ฉันกับลูกสาววางแผนจะไปร่วมงานรวมญาติของครอบครัว ฉันอาสาขับรถให้เพราะลูกดูกังวลกับการเดินทาง “ตกลงค่ะ แต่หนูรู้สึกปลอดภัยกว่าถ้านั่งรถของตัวเอง แม่ขับรถของหนูได้ไหมคะ” เธอถาม ฉันเข้าใจว่าเธอคงชอบรถของเธอที่กว้างขวางกว่ารถขนาดเล็กของฉัน จึงตอบไปว่า “รถของแม่แคบไปหรือ” “ไม่ใช่ค่ะ แต่เพราะรถเป็นที่ปลอดภัยของหนู หนูรู้สึกได้รับการปกป้องในรถตัวเอง”

คำพูดของเธอท้าทายให้ฉันพิจารณา “ที่ปลอดภัย” ของตัวเอง ทันใดนั้นฉันก็นึกถึงสุภาษิต 18:10 “พระนามของพระเจ้าเป็นป้อมเข้มแข็ง คนชอบธรรมวิ่งเข้าไปในนั้นและปลอดภัย” ในสมัยพันธสัญญาเดิม กำแพงและหอคอยประจำเมืองทำหน้าที่เตือนภัยที่มาจากภายนอกและปกป้องผู้คนที่อยู่ภายใน ประเด็นของผู้เขียนคือ พระนามของพระเจ้าซึ่งเล็งถึงพระลักษณะ ความเป็นบุคคล และทุกสิ่งที่พระองค์ทรงเป็น ล้วนนำการปกป้องที่แท้จริงมาสู่ประชากรของพระองค์

สถานที่บางแห่งให้ความมั่นใจว่าจะปลอดภัยเมื่อมีอันตราย ไม่ว่าจะเป็นหลังคาแข็งแรงคุ้มศีรษะท่ามกลางพายุ โรงพยาบาลที่ให้การดูแลรักษาทางการแพทย์ หรืออ้อมกอดของคนที่รัก

“ที่ปลอดภัย” ของคุณอยู่ที่ไหน ไม่ว่าเราจะแสวงหาความปลอดภัยจากที่ใดก็ตาม การที่พระเจ้าทรงสถิตอยู่ด้วยกับเราที่นั่นต่างหาก ที่ให้กำลังและการปกป้องที่เราต้องการ