กลับใจ

ในวันสุดท้ายของสงครามกลางเมืองสหรัฐ นายทหารโจชัว แชมเบอร์เลนเป็นผู้บังคับบัญชาฝ่ายเหนือ ทหารของเขายืนเรียงริมสองฝั่งถนนที่กองทหารฝ่ายใต้ที่ยอมจำนนเดินผ่าน การพูดผิดหนึ่งคำหรือก้าวร้าวเพียงนิดอาจทำให้สันติภาพที่ใฝ่หามานานกลายเป็นการฆ่าฟัน แชมเบอร์เลนสั่งให้กองพลทำสิ่งที่ทั้งฉลาดและน่าประทับใจ คือให้ทำความเคารพศัตรู! ไม่มีการเยาะเย้ย ไม่มีคำพูดให้ร้าย มีแต่ปืนและดาบที่ยกขึ้นให้เกียรติ

อิทธิพลอันอ่อนโยน

สองสามปีก่อนที่จะกลายมาเป็นประธานาธิบดีคนที่ 26 ของสหรัฐอเมริกา (1901-1909) ธีโอดอร์ รูสเวลต์ได้รับข้อความว่า เท็ดลูกชายคนโตล้มป่วย ขณะที่ลูกกำลังรักษาตัว ต้นเหตุความเจ็บป่วยของลูกกระทบต่อรูสเวลต์อย่างมาก เพราะแพทย์บอกว่าเขาคือต้นเหตุของความเจ็บป่วยนั้น เท็ดได้รับความทุกข์ทรมานจากภาวะ “หมดแรงใจ” เพราะถูกคุณพ่อกดดันเพื่อให้ลูกเป็น “นักสู้” ตามแบบวีรบุรุษซึ่งตัวเขาเองไม่อาจเป็นได้ในช่วงวัยเด็กที่อ่อนแอ รูสเวลต์ผู้เป็นพ่อจึงให้คำมั่นว่าจะผ่อนปรน “ต่อจากนี้ผมจะไม่กดดันเท็ดอีก ไม่ว่าทางร่างกายหรือจิตใจ”

กระดาษทรายของพระเจ้า

คำพูดของเพื่อนคนหนึ่งเสียดแทงใจฉัน ฉันพยายามหลับและเลิกคิดถึงคำพูดรุนแรงที่เธอวิจารณ์ความมั่นใจของฉัน ขณะที่นอนอยู่ ฉันทูลขอสติปัญญาและสันติสุขจากพระเจ้า หลายสัปดาห์ต่อมา ฉันยังคงกังวลถึงเรื่องนั้น ฉันอธิษฐานว่า “พระเจ้า ลูกเจ็บปวด แต่ขอโปรดช่วยให้เห็นว่าลูกต้องเปลี่ยนแปลงอะไร เพื่อนคนนี้พูดถูกตรงไหนบ้าง”

เพื่อนคนนั้นทำหน้าที่เหมือนกระดาษทรายของพระเจ้าในชีวิตฉัน ความรู้สึกของฉันถูกขัดเกลาแบบสดๆ แต่ฉันรู้ว่าคุณลักษณะของฉันจะถูกสร้างขึ้นหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับการตอบสนองของฉันเอง ฉันเลือกที่จะเข้าสู่กระบวนการขัดเกลา โดยการสารภาพบาปที่มีท่าทีถือดีและดื้อดึง ฉันรู้ว่านิสัยที่ไม่ดีและความบาปของฉันไม่ได้ถวายเกียรติแด่พระเจ้า

กษัตริย์ซาโลมอนรู้ว่าการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันในชุมชนอาจเป็นเรื่องยาก ท่านกล่าวไว้ในพระธรรมสุภาษิต 27 เราได้เห็นสติปัญญาของท่านในเรื่องความสัมพันธ์ ท่านเปรียบเทียบคำพูดที่เฉียบขาดระหว่างเพื่อนว่า “เหล็กลับเหล็กได้ คนหนึ่งก็ลับเพื่อนของตนได้” (สุภาษิต 27:17) นี่คือการขัดเกลาเหลี่ยมมุมในนิสัยของกันและกัน อาจมีบาดแผลเกิดขึ้นระหว่างกระบวนการ อย่างที่ฉันเจ็บปวดกับคำพูดของเพื่อน (ดูสุภาษิต 27:6) แต่ในที่สุด พระเจ้าทรงใช้คำพูดนั้นช่วยและหนุนใจให้เราเปลี่ยนแปลงท่าทีและความประพฤติของเราได้

พระเจ้าจะขัดเกลาเหลี่ยมมุมในตัวคุณได้อย่างไรบ้างเพื่อพระเกียรติของพระองค์?

