สดุดี 100 เป็นเหมือนงานศิลปะที่ช่วยให้เราสรรเสริญพระเจ้าที่มองไม่เห็น แม้เรามุ่งนมัสการพระเจ้าที่เรามองไม่เห็น แต่คนของพระองค์ทำให้เรารู้จักพระองค์

ลองจินตนาการถึงจิตรกรที่แต่งแต้มถ้อยคำหลากสีสันของสดุดีบทนี้ลงบนผืนผ้าใบ ภาพที่ปรากฏคือโลก “ชาวโลกทั้งสิ้น” เปล่งเสียงชื่นบานถวายแด่พระเจ้า (สดุดี 100:1) เพราะพระองค์ยินดีช่วยกู้เราจากความตาย พระเยซูทรงอดทนต่อกางเขน “เพื่อความรื่นเริงยินดีที่ได้เตรียมไว้สำหรับพระองค์” (ฮีีบรู 12:2)

เมื่อมองไปบนผืนผ้าใบ เราเห็นชาวโลกนับไม่ถ้วนร้องประสานเสียง “ด้วยความยินดี” และด้วย “บทเพลงชื่นบาน” (สดุดี 100:2) พระบิดาในสวรรค์ทรงพอพระทัยเมื่อเรานมัสการพระองค์เนื่องด้วยพระลักษณะและพระราชกิจของพระองค์

จากนั้นเราเห็นภาพตัวเองซึ่งเป็นผงคลีดินที่ถูกปั้นแต่งโดยพระผู้สร้างและเป็นเหมือนแกะในทุ่งหญ้าเขียวชอุ่ม (สดุดี 100:3) และมีพระผู้เลี้ยงที่ทรงรักเรา

สุดท้าย เราเห็นที่ประทับอันยิ่งใหญ่รุ่งโรจน์ของพระเจ้า มีประตูซึ่งผู้ได้รับความรอดเข้ามา เสียงร้องสรรเสริญและขอบพระคุณ (สดุดี 100:4)

ภาพงดงามนี้ได้รับการดลใจจากพระเจ้าผู้ทรงแสนดี ผู้ทรงรัก และทรงสัตย์ซื่อ เราจึงใช้เวลาทั้งชีวิตชื่นชมความยิ่งใหญ่ของพระองค์