เมื่อความเย่อหยิ่งนำหน้าก็มักจะนำไปสู่ความอัปยศอดสู นี่เป็นประสบกาณ์ของชายคนหนึ่งในประเทศนอร์เวย์ บุคคลผู้นี้ไม่แม้แต่จะสวมชุดสำหรับวิ่ง เขาท้าทายด้วยความหยิ่งผยองที่จะแข่งขันกับคาร์สเตน วาร์โฮล์ม ผู้ซึ่งเป็นเจ้าของสถิติโลกในการวิ่งข้ามรั้ว 400 เมตร วาร์โฮล์มที่กำลังฝึกซ้อมอยู่ในสนามฝึกสาธารณะในร่มรับคำท้านั้นโดยทิ้งผู้ท้าทายแบบไม่เห็นฝุ่น และที่เส้นชัยแชมป์โลก 2 สมัยผู้นี้ยิ้มเมื่อชายคนนั้นยืนกรานว่าตนออกสตาร์ทได้ไม่ดีและต้องการจะแข่งขันอีกครั้ง!

ในพระธรรมสุภาษิต 29:23 กล่าวว่า “ความเย่อหยิ่งของคนนำให้เขาต่ำลง แต่คนที่มีใจถ่อมจะได้รับเกียรติ” การที่พระเจ้าทรงจัดการกับคนเย่อหยิ่งเป็นหนึ่งในหัวข้อที่ซาโลมอนโปรดปรานในพระธรรมเล่มนี้ (11:2; 16:18; 18:12) คำว่า เย่อหยิ่ง ในข้อเหล่านี้หมายถึง “โอ้อวด” หรือ “ยกตัวขึ้น” โดยรับเกียรติในสิ่งที่เป็นของพระเจ้าโดยชอบธรรม เมื่อเราเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง เราจะคิดว่าตัวเองสูงส่งกว่าที่ควร ครั้งหนึ่งพระเยซูตรัสว่า “ผู้ใดจะยกตัวขึ้นผู้นั้นจะต้องถูกเหยียดลง ผู้ใดถ่อมตัวลง ผู้นั้นจะได้รับการยกขึ้น” (มธ.23:12) ทั้งพระเยซูและซาโลมอนแนะนำให้เราใช้ชีวิตอย่างถ่อมตัวและด้วยใจถ่อม นี่ไม่ใช่ความถ่อมตนอย่างผิดๆ แต่เป็นการมองเห็นตนเองในขอบเขตที่ถูกต้องและยอมรับว่าทุกสิ่งที่เราได้รับนั้นมาจากพระเจ้า ซึ่งเป็นการฉลาดที่จะไม่ “ปากไว” ในการพูดสิ่งใดอย่างหยิ่งผยอง (สภษ.29:20)

ให้เราทูลขอพระเจ้าที่จะประทานจิตใจและสติปัญญาในการถ่อมตัวลงเพื่อถวายเกียรติแด่พระองค์และหลีกเลี่ยงจากความอัปยศอดสู