ชัยชนะเหนือความตาย!
ภาพวาดเก่าแก่ภาพหนึ่งที่ผมเห็นเมื่อไม่นานมานี้ตรึงใจผม ชื่อของภาพคือ อนาส-ตาซิส แปลว่า “การฟื้นคืนชีวิต” ภาพแสดงถึงชัยชนะของพระเยซูเหนือความตายในรูปแบบ ที่น่าทึ่งมาก องค์พระเยซูเจ้าผู้ทรงเป็นขึ้นจากอุโมงค์ กำลังฉุดมืออาดัมและเอวาออกจากโลงมาสู่ชีวิตนิรันดร์ ความอัศจรรย์ของงานศิลปะชิ้นนี้คือการแสดงให้เห็นว่าความตายฝ่ายวิญญาณและฝ่ายร่างกาย ซึ่งเป็นผลจากการทำบาปของอาดัมและเอวาพลิกผันไปอย่างสิ้นเชิงโดยพระคริสต์ผู้ทรงฟื้นคืนชีวิต
ทุกวันคืออีสเตอร์
เพื่อนของฉันซึ่งเป็นครูอนุบาล เผอิญได้ยินเด็กๆคุยกันอย่างออกรส มาเรียถามเพื่อนๆว่า “ใครที่รักพระเจ้าบ้าง?” ทุกคนตอบว่า “ฉัน! ฉัน!” บิลลี่พูดว่า “ฉันรักพระเยซู” เคลลี่แย้งว่า “แต่พระองค์ตายไปแล้ว” บิลลี่ตอบว่า “ใช่ แต่พระองค์ฟื้นจากความตายทุกวันอีสเตอร์!”
เบนจุดสนใจ
ผมไม่เคยลืมวันอาทิตย์อีสเตอร์ในปี 1993 เมื่อแบร์นฮาร์ด ลังเกอร์ชนะการแข่งขันกอล์ฟเดอะมาสเตอร์ ขณะที่เขาก้าวออกจาก กรีนของหลุมที่ 18 เพื่อรับเสื้อสูทสีเขียว ซึ่ง เป็นรางวัลที่นักกอล์ฟปรารถนามากที่สุด ผู้สื่อข่าวพูดว่า “วันนี้ต้องเป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิตของคุณแน่ทีเดียว” ลังเกอร์ตอบทันทีว่า “ผมดีใจ ที่ชนะการแข่งขันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก แต่ที่มีความหมายมากกว่านั้นคือผมได้ชัยชนะในวัน อีสเตอร์ คือได้ฉลองการฟื้นคืนพระชนม์ขององค์พระเยซูเจ้า พระผู้ช่วยให้รอดของผม”
ฉันยังไม่ตาย
ลอร่า บรู๊คส์ คุณแม่ลูกสองวัย 52 ปี ไม่ทราบว่าตนเองเป็นบุคคลหนึ่งในคน 14,000 คน ที่ทางการบันทึกผิดพลาดในปี 2011 ว่าเสียชีวิตแล้ว เธอสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อ เธอไม่ได้รับเช็คเงินช่วยเหลือคนพิการ เช็คจ่ายหนี้เงินกู้และค่าเช่าบ้านก็ถูกตีกลับ เธอจึงไปธนาคารเพื่อจัดการปัญหาที่เกิดขึ้น แต่เจ้าหน้า ที่บอกว่าบัญชีของเธอถูกปิดไปเพราะเธอเสียชีวิตแล้ว! เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเข้าใจผิด
ช่วยเหลือทุกรูปแบบ
