ซาอูลไล่ล่าดาวิดดัง “ผู้หนึ่งไล่ตามนกกระทาอยู่บนภูเขา” (1 ซามูเอล 26:20) นานถึง 9 ปี ดาวิดอธิษฐานว่า “ข้าแต่พระเจ้าอีกนานเท่าใดพระองค์จะทรงลืมข้าพระองค์เสียเป็นนิตย์หรือพระองค์จะเบือนพระพักตร์จากข้าพระองค์นานเท่าใด…ศัตรูของข้าพระองค์จะเหนือข้าพระองค์นานเท่าใด” (สดุดี 13:1-2)

ความทุกข์ที่ยืดเยื้อยาวนานมักทำให้เรารำคาญใจ เราต้องการทางออกที่รวดเร็ว แต่บางสิ่งไม่สามารถแก้ไขได้ และจำต้องทน

แต่เราสามารถร้องทูลปัญหาของเราต่อพระเจ้าได้ เรามีพระบิดาแห่งฟ้าสวรรค์ผู้ทรงต้องการมีส่วนในความทุกข์ยากของเรา พระองค์ทรงเข้าใจลูกของพระองค์ในแบบที่ไม่มีใครอื่นสามารถเข้าใจ

เมื่อเราหันมาหาพระเจ้าพร้อมกับคำร้องทุกข์ของเรา เราจะได้สติ ดาวิดหวนคิดถึงสิ่งที่แน่นอนในชีวิต นั่นคือ ความรักของพระเจ้า ดาวิดเตือนตนเองว่า “แต่ข้าพระองค์วางใจในความรักมั่นคงของพระองค์จิตใจของข้าพระองค์จะเปรมปรีดิ์ในความรอดของพระองค์ข้าพเจ้าจะร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าเพราะว่าพระองค์ทรงกระทำแก่ข้าพเจ้าอย่างดี” (สดุดี 13:5-6) ความทุกข์อาจยังอยู่แต่ดาวิดสามารถร้องเพลงได้ท่ามกลางการทดลอง เพราะท่านเป็นลูกที่พระเจ้าทรงรัก รู้เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว

เอ ดับเบิลยู. ธอโรลด์ กล่าวไว้ว่า “สุดปลายยอดของชีวิตฝ่ายวิญญาณไม่ใช่ความเบิกบานในแสงแดดที่ทอดยาว แต่เป็นความศรัทธาอย่างสุดใจและปราศจากข้อสงสัยในความรักของพระเจ้า”

ในยามที่เรามีปัญหา เราวางใจในความรักของพระเจ้าได้ – DHR