อยู่เหนือความขมขื่น
ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 ครอบครัวของคอร์รี่ เทน บูมเป็นเจ้าของธุรกิจทำนาฬิกาในเนเธอร์แลนด์ และพวกเขาช่วยปกป้องครอบครัวชาวยิว ในที่สุดครอบครัวเทน บูมทั้งหมดถูกส่งไปยังค่ายกักกัน ที่ซึ่งพ่อของคอร์รี่เสียชีวิตในอีก 10 วันต่อมา เบทซี่พี่สาวของเธอก็เสียชีวิตภายในค่ายเช่นกัน ในขณะที่เบทซี่และคอร์รี่อยู่ในค่ายด้วยกัน ความเชื่อของเบทซี่ช่วยให้ความเชื่อของคอร์รี่เข้มแข็งขึ้น
ทลายกำแพง
ช่วงเวลาหลายปีต่อจากสงครามโลกครั้งที่ 2 เรียกว่าช่วงสงครามเย็น เนื่องจากชาติต่างๆ ผลัดเปลี่ยนกันคุกคาม และควบคุมอำนาจ กำแพงเบอร์ลินถูกสร้างขึ้นในเดือนสิงหาคม 1961 และตั้งตระหง่านมาเกือบ 3 ทศวรรษ เป็นสัญลักษณ์ที่สื่อชัดเจนถึงการเป็นปรปักษ์ที่ยังคุกรุ่นอยู่ ต่อมาในวันที่ 9 พฤศจิกายน 1989 มีประกาศว่า พลเมืองสามารถข้ามไปมาได้อย่างเสรีจากเบอร์ลินตะวันออกไปเบอร์ลินตะวันตก กำแพงตลอดแนวถูกทลายลงในปีถัดมา
การเริ่มต้นใหม่
ในหลายประเทศมีกฎหมายห้ามขายต่อหรือใช้ที่นอนเก่า ต้องนำไปฝังกลบเท่านั้น ทิมคีนันจัดการกับปัญหานี้และปัจจุบันธุรกิจของเขาจ้างพนักงานถึง 12 คนให้ทำการแยกส่วนต่างๆของที่นอนเก่าเพื่อนำไปหมุนเวียนใช้ใหม่ ทั้งเหล็ก ผ้า และโฟม แต่มีเรื่องราวที่มากกว่านั้น บิล โวกริน ผู้สื่อข่าวเขียนว่า “ในบรรดาสิ่งที่คีนันนำกลับมาใช้ใหม่...คนคือความสำเร็จยิ่งใหญ่ที่สุด” (เดอะแกเซตต์ เมืองโคโลราโด สปริงส์) เพราะคีนันจ้างคนที่เพิ่งพ้นโทษ และคนไร้บ้านให้งานทำและให้โอกาสกับคนเหล่านั้น เขาบอกว่า “เราจ้างคนที่ไม่มีใครเอา”
พระคุณพระเจ้า
จอห์น นิวตัน ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารราชนาวีและถูกไล่ออกเนื่องจากขัดคำสั่ง จึงได้หันไปทำอาชีพค้าทาส ผู้คนรู้ดีว่าเขาพูดจาหยาบคายและหมิ่นประมาทพระเจ้า นิวตันทำงานบนเรือขนส่งทาสข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกในช่วงเวลาที่การค้าทาสทารุณโหดร้ายที่สุด จนได้เลื่อนตำแหน่งเป็นกัปตันเรือ
เสียใจตลอดกาล
