“วันนี้เราจะเล่นเกมที่ชื่อว่า เลียนแบบ กัน” ครูรวีบอกเด็กๆ ที่ยืนล้อมวงเพื่อรอฟังสิ่งที่ครูสอน “ครูจะพูดคำ แล้วให้หนูทำท่าคำนั้น พร้อมรึยัง ไก่!” เด็กทำท่าตีปีก ส่งเสียงขันเหมือนไก่ จากนั้นก็เป็นช้าง แล้วก็นักฟุตบอล นักบัลเล่ต์ สุดท้ายคือ พระเยซู ขณะที่เด็กหลายคนยังนึกไม่ออก เด็กชายวัยหกขวบคนหนึ่งยิ้มกว้างทันทีและทำท่ากางแขนออกยินดีต้อนรับ ทั้งห้องปรบมือชมเชยเขา

เป็นเรื่องง่ายมากที่เราจะลืมว่า พระเจ้าทรงเรียกให้เราเป็นเหมือนพระเยซูในชีวิตประจำวัน “เหตุฉะนั้นท่านจงเลียนแบบของพระเจ้า ให้สมกับเป็นบุตรที่รัก และจงดำเนินชีวิตในความรัก เหมือนดังที่พระคริสต์ได้ทรงรักเราทั้งหลาย และทรงประทานพระองค์เองเพื่อเรา ให้เป็นเครื่องถวายและเครื่องบูชาอันเป็นที่โปรดปรานของพระเจ้า” (อฟ.5:1-2)

เปาโลชมเชยผู้เชื่อในเมืองเธสะโลนิกาที่สำแดงความเชื่อเป็นการประพฤติในสถานการณ์ยากลำบาก “และท่านก็ทำตามอย่างของเรา และขององค์พระผู้เป็นเจ้า… เพราะเหตุนั้นท่านจึงเป็นแบบอย่างแก่คนที่เชื่อแล้ว ในแคว้นมาซิโดเนียและแคว้นอาคายา” (1 เธสะโลนิกา 1:6-7)

ชีวิตของพระเยซูที่อยู่ในเราจะหนุนใจ และช่วยให้เราดำเนินชีวิตในโลกนี้ได้เหมือนพระองค์ ด้วยการประกาศข่าวประเสริฐแห่งความรักของพระเจ้า และด้วยแขนที่กางออกต้อนรับทุกคนด้วยความยินดี