เป็นเวลาเที่ยงวันแล้วแต่กลับมองไม่เห็นดวงอาทิตย์ วันแห่งความมืดในนิวอิงแลนด์เริ่มขึ้นในเช้าวันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ.1780 และกินเวลานานหลายชั่วโมง สาเหตุของความมืดที่ดูเหมือนฝันนี้น่าจะมาจากกลุ่มควันหนาทึบจากไฟป่าครั้งใหญ่ในแคนาดา แต่หลายคนสงสัยว่านี่อาจจะเป็นวันพิพากษา

สภาคอนเนตทิคัต (วุฒิสภา) อยู่ในสมัยประชุม และเมื่อบางคนพิจารณาให้เลื่อนออกไปเพราะความมืด อับราฮัม ดาเวนพอร์ตตอบว่า “ผมไม่เห็นด้วยกับการเลื่อนประชุม วันพิพากษาอาจกำลังใกล้เข้ามาหรือไม่ก็ตาม หากไม่ใช่ก็ไม่มีเหตุให้เลื่อน แต่ถ้าใช่ ผมก็เลือกที่จะถูกพบว่ากำลังทำหน้าที่ของผมอยู่ ฉะนั้นผมใคร่ขอให้นำเทียนไขมาจุด”

ความปรารถนาของดาเวนพอร์ตที่จะถูกพบว่าเขากำลังทำงานที่พระเจ้าทรงมอบหมายอย่างสัตย์ซื่อในวันที่ทรงเสด็จกลับมา นั่นแสดงถึงคำตรัสของพระเยซูที่ว่า “ท่านทั้งหลายจงคาดเอวของท่านไว้ และให้ตะเกียงของท่านจุดอยู่ พวกท่านเองจงเหมือนคนที่คอยรับนายของตน เมื่อนายจะกลับมาจากงานสมรส เพื่อเมื่อนายมาเคาะประตูแล้ว เขาจะเปิดให้นายทันทีได้ บ่าวซึ่งนายมาพบกำลังคอยเฝ้าอยู่ก็เป็นสุข” (ลก.12:35-37)

ไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน เป็นการดีเสมอที่จะรับใช้พระผู้ช่วยให้รอดของเรา แม้เมื่อความมืดย่างกรายมา พระสัญญาสำหรับทุกคนที่รอคอยพระองค์จะดำรงอยู่ เฉกเช่นเทียนไขในความมืด ขอให้ “ความสว่างของท่านกระจ่างแจ้งต่อหน้าคนทั้งหลาย เพื่อเขาจะเห็น” (มธ.5:16TNCV) และรัก และรับใช้พระองค์ด้วยเช่นกัน