สมัยอยู่มหาวิทยาลัย เช้าวันหนึ่งฉันตื่นขึ้นมาพบว่าแครอลเพื่อนร่วมห้องอยู่ในอาการตื่นตระหนก แหวนของเธอหาย เราหากันจนทั่วเช้าวันถัดมาเราลงไปค้นในที่ทิ้งขยะ

ฉันฉีกถุงขยะออกพูดว่า “เธอทุ่มเทกับการค้นหาครั้งนี้จริงๆ!”

“ฉันจะไม่มีวันเสียแหวนที่มีค่าสองร้อยดอลล่าร์ไปแน่!” เธอบอก

ความมุ่งมั่นของแครอล ทำให้ฉันคิดถึงคำอุปมาของพระเยซูเกี่ยวกับแผ่นดินสวรรค์ที่ “เปรียบเหมือนขุมทรัพย์ซ่อนไว้ในทุ่งนา เมื่อมีผู้ได้พบแล้วก็กลับซ่อนเสียอีก และเพราะความปรีดีจึงไปขายสรรพสิ่งซึ่งเขามีอยู่แล้วไปซื้อนานั้น” (มธ.13:44) ของบางอย่างก็คุ้มค่าแก่การทุ่มเทค้นหา

ตลอดพระคัมภีร์ทั้งเล่มพระเจ้าทรงสัญญาว่าผู้ที่แสวงหาจะพบพระองค์ ในเฉลยธรรมบัญญัติพระองค์บอกชนชาติอิสราเอลว่าจะพบพระองค์ได้เมื่อพวกเขาหันเสียจากบาปและแสวงหาพระองค์ด้วยสิ้นสุดใจ (4:28-29) ใน 2 พงศาวดาร กษัตริย์อาสาก็ได้รับกำลังใจจากพระสัญญาข้อนี้ (15:2) และในเยเรมีย์พระเจ้าประทานพระสัญญาเช่นนี้ให้แก่ผู้ที่ถูกเนรเทศว่าจะพาพวกเขากลับมาจากการเป็นเชลย (29:13-14)

ถ้าเราแสวงหาพระเจ้าผ่านทางพระวจนะ การนมัสการ และในชีวิตประจำวัน เราจะได้พบพระองค์ เมื่อเวลาผ่านไป คุณจะรู้จักพระองค์ลึกซึ้งยิ่งขึ้น และนั่นจะเป็นช่วงเวลาที่หวานชื่นยิ่งกว่าตอนที่แครอลหยิบแหวนออกมาจากถุงขยะเสียอีก!