ผมได้รับแรงบันดาลใจจากการเฝ้าดูผู้คนที่มุ่งมั่นทุ่มเทเพื่อไปให้ถึงฝัน หญิงสาวที่ผมรู้จักเพิ่งจบมหาวิทยาลัยในเวลาแค่ 3 ปี นับเป็นภารกิจที่แสนทุ่มเท เพื่อนคนหนึ่งอยากได้รถจึงอบขนมเค้กขายอย่างขยันขันแข็งจนบรรลุเป้าหมาย อีกคนอยู่ในงานขายจึงต้องการรู้จักคนใหม่ๆ 100 คนในทุกสัปดาห์

แม้ว่าเป็นเรื่องดีที่จะทุ่มเทแสวงหาบางสิ่งที่มีค่าในโลกนี้ แต่เราต้องคำนึงว่ามีสิ่งที่สำคัญมากกว่าที่เราต้องแสวงหา

ในช่วงที่สิ้นหวังและทนทุกข์ในทะเลทราย กษัตริย์ดาวิดเขียน “ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์แสวงพระองค์”(สดด.63:1) เมื่อดาวิดร้องหาพระเจ้า พระองค์ก็มาใกล้กษัตริย์ผู้อ่อนแรง ความหิวกระหายหาพระเจ้าของดาวิดนั้น จะได้รับการเติมเต็มก็ต่อเมื่ออยู่ภายใต้การทรงสถิตเท่านั้น

ดาวิดระลึกถึงการพบกับพระเจ้าใน “สถานนมัสการ” (ข้อ 2) มีประสบการณ์ในความรักมั่นคงของพระองค์ (ข้อ 3) และสรรเสริญพระองค์วันแล้ววันเล่า ได้พบความสุขที่แท้จริงที่ไม่เหมือนกับความสุขในรสชาติอาหาร (ข้อ 4-5) แม้ในเวลาค่ำคืนดาวิดก็ภาวนาความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า และตระหนักถึงการช่วยกู้และปกป้อง (ข้อ 6-7)

วันนี้พระวิญญาณบริสุทธิ์เรียกร้องให้เราแสวงหาพระเจ้าอย่างจริงจัง เมื่อเราติดสนิทในพระองค์ พระเจ้าทรงอุ้มเราด้วยพระหัตถ์ขวาอันทรงฤทธิ์ภายใต้ฤทธิ์เดชและความรัก โดยการทรงนำของพระวิญญาณ ขอให้เราเข้ามาใกล้องค์พระผู้สร้างสิ่งดีๆทั้งสิ้น