พวกเราหลายคนต้องเผชิญกับการทำงานที่มีความจำกัด ไม่ว่าจะเป็น เงินทุนน้อยเวลาจำกัด กำลังที่อ่อนแรงลงเรื่อยๆ หรือการมีคนช่วยไม่กี่คน แต่ปริมาณงานยังเท่าเดิม หรือบางครั้งอาจเพิ่มมากขึ้นเสียอีก มีคำพูดหนึ่งที่ใช้เรียกสภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี้ว่า “ต้องทำอิฐเพิ่ม แต่มีฟางน้อยลง”

วลีนี้หมายถึงความยากลำบากของชาวอิสราเอลขณะเป็นทาสอยู่ที่อียิปต์ ฟาโรห์ตัดสินใจที่จะหยุดส่งฟางให้พวกเขา แต่ยังต้องการอิฐจำนวนเท่าเดิมทุกวัน พวกเขาต้องเสาะหาวัตถุดิบในขณะที่ทหารของฟาโรห์คอยทำร้ายและกดดันให้พวกเขาทำงานหนักขึ้น (อพยพ 5:13) ชาวอิสราเอลรู้สึกท้อแท้จนไม่ได้ฟังเมื่อพระเจ้าตรัสผ่านโมเสสว่า “เราจะนำพวกเจ้าไปให้พ้น…เราจะช่วยกู้เจ้าด้วยแขนที่เงื้อง่า” (อพยพ 6:6)

แม้ชาวอิสราเอลไม่ยอมฟังคำตรัสจากพระเจ้า แต่พระองค์ยังคงนำทางโมเสส เพื่อเตรียมท่านให้เข้าไปพูดกับฟาโรห์ พระเจ้าทรงยืนหยัดอยู่เคียงข้างชาวอิสราเอล โดยการทรงทำงานอยู่เบื้องหลัง เราเองอาจเป็นเหมือนชาวอิสราเอลที่ท้อใจจนมองข้ามคำหนุนใจ แต่ในเวลาแห่งความยากลำบากเราจะได้รับการปลอบประโลมใจ เมื่อระลึกได้ว่าพระเจ้าทรงเป็นผู้ช่วยกู้เรา (สดุดี 40:17) พระองค์ทรงทำงานเพื่อเราตลอดเวลา แม้เราจะมองไม่เห็นว่าพระองค์ทรงทำอะไรอยู่ – JBS