หลังจากเหตุการณ์ การกราดยิงในโรงเรียนประถมแห่งหนึ่งในเมืองนิวทาวน์ รัฐคอนเนคติคัท หลายคนมีความรู้สึกอยากช่วยเหลือ บางคนบริจาคโลหิตสำหรับผู้บาดเจ็บ บางคนบริการอาหารและกาแฟฟรีแก่เจ้าหน้าที่ที่ร้านของตน ส่วนบางคนก็เขียนจดหมายปลอบใจหรือสวมกอด บางคนส่งเงินช่วยเหลือและตุ๊กตาหมีมาให้เด็กๆ บางคนให้คำปรึกษา บางคนหาวิธีช่วยเหลือตามลักษณะนิสัย ความสามารถและสิ่งที่ตนมีอยู่
ร่วมเป็นครอบครัวเดียวกัน
มอรีซ กริฟฟิน อาศัยอยู่กับลิซ่าและชารล์ส ก็อดโบล์ดมา 20 ปีในฐานะเด็กในอุปการะ และเขาเพิ่งจะได้เป็นบุตรบุญธรรมตามกฏหมายเมื่ออายุ 32 ปี แม้ตอนนี้มอรีซจะโตเป็นผู้ใหญ่และแยกออกมาอยู่เองแล้ว แต่การได้เป็นบุตรบุญธรรมตามกฏหมายเป็นความปรารถนาของครอบครัวนี้มาโดยตลอด เมื่อพวกเขากลับมาพร้อมหน้ากัน มอรีซกล่าวว่า “นี่เป็นช่วงเวลา ที่ผมมีความสุขที่สุดในชีวิต....ผมดีใจที่ได้กลับบ้าน”
น้ำตาลหนึ่งช้อน
แมรี่ ป็อบปิน อยู่ที่ไหนเมื่อเราอยากเจอเธอ? ฟังดูเหมือนกับฉันกำลังหวนคิดถึง วันเก่าๆในหนังสนุกๆที่ไม่อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง มีตัวละครเป็นพี่เลี้ยงเด็กชื่อแมรี่ ป๊อบปิน แต่แท้จริงแล้วสิ่งที่ฉันต้องการคือคนที่มองการณ์ไกลและมองโลกในแง่ดีบนพื้นฐานของความเป็นจริง ฉันต้องการคนที่ร่าเริงแจ่มใส มีความคิดสร้างสรรค์ที่สามารถชี้ให้เราเห็นแง่บวกของสิ่งที่เรากำลังเห็นเป็นแง่ลบ คนที่สามารถเตือนเราได้ว่า “น้ำตาลหนึ่งช้อนช่วยให้กลืนยาได้ง่าย”
เข้าใจผิด
น้องชายคนเล็กของผมชื่อสก็อต เขาเกิด มาตอนที่ผมอยู่มัธยมปลาย อายุที่แตก ต่างกันมากทำให้เกิดเหตุการณ์หนึ่งขณะที่เขาย่างเข้าสู่วัยมหาวิทยาลัย ตอนที่เขาเดินทางไปมหาวิทยาลัยครั้งแรก ผมกับแม่ก็ไปด้วย เมื่อเราไปถึงที่นั่น คนอื่นคิดว่าผมคือพ่อของเขา และแม่คือย่า ในที่สุดเราก็เลิกความคิดที่จะอธิบายให้คนเหล่านั้นเข้าใจ แต่ไม่ว่าเราจะพูดหรือทำอะไรก็ตาม ความสัมพันธ์ที่แท้จริงของเราสำคัญกว่าการที่คนอื่นคิดว่าเราเป็นใครในสถานการณ์ที่น่าขำอย่างนี้
ตั้งใจแน่วแน่
ระหว่างการรายงานข่าวโทรทัศน์เรื่องสถานการณ์อันเลวร้ายของผู้ที่ต้องอพยพออกจากประเทศที่ถูกสงครามทำลาย ผมสะดุดใจในคำพูดของเด็กหญิงอายุ 10 ขวบคนหนึ่ง แม้ว่าพวกเขามีโอกาสเพียงน้อยนิดที่จะได้กลับบ้าน เด็กคนนั้นก็ยังแสดงออกถึงกำลังใจที่เข้มแข็ง “เมื่อเรากลับไป หนูจะไปหาเพื่อนบ้าน หนูจะ ไปเล่นกับเพื่อนๆ” เธอบอกด้วยความตั้งใจที่แน่วแน่ “พ่อหนูบอกว่าเราไม่มีบ้าน แต่หนูบอกว่าเราจะไปซ่อมบ้านกัน”
