ในเดือนสิงหาคม 2015 เมื่อฉันกำลังเตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัยที่อยู่ห่างจากบ้านไป 2-3 ชั่วโมง เมื่อฉันนึกได้ว่าหลังจากเรียนจบแล้วฉันอาจจะไม่ได้กลับบ้านอีกเลย ฉันรู้สึกตื่นตระหนก จะจากบ้าน ครอบครัวคริสตจักรไปได้อย่างไร แล้วถ้าพระเจ้าทรงเรียกให้ไปรัฐอื่นหรือประเทศอื่น ฉันจะทำอย่างไร

เช่นเดียวกับโมเสส เมื่อพระเจ้าทรงเรียกให้ท่านไป “เฝ้าฟาโรห์ เพื่อจะได้พาประชากรของเราคือชนชาติอิสราเอลออกจากอียิปต์” (อพย.3:10) ฉันรู้สึกกลัว ฉันไม่อยากออกจากที่ที่ฉันรู้สึกสบาย จริงอยู่ที่โมเสสเชื่อฟังและติดตามพระเจ้า แต่ก่อนหน้านั้นท่านได้ตั้งคำถามและขอให้คนอื่นไปแทน (ข้อ 11-13; 4:13)

เราได้เห็นจากโมเสสว่าอะไรที่เราไม่ควรทำ เมื่อสัมผัสได้ว่าพระเจ้าทรงเรียกอย่างชัดเจน เราควรเป็นเหมือนสาวกของพระเยซูที่ละทิ้งทุกสิ่งและติดตามพระเยซูไปเมื่อพระองค์ทรงเรียก (มธ.4:20-22; ลก.5:28) เป็นธรรมดาที่เราจะเกิดความกลัว แต่เราวางใจแผนการของพระเจ้าได้

การอยู่ห่างบ้านยังคงเป็นเรื่องยากสำหรับฉัน แต่เมื่อฉันแสวงหาพระเจ้าอย่างต่อเนื่อง พระองค์ทรงเปิดประตูให้ฉัน ซึ่งเป็นการยืนยันว่าฉันอยู่ในที่ที่ควรจะอยู่แล้ว

เมื่อพระเจ้านำเราออกจากสิ่งคุ้นเคย เราอาจไปอย่างลังเลเหมือนโมเสส หรือเต็มใจอย่างสาวกที่ติดตามพระเยซูไปทุกแห่งที่ทรงนำไป ซึ่งบางครั้งหมายถึงการจากชีวิตที่สะดวกสบายไปไกลนับร้อยนับพันกิโลเมตร แต่ไม่ว่าจะยากลำบากอย่างไร การติดตามพระเยซูย่อมคุ้มค่า