัตถ์เดียวของพระองค์(อสย.40:12) มีเพียงพระหัตถ์พระองค์ที่ใหญ่พอจะรองรับทั้งหมดไว้ได้ เราไม่จำเป็นต้องแบกเอาไว้มากเกินกว่าที่ทรงออกแบบไว้ให้เราแบกรับได้ เมื่อเรารู้สึกเหมือนถูกปัญหาโถมทับ เราสามารถวางความห่วงกังวลไว้ในพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระเจ้า

มรดกประเสริฐ

คุณตาคุณยายบ้านแฮริสไม่ได้มีเงินมากมาย แต่ท่านจัดงานคริสต์มาสที่น่าจดจำให้ฉันและลูกพี่ลูกน้องทุกปี เรามีอาหาร เรื่องสนุกและความรักมากมายเสมอ เราได้เรียนรู้ตั้งแต่เป็นเด็กว่าพระคริสต์คือผู้ทำให้มีงานฉลองนี้

เราอยากส่งมอบมรดกเดียวกันนี้ให้กับลูกๆ ตอนคริสต์มาสปีที่แล้วเมื่อครอบครัวใหญ่มาพบกัน เรารู้ว่านี่คือธรรมเนียมพิเศษที่คุณตาคุณยายได้เริ่มต้นไว้ ท่านไม่อาจทิ้งเงินทองเป็นมรดกให้เรา แต่ท่านเอาใจใส่หว่านเมล็ดพันธ์ุแห่งความรัก การยกย่องให้เกียรติและความเชื่อ เพื่อเราซึ่งเป็นลูกหลานของท่านจะเลียนแบบ

ในพระคัมภีร์เราพบว่ายายโลอิสกับแม่ยูนีสแบ่งปันความเชื่อแท้ไปถึงทิโมธี (2 ทธ.1:5) อิทธิพลของทั้งสองได้เตรียมชายหนุ่มผู้นี้ให้แบ่งปันข่าวประเสริฐแก่คนเป็นอันมาก

เราเตรียมมรดกฝ่ายวิญญาณให้กับคนที่เรามีอิทธิพลต่อพวกเขาได้ด้วยการดำเนินชีวิตติดสนิทกับพระเจ้า คือทำให้ความรักของพระองค์เป็นจริงต่อคนอื่น คือการเอาใจใส่โดยไม่เลือกปฏิบัติ สนใจว่าพวกเขาคิดและทำอะไร และแบ่งปันชีวิตของเรากับเขา เราอาจเชื้อเชิญให้พวกเขามาร่วมเฉลิมฉลองกับเรา! เมื่อใดที่ชีวิตเราสะท้อนความจริงเรื่องความรักของพระเจ้า เมื่อนั้นเราก็ได้ทิ้งมรดกที่ยั่งยืนไว้ให้ผู้อื่น