รับบัตรคิว

หลังบ้านเรามีต้นเชอร์รี่เก่าแก่ที่เคยงดงาม แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะตาย ผมโทรเรียกผู้เชี่ยวชาญด้านต้นไม้มาตรวจ เขาบอกว่ามัน “เครียดเกินไป” และต้องได้รับการดูแลทันที “รับบัตรคิวเลย” ภรรยาผมบ่นใส่มันก่อนเดินจากไป สัปดาห์นี้ไม่ใช่สัปดาห์ที่ดีนัก

ไม่กลัวแต่เชื่อวางใจ

เพื่อนของฉันเล่าให้ฟังว่า “สามีฉันได้รับข้อเสนอให้ย้ายไปทำงานต่างประเทศในตำแหน่งที่สูงขึ้น แต่ฉันกลัวการจากบ้าน ดังนั้น เขาจึงจำใจปฏิเสธข้อเสนอนั้น” เธอบอกว่า ความกลัวทำให้เธอเสียโอกาสในการผจญภัย และเธอนึกสงสัยว่าการปฏิเสธอาจทำให้พวกเขาพลาดบางอย่างไป

จากความกลัวสู่ความเชื่อ

คำพูดของหมอกระทบใจเธออย่างแรง “คุณเป็นมะเร็ง” โลกทั้งใบหยุดหมุน เธอคิดถึงสามีกับลูก พวกเขาอธิษฐานอย่างขะมักเขม้น ขอให้ผลลัพธ์ไม่ใช่แบบนี้ เธอพูดขึ้นทั้งน้ำตาว่า “พระเจ้าข้า สิ่งนี้เกินการควบคุมของเราแล้ว ขอทรงเป็นกำลังของเรา”

จะทำอย่างไรเมื่อผลการวินิจฉัยโรคนั้นน่าตกใจ เมื่อเหตุการณ์ในชีวิตเกินการควบคุม เราจะหันไปทางไหนเมื่อทางข้างหน้าดูสิ้นหวัง

สถานการณ์ของผู้เผยพระวจนะฮาบากุกก็เกินการควบคุมของท่าน และท่านรู้สึกหวาดกลัวและตื่นตระหนก การพิพากษาที่จะมาถึงจะเลวร้ายอย่างมาก (ฮบก.3:16-17) แต่ท่ามกลางความวุ่นวายที่กำลังจะเกิดขึ้น ฮาบากุกตัดสินใจที่จะอยู่ด้วยความเชื่อ (2:4) และชื่นบานในพระเจ้า (3:18) ความมั่นใจ และความเชื่อของท่านไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ความสามารถหรือของที่มีอยู่ แต่ท่านมั่นใจในความดีและความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า จึงประกาศว่า “พระเยโฮวาห์คือองค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงเป็นกำลังของข้าพเจ้า พระองค์ทรงกระทำเท้าของข้าพเจ้าเหมือนอย่างตีนกวางตัวเมีย พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพเจ้าเดินไปบนที่สูงทั้งหลายของข้าพเจ้า” (ข้อ 19)

เมื่อเราต้องเผชิญปัญหา ไม่ว่าจะเป็นความเจ็บป่วย ปัญหาครอบครัวหรือปัญหาทางการเงิน ให้เราเชื่อมั่นและวางใจในพระเจ้า พระองค์ทรงอยู่กับเราในทุกสิ่งที่เราเผชิญ

ออกจากที่ลึก

ฉันกวาดตามองไปในน้ำอย่างละเอียด เตรียมพร้อมหากมีสัญญาณขอความช่วยเหลือ ตลอดเวลาหกชั่วโมงของการเข้ากะในตำแหน่งผู้ช่วยชีวิตคนตกน้ำ ฉันคอยมองอยู่ข้างสระน้ำเพื่อรักษาความปลอดภัยของผู้ที่กำลังว่ายน้ำ การทิ้งจุดประจำการ หรือการหละหลวมในหน้าที่อาจทำให้เกิดผลที่เลวร้ายขึ้นกับผู้ที่อยู่ในสระ หากคนที่ว่ายน้ำอยู่กำลังจะจมเพราะบาดเจ็บหรือเพราะขาดทักษะฉันมีหน้าที่คือดึงพวกเขาขึ้นจากน้ำแล้วพาไปยังขอบสระอย่างปลอดภัย

“ฉันกลัวเหลือเกิน”

"ฉันกลัวเหลือเกิน” นี่คือข้อความที่วัยรุ่นคนหนึ่งโพสต์ในเฟสบุ๊ค เมื่อเธอเล่าให้เพื่อนฟังถึงการตรวจสุขภาพที่กำลังจะเกิดขึ้น เธอเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลและต้องผ่านการตรวจหลายขั้นตอนในเมืองที่อยู่ไกลจากบ้านถึงสามชั่วโมง และต้องคอยอย่างร้อนใจขณะที่แพทย์พยายามหาสาเหตุของปัญหาสุขภาพร้ายแรงที่เธอกำลังเผชิญอยู่

คุณเตรียมพร้อมรึยัง?

