เฮนรี่ทำงาน 70 ชั่วโมงต่ออาทิตย์ เขารักงานที่ทำและทำเงินได้มากพอเลี้ยงครอบครัวได้เป็นอย่างดี เขามักจะวางแผนที่จะทำงานน้อยลงแต่ก็ไม่เคยทำได้ เย็นวันหนึ่ง เขากลับบ้านพร้อมกับข่าวดีว่าเขาได้รับตำแหน่งสูงสุดในบริษัท แต่ไม่มีใครอยู่บ้านเลย หลายปีที่ผ่านมาลูกๆ โตขึ้นจนย้ายออกไปหมดแล้ว ภรรยาของเขาก็หางานทำแล้ว และตอนนี้ก็เหลือแต่บ้านว่างเปล่าไม่มีใครอยู่ ไม่มีใครจะมาดีใจกับข่าวดีของเขา

ซาโลมอนกล่าวว่าเราจำเป็นต้องใช้ชีวิตให้สมดุลกับการทำงาน ท่านเขียนไว้ในปัญญาจารย์ 4:5 ว่า “คนโง่งอมือ และกินเนื้อของตนเอง” ซึ่งไม่ใช่ว่าให้เราสุดโต่งจนเกียจคร้าน แต่ก็ต้องไม่ตกหลุมพรางของการหักโหมทำงาน “ความสงบสุขกำมือหนึ่งยังดีกว่าการงานตรากตรำสองกำมือและการกินลมกินแล้ง”(ปัญญาจารย์ 4:6) หรืออาจพูดว่า เป็นการดีกว่าที่จะมีน้อยลงแต่มีความสุขกับมันมากขึ้น การเอาความสัมพันธ์ไปแลกกับการประสบความสำเร็จย่อมไม่ฉลาด การบรรลุเป้าหมายเป็นเพียงเรื่องชั่วครู่ แต่ความสัมพันธ์ต่างหากที่จะทำให้ชีวิตมีความหมาย มีคุณค่า และมีความสุข (ปัญญาจารย์ 4:7-12)

ให้เราเรียนรู้ที่จะทำงานเพื่ออยู่ ไม่ใช่อยู่เพื่อทำงาน โดยจัดสรรเวลาอย่างชาญฉลาด พระเจ้าจะประทานสติปัญญาให้กับเราเมื่อเราแสวงหาและวางใจให้พระองค์ทรงเป็นผู้จัดเตรียม