เงยหน้า

บทความหนึ่งในวารสารเซอร์จิคัล เทคโนโลยี อินเตอร์เนชั่นแนลกล่าวว่า การก้มหน้ามองโทรศัพท์มือถือเท่ากับการมีน้ำหนัก 27 กิโลกรัมวางพาดคอ คนนับล้านทั่วโลกใช้เวลาเฉลี่ยวันละ 2-4 ชั่วโมงอ่านและส่งข้อความ ส่งผลให้คอและกระดูกสันหลังถูกทำลายจนกลายเป็นปัญหาสุขภาพที่เพิ่มมากขึ้น

จัดเตรียมอย่างบริบูรณ์

เรามีที่ให้อาหารนกฮัมมิ่งเบิร์ดในสวน และเราชอบดูนกตัวน้อยมาดูดน้ำหวาน แต่ไม่นานมานี้ เราต้องเดินทางและลืมเติมน้ำหวานไว้ เมื่อเรากลับมา มันแห้งสนิท ฉันรู้สึกสงสารนกพวกนั้น ความขี้ลืมของฉันทำให้มันไม่ได้รับอาหาร แล้วฉันก็นึกได้ว่าฉันไม่ใช่ผู้ที่เลี้ยงดูนก แต่เป็นพระเจ้าต่างหาก

บางครั้งเราอาจรู้สึกว่าภาระต่างๆ ในชีวิตทำให้เราหมดกำลังและไม่มีใครมาเติมให้เต็ม แต่คนอื่นๆ ไม่ใช่ผู้ที่เลี้ยงดูจิตใจของเรา แต่เป็นพระเจ้า

ในสดุดี 36 เราได้อ่านเรื่องความรักเมตตาของพระเจ้า คนที่วางใจในพระองค์จะได้อิ่มอย่างบริบูรณ์ พระเจ้าประทานน้ำจาก “แม่น้ำแห่งความสุขเกษม” (สดุดี 36:8) พระองค์ทรงเป็นน้ำพุแห่งชีวิต

เราสามารถเข้าหาพระเจ้าทุกวันเพื่อเติมเต็มสิ่งที่เราขาด ดังที่ชาร์ลส์สเปอร์เจียนเขียนไว้ว่า “น้ำพุแห่งความเชื่อและพระคุณ น้ำพุแห่งชีวิตและความสุข น้ำพุแห่งกิจการงานและการทำสิ่งถูกต้อง น้ำพุแห่งความหวัง และการรอคอยแผ่นดินสวรรค์ ทั้งสิ้นอยู่ในพระองค์ พระเจ้าของข้าพระองค์”

ขอให้เราอิ่มเอมด้วยการจัดเตรียมอย่างบริบูรณ์ของพระองค์ น้ำพุของพระองค์จะไม่มีวันเหือดแห้ง

ในเวลาของพระองค์

เมื่อแอนดรูว์ เมอร์เรย์ ศิษยาภิบาลจากแอฟริกาใต้เดินทางไปอังกฤษในปี 1895 เขาเริ่มมีอาการปวดจากการบาดเจ็บที่หลังก่อนหน้านี้ ขณะพักฟื้น เจ้าของบ้านเล่าถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังมีปัญหาหนักและถามว่าเขามีคำแนะนำบ้างไหม เมอร์เรย์กล่าวว่า “เอากระดาษแผ่นนี้ที่ผมเขียนให้กำลังใจตัวเองไปให้เธอ อาจเป็นประโยชน์ก็ได้” เขาเขียนว่า

สวนสัตว์ของพ่อ

จูน วิลเลียมส์อายุแค่ 4 ขวบ ตอนที่พ่อของเธอซื้อที่ดิน 7 เอเคอร์เพื่อสร้างสวนสัตว์ที่ไม่มีรั้วหรือกรง เมื่อโตขึ้น เธอจำได้ว่าพ่อของเธอสร้างสรรค์เพียงไรในการทำให้สัตว์ป่าไม่รู้สึกอึดอัดในพื้นที่จำกัด ทุกวันนี้สวนสัตว์เชสเตอร์เป็นสถานที่ท่องเที่ยวเกี่ยวกับสัตว์ป่าที่มีชื่อเสียงโด่งดัง มีสัตว์กว่า 11,000 ตัวบนเนื้อที่ 110 เอเคอร์ และยังสืบทอดความห่วงใยที่พ่อของเธอมีต่อความเป็นอยู่ การศึกษาและการอนุรักษ์สัตว์อีกด้วย