สมัยมัธยมปลาย ฉันเคยทำงานที่ร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดอยู่สองปีกว่า งานบางส่วนก็ยาก ฉันเคยถูกลูกค้าต่อว่าเพราะเขาไม่ต้องการใส่ชีสลงในแซนด์วิชที่ฉันไม่ได้เป็นคนทำ หลังออกจากงานนั้นไม่นาน ฉันก็สมัครงานด้านคอมพิวเตอร์ที่มหาวิทยาลัย นายจ้างกลับสนใจประสบการณ์ที่ฉันเคยทำงานที่ร้านฟาสต์ฟู้ดมากกว่าคอมพิวเตอร์เสียอีก เขาอยากรู้ว่าฉันรับมือกับลูกค้าอย่างไร ประสบการณ์แย่ๆ ในที่ทำงานเก่า เตรียมฉันให้พร้อมสำหรับงานที่ดีกว่า!

สุดใจ

คาเลบเป็นคนที่ “สุดใจ” เขาเป็นคนหนึ่งในสิบสองคนที่ไปสอดแนมดินแดนพันธสัญญาและบอกโมเสสและประชาชนว่า “ให้เราขึ้นไปทันทีและยึดเมืองนั้น เพราะพวกเรามีกำลังสามารถที่จะเอาชัยชนะได้” (กดว.13:30) แต่อีกสิบคนบอกว่าไม่มีทางสำเร็จแม้พระเจ้าจะทรงสัญญาไว้ พวกเขาก็มองเห็นแต่อุปสรรค (ข้อ 31-33)

โลกแห่งความเป็นจริง

แม้จะผ่านไปหลายปีหลังจากสูญเสียเมลิสสา ลูกสาววัยสิบเจ็ดปีจากอุบัติเหตุรถยนต์ในปี 2002 ผมยังพบว่าบางครั้งเมื่อโศกเศร้าผมก็หลงเข้าสู่โลก “ถ้าหาก” เป็นเรื่องง่ายมากที่จะจินตนาการเหตุการณ์ในค่ำคืนเดือนมิถุนายนอันน่าเศร้านั้นเสียใหม่ และคิดหาว่ามีปัจจัยอะไรบ้าง ที่หากเปลี่ยนแปลงไปจะทำให้ลูกผมกลับถึงบ้านได้อย่างปลอดภัย

แต่ในความเป็นจริง โลก “ถ้าหาก” ไม่ใช่ที่ที่เราควรอยู่ ที่นั่นเป็นโลกแห่งความเสียใจสงสัยและสิ้นหวัง แม้ความทุกข์ใจจะมีอยู่จริงและความเศร้าไม่เคยหายไป แต่จะเป็นผลดีกับเรามากกว่าและพระเจ้าจะทรงได้รับเกียรติเมื่อเราอยู่ในโลก “จริง”

ในโลกจริง เราจะได้พบความหวัง การหนุนใจและการปลอบประโลม เรามีความหวัง (1 ธส.4:13) คือความมั่นใจว่าเพราะเมลิสสารักพระเยซู เธอจึงไปอยู่ในที่ที่ “ประเสริฐกว่ามากนัก” (ฟป.1:23) พระเจ้าแห่งการชูใจทุกอย่างทรงสถิตกับเรา (2 คร.1:3) เรามี “ความช่วยเหลือที่พร้อมอยู่ในยามยากลำบาก” จากพระเจ้า (สดด.46:1) และเรามักได้การหนุนใจจากเพื่อนผู้เชื่อ

ไม่มีใครอยากพบโศกนาฏกรรมในชีวิต แต่เมื่อเราเผชิญช่วงเวลาที่ยากลำบาก ความช่วยเหลือที่ดีที่สุดของเรามาจากการวางใจพระเจ้า ผู้ทรงเป็นความหวังอันแน่นอนในโลกแห่งความเป็นจริง

ต้นไม้ริมน้ำ

ต้นไม้นี้น่าอิจฉา มันเติบโตอยู่ริมน้ำ ไม่ต้องกังวลเรื่องสภาพอากาศอุณหภูมิที่โหดร้ายหรืออนาคตที่ไม่แน่นอน มันได้อาหารและความเย็นสบายจากลำธาร วันทั้งวันชูกิ่งก้านกลางแสงอาทิตย์ ยึดผืนดินไว้ด้วยราก ฟอกอากาศด้วยใบ และให้ร่มเงาแก่ทุกคนที่ต้องการหลบแดด