ขณะที่ผมพาอเล็กซ์ หลานของเรา กลับไปส่งคืนพ่อแม่หลังจากที่เขามาอยู่กับเราสักพัก ผมต้องฝ่าการจราจรที่ติดขัดอย่างหนัก รถที่ขับมาด้วยความเร็วสูงเบียดเข้ามาปิดทางผมทำให้ผมต้องขยับจากช่องทางที่ถูกต้องไปอยู่ในช่องทางสำหรับรถที่มีบัตรเติมเงินเท่านั้น ซึ่งผมไม่มี อเล็กซ์บอกผมว่า กล้องจะถ่ายภาพป้ายทะเบียนของผมไว้และอาจจะมีใบสั่งส่งตามไปที่บ้าน ผมรู้สึกหัวเสียที่ต้องมารับโทษ ทั้งๆ ที่ผมไม่ได้เจตนาที่จะทำผิดเลย

สำหรับคนยิวสมัยก่อน การละเมิดกฎเกณฑ์ของพระเจ้าแม้จะไม่ได้ตั้งใจ ถือว่าเป็นเรื่องร้ายแรง หนังสือพันธสัญญาเดิมกล่าวถึงเรื่องนี้และมีทางออกให้กับบาปที่ไม่ได้เจตนา ซึ่งคือการถวายเครื่องบูชาที่เหมาะสม “ถ้าผู้หนึ่งผู้ใดกระทำผิดสิ่งใดซึ่งพระเจ้าได้ทรงบัญชามิให้กระทำ โดยเขามิได้เจตนา…ก็ให้เขานำวัวหนุ่ม ซึ่งไม่มีตำหนิมาถวายเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป” (ลนต.4:2-3)

เครื่องบูชาในสมัยพันธสัญญาเดิมไม่ได้เป็นแค่เครื่องเตือนใจให้เรารู้ว่าบาปที่ไม่ได้เจตนานั้นก็มีผลลัพธ์ แต่เป็นเครื่องบูชาที่ถวายโดยคาดหวังว่าพระเจ้าโดยพระคุณของพระองค์ จะทรงยกโทษบาปให้กับเรา แม้เราจะไม่ตระหนักว่าสิ่งที่เราทำนั้นผิดบาปเลยก็ตาม! พระองค์ทรงกระทำสิ่งนี้ผ่านการที่พระเยซูทรงสิ้นพระชนม์แทนเรา พระคุณพระเจ้านั้นมีมากเกินกว่าที่เราจะจินตนาการได้!