ถูกปกคลุม
การลอบสังหารประธานาธิบดีจอห์น เอฟ.เคเนดี้ ของสหรัฐ เป็นข่าวที่ทำให้โลกตกตะลึง ในวันเดียวกันนี้เมื่อ 50 ปีที่แล้ว หนึ่งวันหลังจากที่เขาถูกยิง บทความในนิตยสารไทมส์ (ลอนดอน) ได้กล่าวถึงผลกระทบของข่าวดังกล่าวที่มีต่อตลาดการเงินทั่วโลก โดยพาดหัวข่าวว่า “โศกนาฏกรรมในสหรัฐกลบทุกข่าวเด่น”
สมุดบันทึกเรื่องหายนะ
เมื่ออีฟส์ คองการ์ อายุ 10 ปี สงครามโลกครั้งที่หนึ่งได้ปะทุขึ้น และเมืองในฝรั่งเศสที่เขาอาศัยอยู่ถูกทหารเยอรมันบุก แม่ของเขาหนุนใจให้เขาบันทึกสิ่งที่เกิดขึ้น และผลลัพธ์คือคำบรรยายที่ชัดเจนและเข้าใจได้ง่ายเกี่ยวกับการยึดครองของทหาร มีทั้งภาพวาดระบายสีและคำอธิบายใต้ภาพ สิ่งเหล่านี้สะท้อนถึงหายนะในมุมมองของเด็ก สิ่งที่เขาเห็นมีผลต่อเขาอย่างมาก จนเขารู้สึกว่าเขาได้รับการทรงเรียกให้นำผู้อื่นมาพบกับความหวังในพระคริสต์
ชัยชนะสองครั้ง
กษัตริย์ดาวิดเข้าสู่สงครามกับศัตรูที่คุ้นเคยหลายปีก่อนขณะที่ท่านยังเป็นเด็กเลี้ยงแกะท่านเผชิญหน้าและฆ่าโกลิอัท นักรบฝีมือดีชาวฟีลิสเตีย ด้วยการเหวี่ยงหินเพียงก้อนเดียวอย่างแม่นยำ (1 ซมอ.17) เวลานี้ ดาวิดเป็นกษัตริย์และชาวฟีลิสเตียมารุกรานอิสราเอลอีก! พวกเขาได้ยินว่าดาวิดขึ้นเป็นกษัตริย์ และตัดสินใจบุกโจมตี (2 ซมอ.5:17)
รับความรักเพื่อจะรัก
“การมีจิตใจดีไม่ได้วัดที่ว่าคุณรักผู้อื่นมากเพียงใด แต่วัดที่คนอื่นรักคุณมากแค่ไหน”เป็นคำพูดของพ่อมดแห่งออซที่อยู่บนแผ่นป้ายซึ่งติดอยู่ที่ข้างฝาของร้านขายของขวัญแห่งหนึ่ง
ดวงตาแห่งรัก
หลายคนที่ไปชมการแสดงของมาร์ค ซาเล็มคิดว่าเขาอ่านใจคนได้ แต่เขาไม่ยอมรับเช่นนั้น เขาบอกว่าเขาไม่ได้มีพลังจิตหรือเป็นนักมายากล แต่เป็นคนช่างสังเกตผู้คน เขาบอกเจนนิเฟอร์ มัลสันซึ่งเป็นนักเขียนว่า “เราอยู่ในโลกซึ่งมีหลายอย่างที่เรามองไม่เห็นเพราะเราไม่ได้ใส่ใจ... ผมมีประสาทสัมผัสที่ไวมากเกี่ยวกับสิ่งที่คนแสดงออก” (เดอะ กาเซตต์, โคโลราโด สปริงส์)
อัศจรรย์!
เมื่อเครื่องบินเริ่มลดระดับ พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินก็อ่านข้อมูลยาวเหยียด เกี่ยวกับการเข้าประเทศ ราวกับวันนั้นอ่านมาแล้วเป็นพันครั้ง เธอพึมพำข้อมูลอย่างไร้อารมณ์หรือความสนใจใดๆ หลังจากนั้นเธอกล่าวปิดท้ายด้วยน้ำเสียงเนือยๆ และราบเรียบว่า “ขอให้วันนี้เป็นวันอัศจรรย์ของทุกท่าน” น้ำเสียงอันแห้งแล้งของเธอช่างขัดแย้งกับคำพูดนั้น เธอพูดว่า “อัศจรรย์” ด้วยอาการที่ปราศจากความรู้สึกตื่นเต้นโดยสิ้นเชิง
รักและรู้จัก
ในนวนิยายของโจนาธาน แซฟราน โฟเออร์ตัวละครตัวหนึ่งพูดถึงตึกเอ็มไพร์สเตทในนิวยอร์กว่า “ผมรู้จักตึกนั้น เพราะผมรักตึกนั้น”
อีกนานเท่าใด?
ซาอูลไล่ล่าดาวิดดัง “ผู้หนึ่งไล่ตามนกกระทาอยู่บนภูเขา” (1 ซามูเอล 26:20) นานถึง 9 ปี ดาวิดอธิษฐานว่า “ข้าแต่พระเจ้าอีกนานเท่าใดพระองค์จะทรงลืมข้าพระองค์เสียเป็นนิตย์หรือพระองค์จะเบือนพระพักตร์จากข้าพระองค์นานเท่าใด...ศัตรูของข้าพระองค์จะเหนือข้าพระองค์นานเท่าใด” (สดุดี 13:1-2)
ทางแห่งปัญญา
อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์อาจเคยกล่าวไว้ว่า “มีอยู่สองสิ่งที่ไม่สิ้นสุด นั่นคือจักรวาลและความโง่เขลาของมนุษย์ แต่ผมไม่แน่ใจเท่าใดนักว่าจักรวาลเป็นเช่นนั้น” น่าเศร้าที่หลายครั้งดูเหมือนเราทำตัวเองให้ตกอยู่ในสถานการณ์โง่เขลาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความเสียหายที่เกิดจากความโง่เขลาและปัญหาที่ตามมาก็ดูจะมีมากมายไม่สิ้นสุด
