ผมไม่สามารถจดจำถึงความงดงามเปล่งประกายของเมลิสาลูกสาวของเราได้ ช่วงเวลาดีๆที่เราเคยดูเธอมีความสุขกับการเล่นวอลเล่ย์บอลที่โรงเรียนกำลังเลือนรางไปจากความทรงจำของผม และบางครั้งผมก็นึกไม่ออกถึงรอยยิ้มเอียงอายอย่างพึงใจที่ฉายบนใบหน้าของเธอเวลาที่ครอบครัวของเราใช้เวลาด้วยกัน การจากไปในวัยสิบเจ็ดปีได้ปิดฉากแห่งความสุขของการมีเธออยู่ด้วย

ในหนังสือเพลงคร่ำครวญ คำกล่าวของเยเรมีย์แสดงถึงความเข้าใจที่ว่าหัวใจคนเราบาดเจ็บได้ ท่านกล่าวว่า “ศักดิ์ศรีของข้าพเจ้าสูญไปแล้วและความหวังในพระเจ้าก็ดับหมด” (3:18) สถานการณ์ที่เกิดกับท่านต่างจากของคุณและผมมาก ท่านประกาศเรื่องการพิพากษาของพระเจ้า และเห็นกรุงเยรูซาเล็มพ่ายแพ้ ศักดิ์ศรีสูญไปเพราะท่านรู้สึกสิ้นหวัง (ข้อ 12) โดดเดี่ยว (ข้อ 14) และถูกพระเจ้าทอดทิ้ง (ข้อ 15-20)

แต่เรื่องราวไม่ได้จบแค่นั้น มีแสงสว่างส่องเข้ามา แล้วเยเรมีย์ผู้แบกภาระหนักและอ่อนกำลังพึมพำว่า “ข้าพเจ้ามีความหวังขึ้น” (ข้อ 21) ความหวังที่เกิดจากการรู้ว่า “ความรักมั่นคงของพระเจ้าไม่เคยหยุดยั้ง” (ข้อ 22) และนี่คือสิ่งที่เราจำเป็นต้องระลึกถึงเมื่อศักดิ์ศรีสูญไป นั่นคือ “พระเมตตาของพระเจ้าไม่มีสิ้นสุด เป็นของใหม่อยู่ทุกเวลาเช้า” (ข้อ 22-23)

แม้ในวันที่มืดมิดที่สุดของเรา ความสัตย์ซื่อยิ่งใหญ่ของพระเจ้ายังคงส่องสว่าง