โทษกันไปมา
"ฉันเคยถูกกล่าวโทษหลายเรื่อง และมันเป็นเรื่องจริง ความบาปความผิดพลาดและการไร้ความสามารถของฉัน ทำให้เพื่อนและครอบครัว (และบางครั้งแม้แต่คนแปลกหน้า) เสียใจ กังวลและอึดอัดใจ ฉันยังเคยถูกกล่าวโทษเรื่องที่ไม่ใช่ความผิดของตัวเอง เรื่องที่ฉันไม่มีอำนาจเปลี่ยนแปลงได้
น้ำตาคือของขวัญ
"ฉันโทรศัพท์หาเพื่อนเก่าเมื่อแม่ของเขาเสียชีวิต ท่านเป็นเพื่อนสนิทกับแม่ของฉัน ท่านทั้งสองจากไปแล้ว บทสนทนาของเรามีหลายอารมณ์ มีทั้งน้ำตาของความเศร้าที่แม่จากไป และน้ำตาจากการหัวเราะเมื่อเราคิดถึงท่านที่เป็นคนสนุกสนานและห่วงใยผู้อื่น
วิถีลึกลับ
เมื่อลูกชายเริ่มเรียนภาษาจีน ฉันอัศจรรย์ใจเมื่อเห็นสมุดที่เขานำกลับบ้าน ฉันใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก จึงไม่เข้าใจว่าตัวอักษรจีนสัมพันธ์กับเสียงอ่านได้อย่างไร สำหรับฉัน ภาษาจีนซับซ้อนอย่างเหลือเชื่อและแทบไม่สามารถเข้าใจได้
ตอบไม่ได้
ปริศนานี้ทำให้ผมฉงน อะไรเอ่ยยิ่งใหญ่กว่าพระเจ้า ชั่วร้ายกว่ามาร คนจนมี คนรวยขาด และถ้ากินคุณจะตาย ผมตอบไม่ได้เพราะมัวไปคิดถึงอย่างอื่นนอกจากคำตอบที่แสนจะชัดเจน คือ “ไม่มีอะไร”
ถูกเรียกด้วยพระนามนั้น
เดือนกรกฎาคม 1860 โรงเรียนพยาบาลแห่งแรกของโลกก่อตั้งขึ้นที่โรงพยาบาลเซนต์โทมัส ในลอนดอน ปัจจุบันอยู่ภายใต้วิทยาลัยคิงส์คอลเลจ ที่นี่เรียกนักศึกษาพยาบาลว่าไนติงเกล เพราะก่อตั้งโดยฟลอเรนซ์ไนติงเกล ผู้ปฏิวัติวงการพยาบาลในช่วงสงครามไครเมีย พยาบาลที่เรียนจบจะต้องกล่าว “คำปฏิญาณไนติงเกล” ซึ่งสะท้อนอิทธิพลของไนติงเกลที่ส่งผลต่อวิชาชีพพยาบาลจวบจนปัจจุบัน
ห้ามพายุ
เมื่อพายุเฮอร์ริเคนแคทรีนามุ่งไปทางชายฝั่งมิสซิสซิปปี ศิษยาภิบาลเกษียณอายุและภรรยาออกจากบ้านไปอยู่ศูนย์อพยพ ลูกสาวขอร้องให้ทั้งสองมาแอตแลนตา เพื่อให้เธอดูแล แต่ทั้งคู่ไม่มีเงินเดินทาง เพราะธนาคารปิดทำการ เมื่อพายุผ่านไปพวกเขากลับบ้านไปเอาของและเก็บรูปถ่ายครอบครัวที่ลอยอยู่ในน้ำได้ เมื่อสามีแกะรูปถ่ายพ่อของเขาออกจากกรอบเพื่อตากให้แห้ง เงิน 366 ดอลล่าร์ก็ร่วงลงมา เท่ากับราคาตั๋วไปแอตแลนตาสองใบพอดี ทั้งสองเรียนรู้ว่าพวกเขาวางใจพระเยซูในสิ่งจำเป็นได้
กำลังและบทเพลง
จอห์น ฟิลิป ซูซา นักแต่งเพลงและวาทยกรสมญานาม “ราชาเพลงมาร์ช” ประพันธ์บทเพลงซึ่งบรรเลงโดยวงดุริยางค์ทั่วโลกมานานกว่าร้อยปี ลอราส จอห์น ชีส์เซล นักประวัติศาสตร์ดนตรีและวาทยกรวงโยธวาทิตเวอร์จิเนียแกรนด์ กล่าวว่า “เบโธเฟนสำคัญต่อซิมโฟนีฉันใด ซูซาก็สำคัญต่อเพลงมาร์ชฉันนั้น” ซูซาเข้าใจพลังของดนตรีที่สามารถดลใจ หนุนใจ และสร้างแรงบัลดาลใจให้ผู้คนได้
เรื่องของกระรอก
ผมปูตาข่ายจัดสวนที่สนามเพื่อจะโรยหินตกแต่ง ขณะที่ผมกำลังจะโรยหิน ก็สังเกตเห็นกระรอกตัวหนึ่งติดอยู่ที่ตาข่าย ผมสวมถุงมือและเริ่มตัดตาข่ายอย่างระมัดระวัง เจ้าตัวเล็กดูจะไม่ชอบผมนัก มันใช้ขาหลังเตะและพยายามกัดผม ผมปลอบว่า “ฉันไม่ทำร้ายแกหรอก ใจเย็นไว้” แต่มันไม่เข้าใจจึงขัดขืนด้วยความกลัว ในที่สุดผมก็ตัดห่วงสุดท้ายที่เกี่ยวอยู่แล้วปล่อยมันกลับบ้าน
ติดหล่ม
เราติดอยู่กับที่ ขณะที่ฉันวางพวงหรีดที่สุสานของพ่อและแม่ สามีของฉันเลื่อนรถให้พ้นถนนเพื่อให้รถคันอื่นผ่านไปได้ ฝนที่ตกอยู่หลายสัปดาห์ทำให้ลานจอดรถเปียกชุ่ม เมื่อเราจะกลับก็พบว่ารถของเราติดอยู่ในโคลน ล้อรถยิ่งหมุนก็ยิ่งจมลึกลง