คุณมีค่า

หลังจากแม่ยายของผมเสียชีวิต ผมและภรรยาเจอเหรียญเพนนีรูปศีรษะชาวอินเดียแดงในลิ้นชักตู้เสื้อผ้าของท่าน ท่านไม่ใช่นักสะสมเหรียญ แต่ท่านอยู่ในยุคที่มีการใช้เหรียญเหล่านี้ จึงได้เก็บสะสมไว้บ้าง

ถูกล้อม

ช่วงสงครามบอสเนีย (1992-1996) ประชาชนและทหารกว่า 10,000 คนถูกสังหารกลางกรุงซาราเจโว เมื่อกระสุนและลูกปืนใหญ่เทลงมาราวห่าฝนจากภูเขาที่ล้อมรอบ นวนิยายเรื่อง นักเล่นเชลโลแห่งซาราเจโวของสตีเว่น แกลโลเวย์เล่าเรื่องในตอนนั้นซึ่งเป็นการปิดล้อมเมืองหลวงที่ยาวนานที่สุดในการสงครามสมัยใหม่ ตัวละครสามคนต้องตัดสินใจว่า พวกเขาจะสนใจแต่ตัวเอง พยายามเอาตัวเองให้รอด หรือจะมองข้ามสถานการณ์ของตัวเองเพื่อไปช่วยเหลือคนอื่นในช่วงเวลาแห่งความทุกข์ยากอันสาหัส

คาดเดาไม่ได้

ในการแข่งขันยูเอส วีเมนส์ โอเพ่นปี 2003 ฮิลารี ลังก์ที่ตอนนั้นยังไม่เป็นที่รู้จัก ชนะรางวัลใหญ่ที่สุดในการแข่งขันกอล์ฟหญิง และมีชื่อจารึกในประวัติศาสตร์ เธอไม่เพียงชนะยูเอสโอเพ่นในการแข่งเพลย์ออฟ 18 หลุม แต่ยังเป็นการชนะการแข่งอาชีพรางวัลเดียวของเธออีกด้วย ชัยชนะที่น่าประหลาดใจของเธอตอกย้ำความเป็นจริงว่า สิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดของการแข่งกีฬาคือ การไม่สามารถคาดเดาได้

ความมืดและแสงสว่าง

ตอนที่ผมเป็นเด็ก ผมส่งหนังสือพิมพ์ให้บ้าน 140 หลังบนถนนสองสายที่มีสุสานคั่นกลาง เนื่องจากผมส่งหนังสือพิมพ์ฉบับเช้า ผมจึงต้องออกตั้งแต่ตีสาม และเดินผ่านสุสานนั้นในความมืด บางครั้งผมกลัวมากจนต้องวิ่ง ผมรู้สึกกลัว จนเมื่อได้ยืนอย่างปลอดภัยใต้แสงไฟถนนอีกฝั่งหนึ่ง ความมืดที่น่ากลัวถูกขจัดไปโดยแสงสว่าง

พ่อผู้เปี่ยมด้วยความรัก

พ่อแม่คู่นั้นดูเหนื่อยล้ากับการยื้อยุดลูกก่อนวัยเรียนจอมซนสองคนเข้าออกสนามบินและขึ้นลงเครื่อง และตอนนี้เที่ยวบินสุดท้ายของเขาก็ล่าช้า ขณะที่ผมดูเด็กชายทั้งสองวิ่งไปทั่วบริเวณประตูขึ้นเครื่องที่เต็มไปด้วยผู้คน ผมสงสัยว่าพ่อแม่จะทำให้เด็กน้อยอยู่นิ่งๆ ในเครื่องไปแกรนด์ แรพพิดส์เป็นเวลาครึ่งชั่วโมงได้อย่างไร ในที่สุดเมื่อเราขึ้นเครื่องผมเห็นว่าพ่อและลูกคนหนึ่งนั่งอยู่แถวด้านหลังผม พ่อพูดกับลูกว่า “พ่ออ่านนิทานให้ฟังละกัน” ตลอดเที่ยวบินนั้น พ่ออ่านเบาๆ ด้วยความรักและอดทน เพื่อให้ลูกสงบและไม่วอกแวก