ในบางวัฒนธรรม คนที่อายุน้อยกว่าต้องให้ผู้อาวุโสเดินเข้าห้องไปก่อน แต่บางวัฒนธรรม คนสำคัญหรือคนที่มีตำแหน่งสูงสุดจะได้เดินเข้าไปก่อน แต่ไม่ว่าประเพณีของเราจะเป็นอย่างไร มีหลายครั้งที่เป็นเรื่องยากที่จะยอมให้สิทธิ์คนอื่นเลือกก่อนในเรื่องสำคัญๆ โดยเฉพาะเมื่อสิทธิ์นั้นเป็นของเราโดยชอบธรรม

อับราม (ต่อมาเป็นอับราฮัม) กับโลทหลานชายมีเต็นท์และฝูงสัตว์มากจนที่ดินไม่เพียงพอรองรับหากจะเดินทางไปด้วยกัน เพื่อหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง อับรามจึงเสนอให้แยกกันไป และใจกว้างให้โลทเลือกที่ดินก่อน ผู้เป็นหลานชายจึงเลือกลุ่มแม่น้ำจอร์แดนอันอุดมสมบูรณ์ เหลือที่ดินที่น่าเลือกน้อยกว่าไว้ให้อับราม

ในเหตุการณ์นี้อับรามไม่ได้ยึดถือสิทธิ์ที่เป็นผู้อาวุโส แต่ได้ฝากอนาคตไว้กับพระเจ้า “อับรามจึงพูดกับโลทว่า ‘เราอย่าวิวาทกันเลย… ที่ดินทั้งหมดอยู่ตรงหน้าเจ้ามิใช่หรือ จงแยกไปจากเราเถิด ถ้าเจ้าไปทางซ้าย เราก็จะไปทางขวา หรือเจ้าจะไปทางขวา เราก็จะไปทางซ้าย’ ” (ปฐก.13:8-9) แต่ท้ายที่สุดการตัดสินใจของโลทกลับนำผลร้ายมาสู่ครอบครัว (ปฐก.19)

ทุกวันนี้ เรามีเรื่องให้ต้องตัดสินใจในหลายรูปแบบ แต่เราสามารถวางใจให้พระบิดาทรงนำทางเรา พระองค์ให้สัญญาไว้แล้วว่าจะทรงดูแลเราและจะประทานสิ่งจำเป็นให้เราเสมอ