“การมีจิตใจดีไม่ได้วัดที่ว่าคุณรักผู้อื่นมากเพียงใด แต่วัดที่คนอื่นรักคุณมากแค่ไหน”เป็นคำพูดของพ่อมดแห่งออซที่อยู่บนแผ่นป้ายซึ่งติดอยู่ที่ข้างฝาของร้านขายของขวัญแห่งหนึ่ง

เรื่องพ่อมดแห่งออซอาจเป็นเรื่องราวที่ดี แต่เป็นแหล่งข้อมูลฝ่ายวิญญาณที่ไม่น่าเชื่อถือสำหรับพระเจ้าแล้ว บัญญัติข้อใหญ่ที่สุด คือการรัก พระองค์ก่อน แล้วจึงรักผู้อื่น (มก.12:29-31) พระคัมภีร์ไม่ได้กล่าวถึงการคาดหวังที่จะได้รับความรักตอบ แท้จริงพระเยซูทรงตรัสในทาง ตรงกันข้ามด้วยซ้ำว่า “เมื่อเขาจะติเตียนข่มเหง และนินทาว่าร้ายท่านทั้งหลายเป็นความเท็จเพราะเรา ท่านก็เป็นสุข จงชื่นชมยินดีเพราะ ว่าบำเหน็จของท่านมีบริบูรณ์ในสวรรค์” (มธ. 5:11-12)

เมื่อพูดถึงความรัก สิ่งสำคัญที่เราต้องตระหนักก็คือ ความรักเริ่มต้นจากพระเจ้า (1 ยน.4:19) เช่นเดียวกับที่โมเสสบอกกับชนชาติอิสราเอลว่า พระเจ้าทรงพอพระทัยในพวกเขาและทรงรักเขา (ฉธบ.10:15) ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงต้องรักผู้อื่น แม้กระทั่งคนแปลกหน้า (ฉธบ.10:19) พระเจ้าประสงค์ให้ผู้ที่รับความรักของพระองค์ เป็นเหมือนทางส่งผ่านความรักของพระองค์ไปสู่ผู้อื่น

นอกเหนือจากพระเจ้า ผู้ทรงเป็นความรักแล้ว ไม่มีสักคนในพวกเรา ที่สามารถรักหรือรับความรักได้อย่างสมบูรณ์แบบ (1 ยน.4:7-8)