บทสุดท้าย
ผมมีเพื่อนคนหนึ่งที่เวลาอ่านนิยายเขย่าขวัญเรื่องใหม่ เธอจะเริ่มอ่านบทสุดท้ายก่อนเสมอ เธออ้างว่า “เพื่อลดความกังวลในการอ่าน” คริสเตียนก็เช่นเดียวกัน เรารู้ตอนจบของเรื่องแล้วจึงสามารถเป็นผู้นำสันติสุขมาให้ในท่ามกลางความวุ่นวาย และสงบได้เมื่อเจอภัยพิบัติ
อวสาน?
ทุกสิ่งในโลกนี้ในที่สุดก็จะถึงจุดจบ ซึ่งหลายครั้งทำให้เรารู้สึกหดหู่ เป็นความรู้สึกเดียวกับเวลาได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งที่ดีมากจนไม่อยากให้มันจบ หรือเวลาที่ได้ดูหนังแล้วอยากให้หนังยืดต่อไปอีกหน่อย
อ่านตอนจบก่อน
ผมยอมรับว่าบางครั้งผมก็อ่านตอนท้ายของหนังสือ ก่อนที่จะอ่านตอนเริ่มต้น ผมจะได้รู้ว่าตัวละครตัวไหนจะอยู่หรือตาย เมื่อรู้ตอนจบแล้ว ผมจะได้ผ่อนคลายและสนุกเพลิดเพลินไปกับเนื้อเรื่องและตัวละครได้
สายตาแห่งนิรันดร์กาล
ผมได้รับข่าวดีหลังจากการไปตรวจวัดสายตาเมื่อเดือนที่แล้วว่า การมองเห็นในระยะไกลของผมดีขึ้น ผมคิดว่านั่นเป็นข่าวดี จนกระทั่งเพื่อนผมบอกว่า “คนเราจะมองไกลได้ดีขึ้นเมื่ออายุมากขึ้น ส่วนการมองใกล้จะแย่ลง”