ขณะที่ผมคุยกับนักเปียโนผู้มีพรสวรรค์คนหนึ่ง เธอถามผมว่าผมเล่นเครื่องดนตรีอะไรหรือไม่ ผมตอบว่า “ผมเล่นวิทยุ” เธอหัวเราะและถามว่าผมเคยคิดอยากเล่นดนตรีบ้างไหม คำตอบที่น่าอายของผมคือ “ผมเคยหัดเรียนเปียโนตอนเป็นเด็กแต่ก็เลิกไป” ตอนนี้ผมโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ผมรู้สึกเสียใจที่ไม่เรียนเปียโนต่อ ผมชอบดนตรีและทุกวันนี้นึกอยากเล่นดนตรีเป็น การพูดคุยในวันนั้นเป็นสิ่งเตือนใจผมว่าชีวิตเกิดจากตัวเลือกต่างๆ ที่เราเลือกและบางสิ่งที่เราเลือกก็อาจทำให้เราเสียใจภายหลัง
มิได้เจตนา
ขณะที่ผมพาอเล็กซ์ หลานของเรา กลับไปส่งคืนพ่อแม่หลังจากที่เขามาอยู่กับเราสักพัก ผมต้องฝ่าการจราจรที่ติดขัดอย่างหนัก รถที่ขับมาด้วยความเร็วสูงเบียดเข้ามาปิดทางผมทำให้ผมต้องขยับจากช่องทางที่ถูกต้องไปอยู่ในช่องทางสำหรับรถที่มีบัตรเติมเงินเท่านั้น ซึ่งผมไม่มี อเล็กซ์บอกผมว่า กล้องจะถ่ายภาพป้ายทะเบียนของผมไว้และอาจจะมีใบสั่งส่งตามไปที่บ้าน ผมรู้สึกหัวเสียที่ต้องมารับโทษ ทั้งๆ ที่ผมไม่ได้เจตนาที่จะทำผิดเลย
จิตใจที่อยากเปิดเผย
ไม่นานมานี้ ผมมีโอกาสได้อ่านเรื่องของนักสืบเอกชนคนหนึ่งในสหรัฐ ซึ่งไปเคาะประตูตามบ้าน แสดงบัตรนักสืบให้คนที่เปิดประตูดูและพูดว่า “ผมคงไม่ต้องบอกคุณหรอกนะ ว่าผมมาที่นี่ทำไม” บ่อยครั้งคนที่เปิดประตูจะทำหน้าตกใจและพูดว่า “คุณรู้ได้อย่างไร” แล้วก็เริ่มสาธยายอาชญากรรมที่เขาก่อซึ่งถูกปกปิดมาเป็นเวลานาน รอน โรเซนบอมเรียกปฏิกิริยาดังกล่าวว่า “การเปิดช่องให้จิตสำนึกซึ่งอัดแน่นด้วยบทรำพึงจากจิตใจที่อยากเปิดเผยความลับ”
ช่วยเหลือผู้อื่น
เมื่อพายุหอบเอาหิมะมาปกคลุมผืนหญ้า คนเลี้ยงสัตว์ในฟาร์มจึงต้องหันมาป้อนอาหารให้กับสัตว์ด้วยมือแทน ขณะที่ฟางถูกโยนลงมาจากรถบรรทุก สัตว์ตัวที่แข็งแรงที่สุด จะเบียดตัวมาอยู่ด้านหน้า ส่วนสัตว์ที่ขี้ตื่นหรืออ่อนแอจะไม่ได้กิน หรือได้กินน้อยมาก หากคนเลี้ยงไม่เข้ามาช่วย
เผชิญอดีต
ชัค โคลสัน ผู้ก่อตั้งพันธกิจเรือนจำใช้เวลา40 ปี ประกาศให้คนรู้และเข้าใจพระกิตติคุณ เมื่อเขาเสียชีวิตในเดือนเมษายน 2012บทความในหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งขึ้นหัวข้อว่า “ชาร์ลส์ โคลสัน ลูกน้อง ‘จอมโกง’ ของนิกสันตายแล้วด้วยวัย 80” น่าประหลาดใจเหลือเกินที่บุคคลซึ่งได้รับการเปลี่ยนแปลงชีวิตด้วยความเชื่อแล้ว กลับต้องถูกเชื่อมโยงไปถึงสิ่งที่เขาทำตั้งแต่สมัยยังเป็นผู้ช่วยประธานาธิบดีผู้อื้อฉาวเมื่อหลายสิบปีที่แล้ว ก่อนที่เขาจะรู้จักกับพระเจ้า
