บทความหนึ่งในวารสารเซอร์จิคัล เทคโนโลยี อินเตอร์เนชั่นแนลกล่าวว่า การก้มหน้ามองโทรศัพท์มือถือเท่ากับการมีน้ำหนัก 27 กิโลกรัมวางพาดคอ คนนับล้านทั่วโลกใช้เวลาเฉลี่ยวันละ 2-4 ชั่วโมงอ่านและส่งข้อความ ส่งผลให้คอและกระดูกสันหลังถูกทำลายจนกลายเป็นปัญหาสุขภาพที่เพิ่มมากขึ้น

ภาระในชีวิตก็ทำให้เราก้มหน้าฝ่ายวิญญาณได้โดยง่าย บ่อยครั้งเราท้อใจเพราะปัญหาที่เราเจอและความทุกข์ยากของคนที่เรารัก ผู้เขียนสดุดีเข้าใจว่าความกังวลนี้ใหญ่หลวงเพียงใด แต่ท่านก็ยังมีความหวังเพราะท่านเขียนว่า “ผู้ได้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก ทะเลและบรรดาสิ่งของที่อยู่ในนั้น ผู้รักษาความสัตย์สุจริตไว้เป็นนิตย์ ผู้ทรงประกอบความยุติธรรมให้แก่คนที่ถูกบีบบังคับ ผู้ประทานอาหารแก่คนที่หิว พระเจ้าทรงปล่อยผู้ถูกคุมขังให้เป็นอิสระ พระเจ้าทรงเบิกตาของคนตาบอด พระเจ้าทรงยกคนที่ตกต่ำให้ลุกขึ้น พระเจ้าทรงรักคนชอบธรรม” (สดุดี 146:6-8)

เมื่อเราคิดถึงการดูแล ฤทธิ์อำนาจยิ่งใหญ่และพระทัยที่เปี่ยมรักของพระเจ้า เราก็สามารถเงยหน้าขึ้นสรรเสริญพระองค์ได้ เราก้าวไปทุกวันได้โดยรู้ว่า “พระเจ้าทรงครอบครองเป็นนิตย์…ทุกชั่วชาติพันธุ์” (สดุดี 146:10)

พระองค์ทรงยกเราขึ้นเมื่อเราตกต่ำลง สรรเสริญพระเจ้า