ฉันและลูกๆ เริ่มทำกิจวัตรประจำวันใหม่ๆ ทุกคืนก่อนนอน เราจะรวบรวมดินสอสีมาและจุดเทียน เราทูลขอให้พระเจ้านำเรา ก่อนที่จะหยิบสมุดบันทึกออกมาวาดหรือเขียนคำ ตอบสำหรับคำถามสองข้อคือ วันนี้ฉันได้แสดงความรักเวลาไหน? และ เวลาไหนในวันนี้ที่ฉันไม่ได้แสดงความรัก?

การรักเพื่อนบ้านเป็นส่วนสำคัญในชีวิตคริสเตียน “ตั้งแต่เริ่มแรก” (2 ยน.1:5) ยอห์นเขียนเรื่องนี้ในจดหมายฉบับที่สองของท่าน ท่านขอให้ผู้อ่านจดหมายรักซึ่งกันและกันเพื่อเป็นการเชื่อฟังพระเจ้า (2 ยน.1:5-6) ความรักเป็นสิ่งที่ยอห์นเขียนถึงบ่อยครั้งในจดหมายของท่าน ท่านบอกว่าการสำแดงความรักที่แท้จริงคือวิธีที่จะรู้ได้ว่าเรา “อยู่ฝ่ายสัจจะ” และเรามีชีวิตอยู่จำเพาะพระพักตร์พระเจ้า (1 ยน.3:18-19) เมื่อฉันและลูกๆ เขียนบันทึกเสร็จ เราพบว่าการสำแดงความรักในชีวิตของเรานั้นปรากฏอยู่ในการกระทำธรรมดา เช่น การให้คนอื่นใช้ร่มด้วยกัน การให้กำลังใจผู้ที่โศกเศร้า หรือการทำอาหารมื้อโปรด ส่วนการกระทำ ที่ไม่แสดงถึงความรักก็เกิดขึ้นได้ง่ายด้วย เช่น เรานินทา ไม่แบ่งปัน หรือทำตามใจตนเองโดยไม่คิดถึงความต้องการของผู้อื่น

การทำเช่นนี้ในทุกคืนทำให้เราระมัดระวังมากขึ้น และคอยฟังว่าพระวิญญาณจะบอกอะไรแก่เราในการใช้ชีวิตประจำวันโดยการช่วยเหลือของพระวิญญาณบริสุทธิ์ เราเรียนรู้ที่จะดำเนินในความรัก (2 ยน.1:6)