ลี้ภัย
ในโลกยุคกลาง เกษตรกรจะทำไร่ไถนาของตนจนกว่าจะมองเห็นศัตรูปรากฏตัวให้เห็นแต่ไกล จากนั้นพวกเขากับครอบครัวจะหนีไปที่เมืองที่มีป้อมปราการอย่างดี เพื่อให้รอดปลอดภัยจากหมู่โจร
เวลาที่น่าอาย
แสงวูบวาบของรถตำรวจ ดึงให้ผมสนใจคนขับรถที่นำรถไปจอดข้างทางเพราะทำผิดกฎจราจร ขณะที่เจ้าหน้าที่ตำรวจ ซึ่งมีสมุดใบสั่งอยู่ในมือ เดินกลับไปที่รถ ผมจึงเห็นชัดเจนว่าผู้หญิงซึ่งนั่งอยู่ด้านหลังพวงมาลัยรู้สึกอาย เธอพยายามเอามือปิดหน้าไม่ให้คนที่ขับผ่านไปมาเห็น ปฏิกิริยาของเธอทำให้ผมคิดถึงความอับอายที่เราต้องประสบเพราะเราตัดสินใจผิดพลาด
สมุดบันทึกเรื่องหายนะ
เมื่ออีฟส์ คองการ์ อายุ 10 ปี สงครามโลกครั้งที่หนึ่งได้ปะทุขึ้น และเมืองในฝรั่งเศสที่เขาอาศัยอยู่ถูกทหารเยอรมันบุก แม่ของเขาหนุนใจให้เขาบันทึกสิ่งที่เกิดขึ้น และผลลัพธ์คือคำบรรยายที่ชัดเจนและเข้าใจได้ง่ายเกี่ยวกับการยึดครองของทหาร มีทั้งภาพวาดระบายสีและคำอธิบายใต้ภาพ สิ่งเหล่านี้สะท้อนถึงหายนะในมุมมองของเด็ก สิ่งที่เขาเห็นมีผลต่อเขาอย่างมาก จนเขารู้สึกว่าเขาได้รับการทรงเรียกให้นำผู้อื่นมาพบกับความหวังในพระคริสต์
จดจำคำของพระบิดา
ขณะที่จิม เดวิดสัน กำลังปีนลงมาจากภูเขาเรนเนียร์ เขาตกลงมาทะลุสะพานน้ำแข็งและหล่นลงไปในรอยแยกบนภูเขาน้ำแข็ง ขณะที่จิมยืนเลือดไหลและถลอกปอกเปิกอยู่ในถ้ำน้ำแข็งที่มืดมิด เขาได้ใคร่ครวญถึงสมัยที่เขาเป็นเด็กและคิดถึงคำเตือนของพ่อที่ว่า เขาจะทำสิ่งยิ่งใหญ่ได้ หากเขาสามารถผ่านความทุกข์ยากลำบากไปได้ ถ้อยคำนั้นทำให้จิมมีแรงที่จะปีนออกจากถ้ำมืดนั้นได้อย่างปลอดภัยเขาใช้เวลาถึง 5 ชั่วโมง โดยมีอุปกรณ์ช่วยน้อยมาก ในสถานการณ์ที่ลำบากอย่างแสนสาหัส
ชัยชนะสองครั้ง
กษัตริย์ดาวิดเข้าสู่สงครามกับศัตรูที่คุ้นเคยหลายปีก่อนขณะที่ท่านยังเป็นเด็กเลี้ยงแกะท่านเผชิญหน้าและฆ่าโกลิอัท นักรบฝีมือดีชาวฟีลิสเตีย ด้วยการเหวี่ยงหินเพียงก้อนเดียวอย่างแม่นยำ (1 ซมอ.17) เวลานี้ ดาวิดเป็นกษัตริย์และชาวฟีลิสเตียมารุกรานอิสราเอลอีก! พวกเขาได้ยินว่าดาวิดขึ้นเป็นกษัตริย์ และตัดสินใจบุกโจมตี (2 ซมอ.5:17)
พระเจ้าในพายุ
เช้าตรู่วันหนึ่งลมเริ่มพัดแล้วฝนก็ตกลงมาราวกับก้อนหินก้อนเล็กๆ กระทบบ้าน ฉันมองฝ่าออกไปยังท้องฟ้าสีเทาอมเหลือง และเห็นต้นไม้แกว่งไปมาอย่างแรงในกระแสลมสายฟ้าแลบทำให้ฟ้าสว่างวาบ ตามด้วยเสียงฟ้าร้องดังสนั่น ไฟกระพริบติดๆ ดับๆ ฉันสงสัยว่าสภาพอากาศแย่ๆ นี้จะดำเนินต่อไปอีกนานเท่าไร
อีกนานเท่าใด?
ซาอูลไล่ล่าดาวิดดัง “ผู้หนึ่งไล่ตามนกกระทาอยู่บนภูเขา” (1 ซามูเอล 26:20) นานถึง 9 ปี ดาวิดอธิษฐานว่า “ข้าแต่พระเจ้าอีกนานเท่าใดพระองค์จะทรงลืมข้าพระองค์เสียเป็นนิตย์หรือพระองค์จะเบือนพระพักตร์จากข้าพระองค์นานเท่าใด...ศัตรูของข้าพระองค์จะเหนือข้าพระองค์นานเท่าใด” (สดุดี 13:1-2)
หินโค้ด
ทั่วกรุงลอนดอนมีอนุสาวรีย์และสิ่งปลูกสร้างอื่น ที่ทำขึ้นจากวัสดุก่อสร้างชนิดพิเศษที่เรียกว่า หินโค้ด ซึ่งคิดค้นโดย เอเลนอร์ โค้ดเป็นธุรกิจครอบครัวเมื่อปลายศตวรรษที่ 17 หินเทียมชนิดนี้แข็งแรงและทนทาน ทั้งต่อสภาพอากาศ มลพิษ และกาลเวลา ถึงแม้มันจะเป็นสิ่งมหัศจรรย์ในยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม แต่หินโค้ดก็เสื่อมความนิยมลงในทศวรรษที่ 1840 หลังจากเอเลนอร์เสียชีวิต และถูกแทนที่ด้วยปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ แต่กระนั้น ทุกวันนี้ยังมีผลิตผลจากหินที่มีลักษณะเหมือนเซรามิกนี้ซึ่งทนทานต่อสภาพอากาศรุนแรงของลอนดอนมากว่า 150 ปี หลงเหลืออยู่เป็นจำนวนมาก
ความท้าทายที่อันตราย
มีผู้คนนับล้านติดตามดูโทรทัศน์ตอนที่ นิควัลเลนดา เดินไต่ลวดเส้นผ่าศูนย์กลาง5 นิ้วเป็นระยะทาง 540 เมตร อยู่เหนือน้ำตกไนแองการา เขานำอุปกรณ์ป้องกันทุกอย่างไปด้วยเท่าที่จะทำได้ แต่นอกจากความน่าหวาดเสียวและอันตรายของความสูงระดับนั้นและน้ำตกเชี่ยวกรากเบื้องล่างแล้ว หมอกหนายังได้บดบังทัศนวิสัยของเขา กระแสลมทำให้ทรงตัวยาก อีกทั้งละอองจากน้ำตก ก็ทำให้เขาก้าวเท้าลำบากอีกด้วย ท่ามกลางอุปสรรคเหล่านี้ เขาบอกว่าเขา “อธิษฐานหนักมาก” และสรรเสริญพระเจ้า