กินน้ำกินท่า

ตอนผมเป็นเด็ก ครอบครัวผมเดินทางจากโอไฮโอไปเยี่ยมตากับยายที่เวสท์ เวอร์จิเนียทุกเดือน ทุกครั้งที่ไปถึงบ้านสวน ยายจะออกมาต้อนรับพวกเราด้วยคำว่า “เข้ามานั่งกินน้ำกินท่ากันก่อน” ซึ่งหมายถึงให้ทำตัวตามสบาย นั่งพักสักครู่และพูดคุย “ถามไถ่ทุกข์สุข” กัน

ฉันทำงานให้ใคร

เฮนรี่ทำงาน 70 ชั่วโมงต่ออาทิตย์ เขารักงานที่ทำและทำเงินได้มากพอเลี้ยงครอบครัวได้เป็นอย่างดี เขามักจะวางแผนที่จะทำงานน้อยลงแต่ก็ไม่เคยทำได้ เย็นวันหนึ่ง เขากลับบ้านพร้อมกับข่าวดีว่าเขาได้รับตำแหน่งสูงสุดในบริษัทแต่ไม่มีใครอยู่บ้านเลย หลายปีที่ผ่านมาลูกๆ โตขึ้นจนย้ายออกไปหมดแล้วภรรยาของเขาก็หางานทำแล้ว และตอนนี้ก็เหลือแต่บ้านว่างเปล่าไม่มีใครอยู่ ไม่มีใครจะมาดีใจกับข่าวดีของเขา

มองดูตัวเอง

นานมาแล้ว ก่อนที่จะมีการประดิษฐ์กระจกหรือวัสดุขัดเงา ผู้คนแทบไม่เคยเห็นตัวเอง สิ่งที่จะทำให้เห็นภาพสะท้อนของตัวเองได้มีเพียงแอ่งน้ำ ลำธารและแม่น้ำเท่านั้น แต่กระจกทำให้เปลี่ยนไป และการประดิษฐ์กล้องถ่ายรูปก็ทำให้เรายิ่งหมกมุ่นกับรูปลักษณ์ของตัวเองขึ้นไปอีก ตอนนี้เรามีรูปตัวเองจากทุกช่วงเวลาของชีวิต ซึ่งเป็นสิ่งดีสำหรับการทำหนังสือรุ่นหรือประวัติครอบครัว แต่ก็อาจส่งผลเสียฝ่ายวิญญาณได้ ความสนุกที่ได้เห็นตัวเองในกล้องอาจทำให้เราใส่ใจกับรูปลักษณ์ภายนอกและไม่สนใจสำรวจข้างในใจเรา

จบลงอย่างมีความสุข

เพื่อนคนหนึ่งเล่าว่า ครั้งหนึ่งเขากำลังดูการแข่งขันฟุตบอลทางทีวี ลูกสาวตัวน้อยเล่นอยู่ใกล้ๆ เขาโมโหเพราะทีมที่เขาเชียร์เล่นไม่ดี จึงคว้าของใกล้มือขว้างลงพื้น ของเล่นชิ้นโปรดแตกเป็นเสี่ยงๆ ลูกสาวใจสลาย เพื่อนผมรีบกอดและขอโทษลูก เขาซื้อชิ้นใหม่มาให้และคิดว่าน่าจะไม่มีปัญหา แต่เขาไม่รู้ว่าโทสะของเขาทําให้เด็กน้อยวัย 4 ขวบกลัวมาก และเธอเจ็บปวดอยู่ลึกๆ แต่ในที่สุด การอภัยให้กันก็เกิดขึ้น