เมื่อแอนดรูว์ เมอร์เรย์ ศิษยาภิบาลจากแอฟริกาใต้เดินทางไปอังกฤษในปี 1895 เขาเริ่มมีอาการปวดจากการบาดเจ็บที่หลังก่อนหน้านี้ ขณะพักฟื้น เจ้าของบ้านเล่าถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังมีปัญหาหนักและถามว่าเขามีคำแนะนำบ้างไหม เมอร์เรย์กล่าวว่า “เอากระดาษแผ่นนี้ที่ผมเขียนให้กำลังใจตัวเองไปให้เธอ อาจเป็นประโยชน์ก็ได้” เขาเขียนว่า

“เวลามีปัญหา ให้พูดว่าก่อนอื่น – พระเจ้าทรงนำผมมาที่นี่ ผมอยู่ในสภาพนี้โดยน้ำพระทัยพระองค์ ด้วยเหตุนี้ผมจึงวางใจต่อไป – พระองค์จะทรงดูแลผมด้วยความรักและประทานพระคุณในความทุกข์นี้เพื่อให้ผมประพฤติตัวสมกับเป็นลูกของพระองค์จากนั้น – พระองค์จะทำให้ความทุกข์นี้เป็นพระพร สอนบทเรียนที่ต้องการให้ผมรู้ และสำแดงพระคุณในชีวิตผมตามที่ทรงตั้งพระทัยไว้สุดท้าย – ในเวลาของพระองค์ พระองค์จะทรงนำผมออกจากจุดนี้ พระองค์ทราบว่าเมื่อไหร่และอย่างไรผมอยู่ที่นี่ – โดยการแต่งตั้งของพระเจ้า ในการดูแลของพระองค์ภายใต้การทรงสอน ตามกำหนดเวลาของพระองค์”

เราต้องการทางออกทันที หรือทางลัดในการแก้ปัญหา แต่บางสิ่งก็ไม่อาจขจัดได้โดยง่าย และเราต้องรับมันไว้ พระองค์จะทรงรักษาเราไว้ในความรักของพระองค์ โดยพระคุณเราจึงพักสงบได้ในพระองค์